Καλη χρονια

4, στο δεξί μάτι

τα βαρέθηκα τα γεγονότα

ας καταγράφουμε μόνο τις αυτοκτονίες

ούτε καν τις αυτοκτονίες

μόνο την περιοχή 

την ηλικία 

τον όροφο

μέχρις εκεί

κυψέλη, 31, 6ος

Ο μύθος των Χριστουγέννων - Μάνος Χατζιδάκις

Ο μύθος των Χριστουγέννων κρατιέται με τη βία απ'τα παράθυρα και από τις πόρτες, κρεμασμένος σε πανύψηλα κι αφιλόξενα σύγχρονα σκυθρωπά κτίρια. Τον συντηρούν οι δραστηριότητες της αγοράς, τα συμφέροντα των εμπόρων, οι ανελεύθερες κυβερνήσεις- πλην ανατολικών- και οι ακόμη πιο ανελεύθερες θρησκευτικές οργανώσεις, τέλος, οι αστοί και οι εργατικοί, πρόσφατοι μετανάστες στην αστική τάξη, που κατ' ουσίαν κυβερνάν τον κόσμο μας, και που επιθυμούν θρησκευτικές αιτιολογίες και παραδόσεις για διασκέδαση, απόλαυση κι' αμεριμνησία. Ούτε για τα παιδιά, δεν έμειναν τα σύμβολα ανέγγιχτα. Κι αυτά ακόμη προσπαθούν να ονειρεύονται μέσα από τις εφιαλτικές ειδικές εκπομπές της τηλεόρασης, κι απόνα σπίτι που τις μέρες αυτές, δεν έχει να προσθέσει κανένα αληθινό αγαθό, ούτε υποδομή για μια γενναία ονειροπόληση- ονειροπόληση ενός κόσμου ιδανικού, που να τον κυβερνάει ο Χριστός και οι Άγιοι του, με αρχηγό τον Αη Βασίλη. Ιδιαίτερα στον τόπο μας, τα Χριστούγεννα γίνανε μέρες συναλλαγής και αυτοϊκανοποίησης. Ευκαιρία για μια ευρωπαϊκή παράσταση. Αν είχαμε και λίγο περισσότερο χιόνι, ώ τότες τα πράγματα θάσαν καλύτερα.

ΑΛΛΟ ΕΝΑ "ΑΝΤΡΟ ΑΝΟΜΙΑΣ" ΧΤΥΠΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ... ...ΤΙΣ ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ...

...και συγκεκριμένα το στούντιο του σταθμού που στεγαζόταν στην ΑΣΟΕΕ και εξέπεμπε από την ταράτσα στους 98.0FM.

Όλο το σκηνικό αποτελεί ένα remake -για να μιλάμε και με τους σωστούς όρους, γιατί περί φτηνού σήριαλ πρόκειται- της εισβολής στην Βίλλα Αμαλίας. Όπως και εκεί προηγήθηκε ανώνυμο τηλεφώνημα, αυτή τη φορά για -άκουσον, άκουσον- παραεμπόριο... Το -ειδικού βάρους- ανώνυμο τηλεφώνημα, διοχετεύτηκε άμεσα στον εισαγγελέα. Δεν ήταν δυνατόν μια τόσο προκλητική και πρωτοφανής ενέργεια να λαμβάνει χώρα στο κέντρο της πόλης. Έτσι, με εισαγγελική εντολή ΜΑΤ, ΔΙΑΣ και λοιπά καλόπαιδα στάλθηκαν να κυνηγήσουν αυτούς που χρόνια τώρα καταδικάζουν την χώρα στον οικονομικό μαρασμό: τους πλανόδιους μετανάστες και πρόσφυγες από την Αφρική που πουλάν αντιγραμμένα CD και ξύλινα ομοιώματα ζώων. Η εικόνα χιλιοπαιγμένη: οι πωρωμένοι κανίβαλοι της ΕΛ.ΑΣ. κυνηγάν με γκλομπ και μηχανές τους μικροπωλητές, οι οποίοι μπαίνουν στον προαύλιο της ΑΣΟΕΕ για να σωθούν.

Γιατί ρε βλάκα αναρχικέ…

Άλλη μια χρονιά απελπισίας μας τελείωσε ,γεμάτη αυτόκλητους σωτήρες, χιλιάδες εξελιγμένα κινητά τηλέφωνα και τρελές ελπίδες που δεν πρόκειται να ευοδωθούν στον αιώνα τον άπειρο. Γιατί ρε βλάκα αναρχικέ παλεύεις και βασανίζεσαι στις φυλακές της «δημοκρατίας» αφού ο κόσμος δεν ακούει,δεν ακολουθεί ,δεν νοιάζεται;Δεν πρόκειται να σου δώσει σημασία γιατί ακόμα γουστάρει αστραφτερά καθρεφτάκια και χρωματιστές χάντρες. Εδώ μιλάμε για δημοκράτες αντιμνημονιακούς φωνακλάδες που μόλις τα αρπάξουν, ξεχνάνε τις κρίσεις και τις διάφορες αντιδημοκρατικές μαλακίες. Ένα κοκαλάκι να τους πετάξουν τα αφεντικά και σκόνη η δημοκρατία, οι διάσημοι φιλόσοφοι και τα φαντασιακά άλογα της αρχαίας ελληνικής πατριδογνωσίας . Μια δουλίτσα να βρουν και γέμισαν επιτέλους τα αδειανά τους χέρια με ψώνια από τα διάφορα Hondos Center. Οποιανού το άντερο λαδώσει το συντομότερο ,οποιανού τα όνειρα εκπληρωθούν το γρηγορότερο ,όποιος καταφέρει και επιδείξει στους χωριάτες τα καταναλωτικά βραβεία αυτή τη στιγμή ,την πέτρα ενάντια σε εσένα αναρχικέ,πρώτος θα την σηκώσει. Εδώ μιλάμε για ιδιώτες που στεναχωριούνται για την αδυναμία πληρωμής φόρων ,αλλά ας είναι καλά το βουλευτικό προς γλείψιμο μέσον. Ποιος ο λόγος να τρως το κεφάλι σου άδικα ,να φυλακίζεσαι αδιάκοπα ,να βασανίζεσαι βάναυσα για μια κοινωνία ηλιθίων;Γιατί σκοτώνεσαι ρε βλάκα αναρχικέ ,κανένας δεν είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι χωρίς υλικά ανταλλάγματα. Οι ιδέες μπορεί να είναι ανεκτίμητες αλλά άνετα πνίγονται κάτω από το βάρος μερικών χιλιάδων ευρώ το χρόνο .Ψίχουλα,αλλά  δεν πειράζει ,θα τα καταφέρουμε εμείς οι ηλίθιοι χωρίς τις δικές σου ιδέες. Αρκεί να μας γεμίζουν αδιάκοπα τα αδειανά μας κεφάλια με όνειρα , τα κάθε λογής καθάρματα. Οι ιδεολόγοι τελείωσαν και ήρθε η ώρα των πεινασμένων συμφεροντολόγων.

 http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/

Κάλλιο πεινασμένος και μαζί, παρά χορτάτος και ναζί

Άλλη μια μέρα με βρίσκει να ψάχνω στις τσέπες παλιών τζιν για ξεχασμένα νομίσματα. Άλλη μια μέρα που ζητάω χάρη απ’ τον περιπτερά να μ’ αφήσει να ρίξω μια ματιά στην εφημερίδα των αγγελιών, χωρίς να την πληρώσω. Άλλο ένα πρωϊνό που τη βγάζω με ψωμί, αλειμένο με μαργαρίνη και πασπαλισμένη ζάχαρη. Άλλα δέκα λεπτά στο σουπερμάρκετ προσπαθώ ν’ αυτοσχεδιάσω βρίσκοντας κάτι φθηνό να προσθέσει μια νέα γεύση στα μακαρόνια, λίγη νοστιμάδα στις φακές, μια νότα απόλαυσης στο ρύζι. Μπορώ, βέβαια, να πω πως φέτος γνώρισα για πρώτη φορά την πόλη μου, μοιράζοντας βιογραφικά. Φέτος αντιλήφθηκα πως η χυλόπιτα του εργοδότη

μπορεί να γίνει κάποιες φορές πιο απογοητευτική και πιο πικρή απ’ αυτή της γυναίκας. Πολέμησα πολύ για να μην εγκαταλέιψω τον εαυτό μου στη μιζέρια του, να μην μετατραπεί το σπιτικό μου σε σαρκοφάγος. Πολεμώ ώστε να παραμείνω άνθρωπος, να μην αφήσω το μίσος να με πνίξει μέσα στο ίδιο μου το αίμα. Και συνεχίζω…

"Είναι αλήθεια ότι ζούμε το τέλος μιας εποχής, αλλά όχι της δικής μας εποχής"- Kείμενο από την Κατάληψη Villa Amalias

Όσο με παγώνει η σιωπή του θωρακισμένου σφαγείου, τόσο τους τρομάζει η οργή του παγιδευμένου θηρίου…

… Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές, αγωνιστές, καταληψίες, απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες, οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου…

Από το πρωί της 20ης Δεκέμβρη 2012, από το πρωί που η Κατάληψη Villa Amalias  βρέθηκε στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και της μηντιακής παραπληροφόρησης ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει είναι λίγος, αλλά πυκνός. Είναι χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου οι μηχανισμοί έννομης άσκησης βίας έχουν καταφέρει με τα στρατεύματα τους και τις δικαστικές μηχανορραφίες τους, να κρατήσουν όμηρους 8 συντρόφους και συντρόφισσες μας, να μας αποσπάσουν τον χώρο μας, το Μεγάλο Σπίτι του Κινήματος, να μας κρατήσουν μακριά από τα 2 κτίρια μέσα στα οποία ζούμε ισότιμα, εκφραζόμαστε και δημιουργούμε αντί-εμπορευματικά, στήνουμε υλικοτεχνικές κινηματικές υποδομές και συνδιαμορφώνουμε αυτό-οργανωμένα την Αντίσταση και τον Αγώνα ενάντια στην Εξουσία και τον «πολιτισμό» της.
 Κατάφεραν να μας λαβώσουν αλλά όχι να μας καθηλώσουν.

Η Villa Amalias και όλοι εμείς

Τι είναι αυτό που τίθεται όταν εισβάλλουν σε έναν εδώ και 22 χρόνια χώρο κατάληψης, αντιεμπορευματικής δημιουργίας, οχυρό αντιφασισμού και αντιρατσισμού, αντιεξουσιαστικού και ελευθεριακού λόγου και πράξης;

Το σαφές: δε θα σας αφήσουμε να υπάρχετε, ακόμα και στα πιο δικά σας μέρη, δεν ανεχόμαστε την παρουσία σας μιας και είναι ανάχωμα στο άπλωμα του κοινωνικού κανιβαλισμού που θέλουμε να επεκταθεί από το κέντρο της αθήνας σε όλη τη χώρα.

Η Villa Amalias ήταν και θα είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο αντίστασης στο κέντρο του χώρου που εισφέρει εδώ και δεκάδες χρόνια με μεγάλη συνέπεια πόρους στον πόλεμο ενάντια στην κυριαρχία. Γι'αυτο και χτυπήθηκε.

Η ανακοίνωση της Βίλλας Αμαλίας

Σήμερα 20-12-2012 η αστυνομία εισέβαλε στη Βίλλα Αμαλίας. Με πρόσχημα μια καταγγελία για διακίνηση ναρκωτικών, παρουσία εισαγγελέα, έγινε έρευνα. Τα ευρήματα ήταν αστεία. Παρ΄ όλα  αυτά ο Δένδιας δηλώνει πως από αυτά αποδεικνύεται ότι η Βίλλα υπήρξε κέντρο ανομίας για 22 χρόνια και επιτέλους ο νόμος,  με τη «γενναία πολιτική βούληση» του Σαμαρά, αποκαθίσταται.Με ποια λογική ακροβασία μπορούν άδεια μπουκάλια μπύρας να χαρακτηριστούν «υλικά κατασκευής μολότοφ»;  Σ’ ένα χώρο που  λειτουργεί συναυλιάδικο και καφενείο είναι παράλογο να υπάρχει μεγάλος αριθμός άδειων μπουκαλιών μπύρας; Τι θα πει «εύφλεκτο υλικό»; Μήπως μιλάνε για τα υγρά καθαρισμού της τυπογραφικής μηχανής  που λειτουργεί στη κατάληψη;  Να μιλήσουμε για τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, που κάθε διαδηλωτής που σέβεται την υγεία του, οφείλει να διαθέτει.  Να πούμε για τα στοιχειώδη μέσα αυτοπροστασίας (δυναμιτάκια, σφεντόνες  κτλ) σ’ ένα χώρο που έχει επανειλημμένα δεχθεί επιθέσεις παρακρατικών συμμοριών (εμπρησμοί, μαχαιρώματα, ξυλοδαρμοί), με αποκορύφωμα το 2008 που ο τότε υπουργός δημοσίας τάξης Μαρκογιαννάκης επισκέφτηκε τους "κατοίκους" του Άγιου Παντελεήμονα και λίγα λεπτά μετά την αποχώρηση του δεχτήκαμε επίθεση...

διάρρηξη στη Λαμπηδόνα

Τον τελευταίο καιρό ξεδιπλώνεται ένα αντικοινωνικό σχέδιο ενάντια στη δράση και την ύπαρξη του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα.

Τη νύκτα Κυριακή προς Δευτέρα 17/12/2012 έγινε διάρρηξη και δολιοφθορά στο χώρο της Λαμπηδόνας που στεγάζονται οι δραστηριότητες του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου και άλλων συλλογικοτήτων της πόλης μας. Kλάπηκαν πάγιες υποδομές του χώρου σε ηχεία, καφετιέρες και αντικείμενα που είχαν παραχωρηθεί από ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο (κονσόλα ήχου, κονσόλα φωτισμού, επαγγελματικό φωτιστικό, κασετίνα με μικρόφωνα). Ένα διπλό τζάμι είχε ραγίσει και το λουκέτο είχε κοπεί.

Πηγα σε μαγισες..σε καφετζουδες..

Αμην..

Ideas are always free ..

Nothing can stop ideas ....

 Mohamed Sabra

Οι μπάτσοι έρχονται για σένα

Συνέχεια και παντού βλέπω μπάτσους. Όχι αστυνομικούς από Α.Τ., της γειτονίας που λέμε. Μπάτσους. ΜΑΤ, ΥΜΕΤ ,ΔΕΛΤΑ, ασφαλίτες. Και αυξάνονται ενώ όλοι οι άλλοι κρατικοί υπάλληλοι μειώνονται. Για αυτούς λεφτά βρίσκονται.

Στις πορείες, στις απεργίες, στο δρόμο. Έξω από τη σχολή μου εδώ και δύο χρόνο κάθε γαμημένη μέρα. Κλούβες με ΜΑΤ, σιχαμένοι δελτάδες, ασφαλίτες - πολλοί ασφαλίτες. Αλήθεια ποιος θα το περίμενε ότι θα (ξανα)έφτανε η μέρα που μυστικοί αστυνομικοί θα στήνανε καραούλι στις πόρτες πανεπιστημίου...

Και το τελευταίο γεγονός: εισβολή τη Δευτέρα (10/12) από ΔΕΛΤΑ στη σχολή. Μέρα μεσημέρι, χωρίς προσχήματα αλλά με απίστευτο μένος. Κρότου λάμψης και δακρυγόνα στη ψύχρα μέσα στο προαύλιο. Φτάνουν στη πύλη. Τη κλωτσάνε σα τρελοί να μπούνε. Βρίζουν και απειλούν τους φοιτητές. Με μια λύσσα που μόνο "κουμπωμένος" μπορεί να έχει κανείς... "Θα σας γαμήσουμε μουνόπανα". Είχε πολύ κόσμο στο προαύλιο, πάνε από το πλάι. Μπαίνουν μέσα στο ισόγειο κανονικά, ρίχνουν κάτω ότι βρουν. Βρίζουν και απειλούν, τραμπουκίζουν. Από τον ασύρματο "τι κάνετε ρε μαλάκες;".Φεύγουν. Ανάμεσα τους άντρες με πολιτικά να πετάνε πέτρες.

Το ίδιο το κράτος σε ρόλο παρακράτους. Τρελαμένοι χρυσαυγιτόμπατσοι καυλωμένοι από τον κάθε Δένδια αλωνίζουν. Αλλά γιατί αλωνίζουν; Για ποιόν έρχονται αυτοί οι μπάτσοι;

Οι μπάτσοι δεν έρχονται για τον μετανάστη, το απεργό, τον διαδηλωτή, τον αριστερό, τον αναρχικό. Οι μπάτσοι έρχονται για σένα. Για σένα τον φιλήσυχο φοιτητή, κάτοικο, υπάλληλο. Για σένα που πάντα κοιτούσες τη δουλειά σου και μόνο (όσο την είχες) και που τώρα κάθεσαι βουβός και κοιτάς το σύμπαν γύρω σου να καταρρέει. Για σένα που κάνεις πως δεν βλέπεις τα εκατοντάδες πτώματα κάτω από τα συντρίμμια: τους ανέργους, τις ουρές στα συσσίτια, τους άστεγους, τους "αφορολόγητους" ρακοσυλλέκτες, τις διαλυμένες οικογένειες. Αλήθεια ποιος θα το περίμενε ότι θα έφτανε η μέρα που τα παραπάνω δεν θα' ταν λεκτικές υπερβολές αλλά η αθηναϊκή καθημερινότητα...

Οι μπάτσοι λοιπόν έρχονται για να τους βλέπεις εσύ. Να τους βλέπεις και να φοβάσαι. Να μην αντιδράς, να μην αντιστέκεσαι, να μη σκέφτεσαι. Να ανέχεσαι ότι σου επιβάλλουν. Για να βάλεις καλά στο μυαλό σου ότι έτσι και βγάλεις κιχ θα πάθεις τα ίδια με τους άλλους. Και έτσι δεν θα πεις τίποτα όταν σου πάρουν το βιβλίο, όταν θα σε πληρώνουν πενταροδεκάρες που δε θα φτάνουν για τίποτα, όταν θα σου λένε τι να λες και τι να πιστεύεις. Θα φοβάσαι τόσο πολύ πια αυτό το κράτος.

Έτσι γεννιέται ο αυταρχισμός. Με την υποταγή και το φόβο. Θα κάθεσαι και θα κοιτάς άπραγος το τέρας να γεννιέται ;

Μη κοιτάς σα μαλάκας την οθόνη κάνε επιτέλους κάτι.

indymedia

Η Αθήνα γιορτάζει

 «Η Αθήνα γιορτάζει σε πείσμα των σκληρών και δυσκολότατων καιρών» δήλωσε ο Γιώργος Καμίνης και μίλησε -μεταξύ άλλων- για κοινωνική αλληλεγγύη. Συγχαρητήρια στον κύριο Καμίνη και θερμά συγχαρητήρια σε αυτόν που είχε την ωραία και ανθρώπινη ιδέα να βάλει χριστουγεννιάτικα λαμπάκια στο δέντρο δίπλα στο οποίο αυτοκτόνησε ο 77χρονος συνταξιούχος Δημήτρης Χριστούλας.



Επιστρέφαμε από τον κινηματογράφο και περάσαμε από το Σύνταγμα. Νόμιζα πως τίποτα δεν μπορεί να με εκπλήξει πια αλλά, όταν είδα αυτό το δέντρο, έφτασε το σαγόνι μου στο πάτωμα. Καλή Ανάσταση.

απο τον πιτσιρικο

 

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ..στην Ελλαδα

Καλως τους...

"Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το λεγόμενο αντιεξουσιαστικό κίνημα είναι ένα εργαλείο που λειτουργεί σε βάρος του κινήματος, κάθε άλλο παρά αντιεξουσιαστικό είναι, αφού για να φτάσει στις ενέργειες που έφτασε το Δεκέμβρη του 2008, αποδείχνει ότι έχει καθοδήγηση, ότι έχει αυστηρή οργάνωση, πειθαρχία. Και κάτι παραπάνω, ότι ο βασικός πυρήνας είναι διαπλεκόμενος με τον κρατικό μηχανισμό, με υπηρεσίες, αφού εδώ και χρόνια δρα ανενόχλητος. Η κατά καιρούς εμφάνιση ενός συγκροτημένου και «εκπαιδευμένου» αυτοαποκαλούμενου «αντιεξουσιαστικού» κινήματος, με κοινό χαρακτηριστικό την κουκούλα και κυρίως την τυφλή βία έχει ως βασικό του χαρακτηριστικό την απουσία πολιτικών συνθημάτων και αιτημάτων, στόχων, πλαισίου. Χτυπά τάχα τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό, αλλά και οι δύο μαζί μηχανισμοί χτυπούν το κίνημα."

Ριζοσπάστης 8/12/2012  

Υ.Γ: Οι υπογραμμίσεις δικές μας

 απο ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Παντως οφειλουμε να παραδεχθουμε οτι αν μη τι αλλο
                   ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΠΕΣΤΑΤΟΙ
σε αυτα που λενε σημερα,με αυτα που λεγαν χθες

 

“Με λένε Δεκέμβρη, γεννήθηκα το 2008 με μια σφαίρα. Ο παππούς μου ήταν ο Δεκέμβρης του ’44. Εγώ όμως είναι πιο όμορφος και δεν υπογράφω.”

…και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Δεν θέλω να μιλήσουμε άλλο για υποκείμενα και εξεγέρσεις και επαναστάσεις και αιτήματα και κοινωνικά συμβόλαια που σπάνε και ηλίθιες θεωρίες των άκρων και αποτελέσματα και στρατηγική και καπιταλισμό και κρίση και βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Θέλω μόνο να μου πεις πάλι εκείνη την ιστορία για εκείνη την πόλη στον νότο που τα παιδιά του Δεκέμβρη σπάγαν τα ATM και καίγαν τις δεσμίδες των χαρτονομισμάτων στα οδοφράγματα. Γιατί είχαν αποφασίσει πως δεν άξιζαν παρά μόνο γι΄αυτό. Μόνη αξία χρήσης, η φωτιά.

Και να σου απαντήσω κι εγώ για τη μέρα που τα κομπρεσέρ έπαιζαν μουσική στα χέρια μας, όταν σπάγαμε τα τσιμέντα του πάρκινγκ και φύτρωναν δέντρα, και για τότε, πολλούς μήνες μετά, που σκάψαμε βαθειά και ρίζωσε το πλατάνι ενώ τα παιδιά χορεύαν γύρω μας και τα χάλκινα παίζαν. Μη με κάνεις λοιπόν να ψάξω πάλι εκείνο το παλιό κινητό που κρατά κάπου στη μνήμη του τις φωτογραφίες του ραγισμένου μπετόν.

Φτανει πια

Αίγυπτος: Πολιορκείται το κυβερνητικό κτίριο

...

 
   Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών βρίσκονται για άλλη μια μέρα/νύχτα στους δρόμους του Καίρου, απαιτώντας να φύγει ο Μόρσι και το κόμμα που εκπροσωπεί ( Αδελφοί Μουσλουμάνοι ) από την εξουσία. Ο Μόρσι θεωρείται πλέον "προδότης της επανάσταστης".
  Το κυβερνητικό κτίριο έχει περικυκλωθεί από διαδηλωτές που συγκρούονται με τις δυνάμεις ασφαλείας και υπάρχουν δεκάδες τραυματίες. Ωστόσο οι συγκρούσεις αυτές ανάγκασαν τον Μόρσι να εγκαταλείψει το κτίριο για λόγους ασφαλείας.
  Οι πληροφορίες λένε ότι όλο και περισσότερα μπλοκ διαδηλωτών καταφθάνουν για ενίσχυση. Ενώ επίσης στόχος γίνονται και τα κρατικά δίκτυα τηλεόρασης

indymedia

Δίκη Μάριου Ζέρβα

Την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου δικάζεται η υπόθεση του Μάριου Ζέρβα.

O Μάριος Ζ. συνελήφθη κατά τη διάρκεια της γενικής απεργίας την 11η Μαρτίου 2010, ως ύποπτος για συμμετοχή σε μικροεπεισόδια που είχαν γίνει προηγουμένως. Ο τρόπος της σύλληψής του ήταν αρκετά βίαιος, σε μια στιγμή που δε γινόταν το οποιοδήποτε επεισόδιο. Όπως καταγγέλλει ο ίδιος, αλλά και αυτόπτες μάρτυρες, σύρθηκε βίαια από το σώμα της πορείας στο πεζοδρόμιο από αστυνομικό των ΜΑΤ, γεγονός που βεβαιώνεται και από αρκετές φωτογραφίες. Τελικά προφυλακίστηκε για συμμετοχή σε φθορές και επίθεση σε όργανα των ΜΑΤ. Κρίθηκε ύποπτος για συμμετοχή σε επεισόδια με βάση τη μαρτυρία του αστυνομικού που τον συνέλαβε, ενώ μοναδικά πειστήρια εμφανίστηκαν…ένα μπουκάλι σαμπουάν και γυαλιά κολύμβησης που είχε ο Μάριος στο σακίδιό του, προκειμένου να πάει στο κολυμβητήριο για προπόνηση μετά την πορεία, αφού είναι προπονητής σε κολυμβητικό σύλλογο.


Ο Μάριος συνελήφθη στην οδό Πανεπιστήμιου, μπροστά στην Αγροτική Τράπεζα, και κοντά στα πανό του  ΕΕΚ και των σωματείων  που ακολουθούσαν, από πάνοπλο άνδρα των ΜΑΤ  ο οποίος του επιτέθηκε ξαφνικά από πίσω, ερεθισμένος όπως φαίνεται από τα φουντωτά ράστα μαλλιά του και την ανέμελη εμφάνιση του, μπροστά σε δεκάδες άλλους  πολίτες που συμμετείχαν στην πορεία  και που διαμαρτύρονταν γι αυτό.

Παρτυ Βρυκολακων

 Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ έδωσε πάρτι το βράδυ του Σαββάτου στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, επί της οδού Μασσαλίας. Μάλιστα υπήρχε και ζωντανή ρεμπέτικη μουσική από δύο νεαρούς μέλη της ΔΗΜΑΡ. Ο ένας έπαιζε μπουζούκι και ο άλλος ακορντεόν.

Το πιο εντυπωσιακό που συνέβη στο πάρτι ήταν το ζεϊμπέκικο που χόρεψε η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Άννα  Διαμαντοπούλου, υπό τους ήχους του ζεϊμπέκικου της Ευδοκίας: «Είναι ένας ελληνικός χορός, το ζεϊμπέκικο είναι άλλωσε χορός της χαρμολύπης», έλεγε αργότερα η κυρία Διαμαντοπούλου.

Την πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ παρακολουθούσε να χορεύει ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, ο οποίος στη συνέχεια έριξε και αυτός μια στροφή υπό τους ήχους του «Ζεϊμπέκικου της Ευδοκίας» στο πάρτι του πιστού συνεργάτη του.

Πρώτο Θέμα: αποκάλυψη για το στημένο ρεπορτάζ υπέρ της Χρυσής Αυγής

  Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το πολυσέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού Hot Doc στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, Νίκο Μιχαλολιάκο, με τίτλο «Νίκος Μιχαλολιάκος: ο Αγών του». Το υπογράφει ο Κώστας Βαξεβάνης.

«(…) Πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, η οργάνωση που μαχαίρωνε μετανάστες και έβριζε τους ομοφυλόφιλους είχε καταφέρει να εμφανίζεται σαν Ρομπέν των Δασών. Ακόμη και σαν πρόσκοπος. Η οργάνωση της βίας έγινε ξαφνικά μια οργάνωση εξυπηρετήσεων.

Την 1^η Απριλίου, πριν από τις εκλογές, η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ έχει στην πρώτη σελίδα κύριο θέμα με τίτλο «Πέτα τη γιαγιά… στη Χρυσή Αυγή» (εικ. αριστερά). Μια εντυπωσιακή φωτογραφία απεικονίζει ένα μέλος της Χρυσής Αυγής με το μαύρο μπλουζάκι και τα σήματα της οργάνωσης να περιμένει δύο ηλικιωμένες κυρίες να κάνουν ανάληψη από ένα ΑΤΜ τράπεζας.

Στο ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Παναγιώτη Σαββίδη μαθαίνουμε πως οι γριούλες έχουν καλέσει την άμεση δράση της Χρυσής Αυγής προκειμένου να πάνε ως την τράπεζα και να κάνουν με ασφάλεια μια συναλλαγή. Μία από τις κυρίες μιλά στον δημοσιογράφο και εξηγεί πως καλούν τη Χρυσή Αυγή γιατί φοβούνται. Η οργάνωση τους εξασφαλίζει την ασφάλεια που δεν υπάρχει.

Αυ­τόν τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θέ­λου­με

Κεί­με­νο συμ­βο­λής των δυνάμεων της Α­ΝΑ­ΣΑ

Λί­γα 24ω­ρα πριν την πα­νελ­λα­δι­κή συν­διά­σκε­ψη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ΕΚ­Μ, η συ­ζή­τη­ση για την πο­ρεία του εγ­χει­ρή­μα­τος, τα φυ­σιο­γνω­μι­κά του χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, τις συμ­μα­χίες και τις προ­τά­σεις του για τη διέ­ξο­δο α­πό την κρί­ση, κο­ρυ­φώ­νε­ται. Στις ε­κα­το­ντά­δες συ­νε­λεύ­σεις που έ­γι­ναν σε ό­λη την Ελλά­δα κα­τα­γρά­φη­κε έ­νας πλού­τος ι­δεών και προ­τά­σεων α­πό τα μέ­λη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Στην πο­ρεία προς τη συν­διά­σκε­ψη έ­χουν ή­δη κα­τα­τε­θεί τρο­πο­λο­γίες και κεί­με­να, α­πό ρεύ­μα­τα και συ­νι­στώ­σες: α­πό τους Ενερ­γούς Πο­λί­τες, το Αρι­στε­ρό Ρεύ­μα, την Μαρ­ξι­στι­κή Φω­νή κ.λπ. Οι δυ­νά­μεις της Α­ΝΑ­ΣΑ, που πε­ρι­λαμ­βά­νουν έ­να ση­μα­ντι­κό μέ­ρος α­νέ­ντα­χτων, αλ­λά και συλ­λο­γι­κο­τή­των του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, κα­τέ­θε­σαν κεί­με­νο συμ­βο­λής, το ο­ποίο και δη­μο­σιεύτηκς στην Εποχή.

Oταν κά­να­με τα πρώ­τα μας βή­μα­τα, ε­μείς α­νέ­ντα­χτοι και α­νέ­ντα­χτες, αλ­λά και συλ­λο­γι­κό­τη­τες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πε­ρι­γρά­φα­με την πα­ρέμ­βα­σή μας με τη φρά­ση «μια α­νά­σα για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ». Τό­τε, α­πο­τυ­πώ­σα­με δη­μό­σια την α­γω­νία μας για την ε­νό­τη­τα του χώ­ρου, για τη δια­τή­ρη­ση και ε­νί­σχυ­ση των ρι­ζο­σπα­στι­κών πο­λι­τι­κών και ταυ­το­τι­κών του χα­ρα­κτη­ρι­στι­κών.

και οχι μονο οταν βρεχει
τωρα πια κατερινα.....
.

Σαν σπασμένες λάμπες

Στην γειτονιά κάποιοι έσπασαν τις λάμπες, και τα στενά ζητιανεύουν τώρα λίγο φως από τα παράθυρα των ισόγειων σπιτιών. Φωνές στον δρόμο, θόρυβοι στο σπίτι, μουσικές από τα αυτοκίνητα, όλα κάπου σε οδηγούν ή θέλουν να αποσπάσουν την προσοχή σου, τα μάτια σου οφείλουν να είναι ανοιχτά, τα αυτιά σου πρέπει να αποκωδικοποιήσουν τους ήχους. Ζεις στην εποχή της μεγάλης παρεμβολής, πάντα κάτι θα διακόψει αυτό που κάνεις, ή θα τερματίσει άδοξα αυτό που σκέφτεσαι, καμιά φορά το επιδιώκεις κιόλας για να νανουρίσεις ήσυχα όσα σε τρομάζουν. Στις συζητήσεις πάντα οι ίδιες αναφορές, τα μνημόνια, τα μέτρα, οι περικοπές, οι απολύσεις, οι φίλοι μας που φεύγουν, εκείνοι που δεν μπορούν πια ούτε αυτό να κάνουν. Αμηχανία, φόβος, οργή, προσπάθειες να τα βγάλεις πέρα με τα λίγα, ακόμα και με το τίποτα. Να γίνεις εσύ η παρεμβολή σε μια εποχή που σε ισοπεδώνει.

Δεν είναι αναλγησία, είναι απλά δολοφονία.

Αντίκρυσα τα πρόσωπά τους τους για πρώτη φορά το Μάρτη, λίγο πριν το Πάσχα (βλέπε εδώ). Πρόσωπα πλημμυρισμένα από ελπίδα. Και λίγες στιγμές, μετά, τα είδα να λάμπουν, τις ψυχές τους να ζούν μιαν άλλη Ανάσταση από το σκοτάδι 7 μηνών που τους είχε η ΔΕΗ επιβάλλει.

Κι’ αντίκρυσα και χθές αυτά τα μάτια. Ούτε ελπίδα, ούτε καρτέρεμα. Ίσως νάξεραν πως ήταν  ψεύτικες -και ήταν τελικά- οι υποσχέσεις μου πως το σκοτάδι που επανήλθε, θα εξοστρακισθεί και πάλι από το μικρό τους σπιτικό. Η ΔΕΗ και ο εργολάβος-εκτελεστής των δολοφονικών της εντολών είχαν φροντίσει στο ακέραιο να εξοστρακισθεί δια παντός το φώς από τις καρδιές τους, αφαιρώντας τον μετρητή. 

 

Πελάτης Κ.Μ Delete, τώρα το λόγο έχουν τα δικαστήρια, 
για την είσπραξη των οφειλομένων.

Πελάτης τα δυό παιδάκια και μια μάνα. Εγκαταλελειμμένοι όλοι από κάθε θεό και άνθρωπο, από κάθε αύρα ανθρωπιάς. Δεν είναι η εποχή τους, σκέφτηκα. Όπως δεν είναι η εποχή όλων των κατετρεγμένων. Όπως δεν είναι η εποχή των παιδιών των Ρομά στον Δενδροπόταμο της Μενεμένης, όπου πριν λίγες μέρες η ΔΕΗ με τη συνδρομή όλων των χερσαίων δυνάμεων καταστολής εκήρυξε τον πόλεμο στο φώς τους, στη ζωή τους, κόβοντας το ρεύμα από σπίτια και σχολείο (βλέπε εδώ).

Εγκαταλελειμμένοι και όχι μόνο. Εμπαιζόμενοι από γείτονες, εκκλησία, Δήμο, υπηρεσίες πρόνοιας. Εμπαιζόμενη η μάνα που μες στην ανημποριά της ψάχνει να κρεμαστεί από κάθε υπόσχεση. Μα σαν θάλθει η ώρα της πράξης της ζητάνε το ακατόρθωτο: να αποδείξει πάλι και πάλι μια ανημποριά εξόφθαλμη. Και γίνεται τότε αυτή η ανημποριά ύβρις στην ψυχή των παιδιών.

 

*****

Δεν είστε αδιάφοροι, δεν είστε ανάλγητοι, είστε δολοφόνοι κύριοι της ΔΕΗ, κύριοι γείτονες, κύριοι λοιποί σταυροφόροι της ελεημοσύνης. Γιατί στο όνομα κάποιας οφειλής, στο όνομα ενός μνημονίου τελικά δολοφονείτε τις ψυχές των παιδιών. Γιατί στο όνομα μιας καθώς πρέπει βίωσης τσακίζετε ζωές, δείχνετε στα παιδιά με το δάκτυλο τον δρόμο προς τον Καιάδα.

 

Ακούτε Συνήγορε του Πολίτη ; Συνήγορε του Καταναλωτή ; Συνήγορε του Παιδιού ; Δεν ζητάμε ελεημοσύνη. Απλά τη Δικαιοσύνη απαιτούμε. Και όχι τη δικαιοσύνη των καιρών. Αυτή η τριμελής οικογένεια (μητέρα άνεργη και δύο παιδιά μικρά, εκ των οποίων το ένα βαριά άρρωστο με χρόνια πάθηση) δικαιούται το μέγιστο μερίδιο της Δικαιοσύνης που ορίζουν η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη. Και κυρίως δικαιούνται να δούν τα πρόσωπα των δολοφόνων της στο εδώλιο.

σημείωση: θα ήταν χρήσιμο αυτό το κείμενο να γίνει αφορμή μιας πλατειάς κινητοποίησης ενάντια στο έγκλημα που διεπράχθη προχθές από τη ΔΕΗ. Επομένως καλό θα ήταν να κοινοποιηθεί όσο γίνεται περισσότερο. 

Ευχαριστούμε.

 

ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Ξημερωνει μια καινουργια μερα!

Ο παππούς με την μάσκα κατέληξε-Δευτέρα 26.11 η κηδεία

καποιος φωτογράφος γυρισε το φακο σε κατι ασυνηθιστο.. κάτι ασυνηθιστα παράξενο..

ενας παππους από κείνους που τα εγγόνια του λένε ιστορίες στα παιδιά τους ... γιατί τα μικρά δεν κάνει να "ενοχλήσουν" τον πολύ ηλικιωμένο κύριο

ένας παππούς από κείνους που ζει σα  νέος ... φωνάζει..διεκδικεί την ελευθερια του δρόμου
ενας παππούς που βλέπει

βλέπει πως έχουν τα πράγματα στο δρόμο...δεν ευελπιστεί να τουμπάρει την καταστολή με τις άσπρες του τρίχες και την ριτιδιασμέμη του οψη. Δεν είναι απο κοινους που φετιχοποιουν αλλωτριωνοντας τα μεσα η' που σφινώνουν την εικόνα τους στην βρωμισμένη αισθητική του τώρα.

Ο παππούς με την μάσκα...ο παππούς που πριν λιγες μέρες σε κάποια απεργία ηταν στο δρόμο ΠΛΑΙ ΜΑΣ , κατέληξε.

Δευτέρα 26/11 στις 3.30 μμ, κηδεύεται στο νεκροταφείο της Καισαριανής


Πάντα μπροστάρης σ' όλους τους πολιτικούς, συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Ο Βασίλης Παπανίκος του Λάμπρου, γεννήθηκε το 1925 στο Καλόχι Γρεβενών.
Στα εφτά του χρόνια χάνει και τον πατέρα του και ο Βασίλης γίνεται τρόφιμος του ορφανοτροφείου Γρεβενών. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευση εγγράφεται στη Γεωργική σχολή Πτολεμαΐδας. Με την κύρηξη του πολέμου του 1940...
ο Βασίλης εκπαιδεύεται στα μετεωρολογικά όργανα και προσφέρει τις υπηρεσίες του στην αεροπορία και το υπουργείο γεωργίας. Στις 7 Απριλίου του 1941 γράφεται εθελοντής για τη στρατιωτική σχολή του Καϊρου, ματαιώνεται όμως η μετάβασή του γιατί το πλοιάριο που θα τους μετέφερε βομβαρδίστηκε και βυθίστηκε απο τα Γερμανικά Στούκας. Επιστρέφει ξανά στη σχολή Πτολεμαΐδας κι εκεί πρωτοστατεί στη ματαίωση ίδρυσης οργάνωσης Οχράνας απο το Σλαβομακεδονικό στοιχείο.
Οργανώνεται στο ΕΑΜ νέων και απο τον Κώστα Μωυσιάδη οργανώνεται στην ΟΚΝΕ όπου αναλαμβάνει υπεύθυνο καθοδηγητικό ρόλο στην οργάνωση νεολαίας.
Στο χωριό Καλόχι ήδη έχει συγκροτηθεί η πρώτη ένοπλη αντάρτικη ομάδα. Μετά τη μάχη του Σνιχόβου το Καλόχι αποτελεί σταυροδρόμι διέλευσης ενόπλων αντάρτικων ομάδων.

Ο Βασίλης αναλαμβάνει υπεύθυνο καθοδηγητικό ρόλο στην οργάνωση της ΕΠΟΝ. Μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών τον Ιούλιο του 1944 με προτροπή του γραμματέα της περιφερειακής επιτροπής της ΕΠΟΝ οι ΕΠΟΝΙΤΕΣ των Γρεβενών εντάσσονται στον μόνιμο ΕΛΑΣ, ο Βασίλης αναλαμβάνει υπεύθυνο ρόλο τροφοδοσίας των ανταρτών, πέρα όμως απο αυτή του την αποστολή πήρε μέρος και σε αρκετές μάχες.
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας διώκεται ανηλεώς, καταφεύγει στις ομάδες καταδιωκόμενων δημοκρατικών πολιτών. Το 1947 συλλαμβάνεται στην Αιανή Κοζάνης, παραπέμπεται στο στρατοδικείο Κοζάνης και δικάζεται σε 9 χρόνια. Στις 23 Οκτωβρίου του 1949 ξαναδικάζεται απο το ίδιο στρατοδικείο σε θάνατο. Η ποινή αυτή μετατρέπεται σε ισόβια απο το αναθεωρητικό δικαστήριο και παρέμεινε στις φυλακές μέχρι το Γενάρη του 1956.

Μετά την αποφυλάκισή του εντάσσεται στην ΕΔΑ και εργάζεται στην οργάνωση Αγίου Αρτεμίου.
Το 1964 με τη διαμάχη στις γραμμές της ΕΔΑ σε Χρουτσοφικούς και Μαοϊκούς εγκαταλείπει την οργάνωση και φεύγει για τη γενέτειρά του.
Ασχολείται πλέον με τον αγροτικό συνδικαλισμό πρωτοστατώντας σε όλους τους αγώνες του αγροτικού κινήματος. Την περίοδο της Χούντας τίθεται σε κατ' οίκον περιορισμό. Του στήνουν μια δολοφονική απόπειρα αλλά οι εκτελεστές αρνούνται να την πραγματοποιήσουν τελικά.
Μετά τη μεταπολίτευση ο Βασίλης με την ίδια θέρμη εξακολουθεί να αγωνίζεται μέσα απο τις αγροτικές και συνεταιριστικές οργανώσεις.

Μέχρι και την ημέρα του θανάτου του (Κυριακή 25/11/12) ήτανε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής.
Η φωτογραφία του Βασίλη Παπανίκου με την αντισφυξιογόνο μάσκα στο πρόσωπο κατά την διάρκεια των μεγάλων διαδηλώσεων του... 2011, έκανε τον γύρο του κόσμου μέσω των διεθνών φωτο ειδησεογραφικών πρακτορείων και αποτύπωσε δραματικά την βίαιη καταστολή που επιχειρήθηκε εναντίον των διαδηλωτών, αλλά κυρίως, την αγωνιστικότητα και την αγωνία για ένα καλύτερο αύριο.

http://greveniotis.gr

απο το indymedia

απλα..ΣΤΟΥΡΝΑΡΙ!

Ο ψυχΑΡΗΣ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟ!

ΤΑ ΥΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

απο τον ΚΑΡΤΕΣΙΟ

Ποιος να το φανταζόταν πριν λίγο καιρό ότι ο Σταύρος Ψυχάρης θα ντυνόταν σχεδόν αντι-μνημονιακός και θα έγραφε στο «ΒΗΜΑ» ότι «τα ελληνικά κόμματα θα πρέπει να ανασκουμπωθούν και να αρχίσουν να αναζητούν λύσεις πατριωτικές, με όρους εθνικού συμφέροντος και μόνο».

Ποιος να το φανταζόταν ότι θα ερχόταν η μέρα εκείνη που ο Σταύρος Ψυχάρης θα κατήγγειλε τους κουκουλοφόρους, χωρίς να εννοεί εκείνους της πλατείας Συντάγματος, αλλά τους κουστουμάτους της Βουλής. Πιο σκληρός κι από τον Τσίπρα της παλιάς εποχής, ο Ψυχάρης έγραψε «Το δυστύχημα είναι ότι στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν πρόσωπα και δυνάμεις που ακόμη κι αυτή την ώρα, ως άλλοι κουκουλοφόροι, δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους και δανειστές μας».

Δεν είναι αυτό το ΚΚΕ! Δεν είναι αυτός ο Ριζοσπάστης!

Πηγή: Εργατικός Αγώνας

Οι άνθρωποι, τις διαφορές που έχουν σε ζητήματα ιδεολογίας και πολιτικής τις λύνουν εν ζωή. Και τις λύνουν πάντοτε με πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους. Δεν τις προσωποποιούν. Δεν ξεπέφτουν ποτέ στην εκδήλωση προσωπικής αντιπάθειας, πόσο μάλλον εμπάθειας, για τέτοια ζητήματα ακόμη και στις περιπτώσεις -που για άλλους λόγους- τέτοια αντιπάθεια μπορεί να υπάρχει. Αυτός πρέπει να είναι ο κανόνας, τουλάχιστον για όσους δηλώνουν κομμουνιστές, για όσους θέλουν ν’ αλλάξουν τον κόσμο.

Κατάκτηση των ανθρώπων, από αρχαιοτάτων χρόνων, είναι ο σεβασμός του νεκρού. Ποτέ κανείς δεν ασχημονεί βλέποντας να περνάει από μπροστά του μια κηδεία, ποτέ δεν συμπεριφέρεται με μικρότητα σε βάρος ενός νεκρού, ποτέ δεν εκμεταλλεύεται τον θάνατο, την αναγκαστική σιωπή εκείνου που φεύγει για να τον μειώσει τώρα που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τις επιλογές του, την ιστορία του.

Άγριος ξυλοδαρμός Χαϊδαριώτη από εργολάβο της ΔΕΗ. "Στέλνουν μπράβους για να μάς κόψουν το ρεύμα", λένε οι παθόντες

Επεισόδια μεγάλης έκτασης, συμπλοκές, ξυλοδαρμός ηλικιωμένου και προπηλακισμός καταστηματαρχών! Αυτός είναι ο απολογισμός της απόπειρας εργολάβου της ΔΕΗ να κόψει σήμερα το ρεύμα από καταστήματα της οδού Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου.

Ματωμένο το πρόσωπο του κ. Ιγνάτιου Καζάζη
από τα χτυπήματα του εργολάβου που πήγε στο κατάστημά του
για να κόψει το ρεύμα.

Όλα ξεκίνησαν όταν σήμερα το πρωί εμφανίστηκε στη γειτονιά υπάλληλος εργολάβου τής ΔΕΗ, με εντολή να κόψει το ρεύμα από 4 καταστήματα που είχαν απλήρωτους λογαριασμούς. Στο πρώτο που απευθύνθηκε τού είπαν ότι έχουν ήδη εξοφλήσει το χρέος, αλλά αυτός επέμενε με σκαιό ύφος να μπει μέσα για να διακόψει τη σύνδεση. Στις αντιρρήσεις του πολίτη αντέδρασε πολύ επιθετικά και, όπως λένε οι παριστάμενοι στο περιστατικό, τον κλώτσησε! Ο καταστηματάρχης κλειδώθηκε στο μαγαζί του, ενώ ο "άγριος εντολοδόχος της ΔΕΗ" απ' έξω τον έβριζε επί 2Ο λεπτά και τον απειλούσε ότι θα τον κάνει ρεζίλι σε όλους. 

Οι νεοναζι δεν θα περασουν! αντιφασιστική-αντικατασταλτική πορεία Σάββατο 24 Νοεμβρίου στις 12 το μεσημέρι στα Προπύλαια.

Η αντιφασιστική-αντικατασταλτική πορεία θα ξεκινήσει το Σάββατο 24 Νοεμβρίου στις 12 το μεσημέρι στα Προπύλαια.


Το πλήρες κάλεσμα από την Ανοιχτή Πρωτοβουλία:

Αντιφασιστική-Αντικατασταλτική Πορεία

24 Νοέμβρη, 12:00, Προπύλαια



Το τελευταίο διάστημα, η τρομοκρατική δράση της Χρυσής Αυγής καθώς και η όξυνση της κρατικής καταστολής δείχνουν ότι επιταχύνεται ο  κατήφορος του καθεστωτικού αυταρχισμού. Σταχυολογούμε ενδεικτικά περιστατικά: εκατοντάδες ρατσιστικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής με πλήρη κάλυψη της αστυνομίας, επιχείρηση πολιτικής νομιμοποίησης των ναζί από σειρά ΜΜΕ,  βασανιστήρια σε βάρος των συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπορείας, τραμπουκισμοί στο Χυτήριο, αστυνομικά πογκρόμ κατά των μεταναστών, άγρια καταστολή κινητοποιήσεων και διαπόμπευση συλληφθέντων διαδηλωτών.

Δεν πρέπει να υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι η Χρυσή Αυγή είναι το μακρύ χέρι του συστήματος, βασικός υπερασπιστής στην πράξη της εργοδοσίας και της κυβέρνησης. Αυτή η συμμορία  δεν  επιχειρεί να μόνο να αποπροσανατολίσει, στρέφοντας τους ντόπιους εναντίον των μεταναστών, αλλά αποτελεί μηχανισμό καθεστωτικής βίας που στοχεύει τις λαϊκές αντιστάσεις στη μνημονιακή λεηλασία, καθώς κι οποιονδήποτε δεν ανταποκρίνεται στο φασιστικό πρότυπο του νόμου και της τάξης (μετανάστες, αγωνιστές του κινήματος, ομοφυλόφιλοι). Φασιστική τρομοκρατία και κρατική βία υφαίνουν ένα ενιαίο πλέγμα καταστολής κι εξελίσσονται στα βασικά στηρίγματα του κλυδωνιζόμενου συστήματος.

Απέναντί σε αυτήν την κατάσταση, αποφασίσαμε μετά από δύο ανοιχτές συνελεύσεις τη διοργάνωση αντιφασιστικής-αντικατασταλτικής πορείας το Σάββατο 24 Νοέμβρη στις 12:00 (Προπύλαια).

Καλούμε σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, λαϊκές συνελεύσεις, τοπικές αντιφασιστικές επιτροπές, μεταναστευτικές κοινότητες, συλλογικότητες αλλά και ανένταχτους αγωνιστές/τριες, να συμμετάσχουν σε αυτήν την κινητοποίηση με το δικό τους πολιτικό πλαίσιο

·        Μπλόκο στη Χρυσή Αυγή και το φασισμό

·        Αντίσταση στην κρατική καταστολή

·        Συνεχής αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση και το ρατσισμό



Ανοιχτή Πρωτοβουλία

Επόμενη οργανωτική συνέλευση Τρίτη 13/11, 7:00μμ, Πολυτεχνείο

Μίνι ντοκιμαντέρ Βιομηχανική Μεταλλευτική

Μίνι ντοκιμαντέρ για τον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής από την ομάδα ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ (εργαζόμενοι στο χώρο του θεάματος -http://diakoptes.blogspot.gr/), Νοέμβρης 2012.

Μια επισήμανση προς πάσα κατεύθυνση

Θα θέλαμε να κάνουμε μια επισήμανση προς πάσα κατεύθυνση.

Σε αυτό το διάστημα έχουμε δώσει πολλές συνεντεύξεις σε διάφορα έντυπα . Σε ραδιόφωνα  και φυσικά  σε πολλές φυλλάδες πολιτικού τύπου. Και σε διάφορα blogs.

Με εξαίρεση φυσικά τον αστικό τύπο που προσπαθεί με κάθε τρόπο να φιμώσει τον αγώνα μας , και να αποσιωπήσει αυτό κάθε αυτό το γεγονός.

Εμείς δεν υπογράψαμε ποτέ τη Βάρκιζα

της Μαρίας Γερογιάννη

 

«Τώρα που μάθαμε ποιοι είστε θα σας θάψουμε βαθιά στο χώμα σαν τους παππούδες σας στον εμφύλιο». Η φράση ανήκει σε μισθοφόρο της δημοκρατίας το σωτήριον έτος 2012 και απευθύνεται σε βασανισθέντες αντιφασίστες και αντιφασίστριες που συνελήφθησαν στις 30 Σεπτεμβρίου στη μηχανοκίνητη αντιφασιστική πορεία-περιπολία σε γειτονιές της Αθήνας.

 

Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται αυτό το διάστημα δεν αφήνουν περιθώρια για άλλες ψευδαισθήσεις. Για να προστατέψουν τους φασίστες, συμμορίες ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ επιτίθενται την πορεία, χτυπάνε κόσμο και συλλαμβάνουν στο σωρό. Στη ΓΑΔΑ βασανίζουν δεμένους πισθάγκωνα τους αιχμαλώτους του νέου εμφυλίου. Τους ταλαιπωρούν και τους σέρνουν στον εισαγγελέα. Εκεί

(ξανα)επιτίθενται σε αλληλέγγυους, νέες συλλήψεις, νέοι εξευτελισμοί κρατουμένων. ¨Όταν επιτέλους φτάνουν στον ανακριτή, καινούργια επίθεση από τους πραίτορες, αυτή τη φορά δεν γλυτώνουν ούτε συγγενείς κρατουμένων.

ΣΤΑΘΗΣ : Πού (το) πάει το ΚΚΕ;

 Του ΣΤΑΘΗ*

Οι ημέρες που έρχονται «είναι γκαστρωμένες», όπως έλεγε ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης. Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς κι αδίστακτος με τους αδύναμους. Συνεπώς η στάση που θα κρατήσει το ΚΚΕ για το επόμενο διάστημα έχει ιδιαίτερη σημασία για τις τύχες του λαού και της χώρας.

Η επ’ εσχάτοις συρρικνωμένη απήχηση του ΚΚΕ στο εκλογικό σώμα δεν....
το βγάζει, τουλάχιστον όχι ακόμα, απ’ το πλαίσιο των αγώνων του λαού εναντίον της παλινόρθωσης του πιο άγριου και πρωτόγονου καπιταλισμού από την εποχή του Ντίκενς σε όλη την Ευρώπη και βεβαίως στην Ελλάδα, έτσι όπως εκφράζεται με την κόλαση των Μνημονίων - κι όχι μόνον.


Πέρα απ’ τις απλουστεύσεις (του στυλ «το Μνημόνιο δεν είναι το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός») oι οιωνοί για τον δρόμο που έχει πάρει το ΚΚΕ δεν είναι καλοί.
Ας μείνουμε κατ’ αρχήν στα γεγονότα: την ημέρα που η ανίερη Ιερά Συμμαχία των Τριών της Τρόικας πέρναγε απ’ τη Βουλή το θανατηφόρο πακέτο των μέτρων, η κ. Παπαρήγα ανάλωσε την ομιλία της, κατά 80%, επιτιθέμενη στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορούσε να θεωρηθεί υστερία, αν δεν ήταν λάθος.

Για το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση του αγώνα, του Θανάση Αγαπητού

Προς τους μαθητές μου, τους γονείς τους και τους συναδέλφους μου, τους συντρόφους μου στη δουλειά και τον αγώνα.

Ως δάσκαλος, σκεπτόμενος άνθρωπος, αλλά και ως ενεργός πολίτης που ασχολείται με τα κοινά για πάνω από 30 χρόνια θα ήθελα να σας απευθύνω αυτά τα λίγα λόγια.

Την Παρασκευή 16/11/12 στις 11:45 πμ με το τέλος της εκδήλωσης του σχολείου μου για την επέτειο του Πολυτεχνείου ( 107^ο  Δημοτικό Σχολείο - Τμήμα Ένταξης παιδιών με ειδικές ανάγκες), έγινε με κινηματογραφικό τρόπο μπροστά στα μάτια των παιδιών, η απαγωγή - σύλληψή μου και μεταφορά μου στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, από 4 άνδρες της ασφάλειας.
Όλα αυτά παραμονή της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ενάντια στη χούντα, οδηγώντας μας σε συνειρμούς για μια νέα χούντα ενάντια στο λαό σήμερα. Μια περιστολή της ελευθερίας που έρχεται να συμπληρώσει τον οικονομικό και κοινωνικό σφαγιασμό.

Ο καθρεφτης και ο κλοουν

Το παραδέχομαι. Δεν μπορώ να συνηθίσω την καθημερινή βία που ασκείται συνεχώς πάνω μου. Βία από την σπιτονυκοκοιρά που ζητά επιμόνως το ενοίκιο κάθε πρώτη του μηνός, βία από τον βενζινοπώλη που ζητά μια μικρή περιουσία για να ζεστάνω τα λιγοστά δωμάτια του σπιτιού μου, βία από τον περιπτερά που μου αδειάζει την τσέπη για μια χούφτα καπνό, βία από τον εισπράκτορα που ελέγχει εξονυχιστικά το τσαλακωμένο εισιτήριο αστικού λεωφορείου. Φυσικά, δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν τους. Όλοι τους μπλεγμένοι, κι εγώ ακόμα, σ΄ αυτό το παιχνίδι με την αλυσίδα της βίας. Μια αλυσίδα που αν τραβήξω εγώ, θα πρέπει να τραβήξει κι ο διπλανός μου για να μην πέσει, κι ο παραδίπλα το ίδιο κι ούτω καθεξής. Και φυσικά, αρχηγός κι εμπνευστής του παιχνιδιού της βίας, με το οποίο λίγοι μόνο διασκεδάζουν, το Κράτος, οι καπιταλιστικοί θεσμοί και τα παιδιά τους, ο πελώριος αυτός κλόουν που δεσπόζει τρομακτικά πάνω απ’ τα κεφάλια ολονών μας και περπατά ανέμελος, άλλες φορές φορώντας την αποκριάτικη στολή της Πρόνοιας, άλλες δείχνοντας το πραγματικό του πρόσωπο, αυτό της Τρομοκρατίας και της καταστολής. Φουσκωμένος με μπόλικες εφημερίδες, από την Καθημερινή έως το Πρώτο Θέμα, αρκετούς πομπούς τηλεοπτικού σήματος, από το Mega έως και το Σκάι, αλλά και server διαδικτυακών ιστοτόπων επαναλαμβάνει ψέμματα, ώστε να ‘πουλήσει’ αλήθειες (ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα γίνεται πιστευτό, έλεγε κάποτε ο Γκέμπελς, ο υπουργός προπαγάνδας του μεγαλύτερου τρομοκράτη της ανθρωπότητας, του Αδόλφου Χίτλερ).
 Αυτός ο κλόουν, καταπίνοντας ψυχοφάρμακα, φορτωμένος με ηλεκτρικά ναρκωτικά,
συνωμοσιολογεί, διχάζει, κατηγορεί, σκαρφίζεται νέες τιμωρίες για όποιον πάει να ξεγλιστρήσει απ΄το παιχνίδι της βίας. Καταστέλλει συνειδήσεις, πουλά ελπίδες και εξαγοράζει φόβους, τιμωρεί χωρίς να τιμωρείται, σκοτώνει δίχως αφορμή κι αιτία, μόνο και μόνο για να δαμάσει την σκέψη και την φαντασία, για να με κλείσει στο κουτί δίχως παράθυρα και πόρτα, στην φυλακή μιας καταθλιπτογόνας καταστροφικής μανίας, της κοινωνικής ασημαντότητας.

0ι ριζες δεν ειναι για να γυριζουμε πισω

     ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΧΟΥΝΤΕΣ

Το χρονικό της δικτατορίας (1967-1974), του Παντελή Βούλγαρη

Επτά «πέτρινα» χρόνια μέσα από την κάμερα του Π. Βούλγαρη

«Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974», ένα ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Έλληνα σκηνοθέτη.
Το 37λεπτο ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974». ταινία, η οποία περιέχει πολύτιμο αρχειακό υλικό· από την κηδεία των Γεωργίου Παπανδρέου και Γιώργου Σεφέρη ως τις δίκες του Αλέκου Παναγούλη και άλλων αγωνιστών.

« Σε αυτό το φιλμ υπάρχει ό,τι καταφέραμε εμείς που μείναμε στον τόπο » είπε ο σκηνοθέτης, ο οποίος θυμήθηκε ότι την ώρα του πραξικοπήματος του 1967 ο ίδιος συμμετείχε στα γυρίσματα της ταινίας «Κιέριον» του Δήμου Θέου. « Συμμετείχαν όλοι» είπε συγκινημένος. « O Αγγελόπουλος, η Μαρκετάκη, ο Φέρρης, ο Βαλτινός. Ήταν μια ταινία όμως που άρχισε να φθίνει,γιατί άλλους τους συνελάμβαναν και άλλοι φεύγανε».

Σιγά σιγά άρχισε να καταγράφει ό,τι μπορούσε με μια κάμερα Super 8. Φυλακές του Μπογιατίου, κάποια στρατοδικεία... Αργότερα το υλικό έφθασε στο Παρίσι, όπου ο Κώστας Γαβράς το είδε μαζί με τον Κρις Μαρκέρ. Αμέσως βοήθησαν τον Βούλγαρη, στέλνοντάς του μια μηχανή 16 mm και φιλμ. Έτσι συνεχίστηκε η κινηματογράφηση. Η κηδεία του Πέτρουλα, οι φυλακές της Ακροναυπλίας, η πορεία της Ειρήνης. « Στη Δικτατορία, από ένστικτο, φανταζόμασταν ότι κάτι θα συμβεί στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου », ανέφερε ο σκηνοθέτης, « αλλά κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα μαζεύονταν 500.000 άνθρωποι. Ήταν ένας τρόπος για να φανεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που δεν αντιδρά ». Όλα αυτά όμως γίνονταν κρυφά. Έπρεπε να έχεις ειδική άδεια για να κυκλοφορείς με κάμερα στους δρόμους της Αθήνας. « Ήταν μια εποχή συντροφικότητας, το ξεκίνημα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, μια εποχή που τη θυμάμαι σε ένα κλίμα φοβίας και ανασφάλειας,αλλά ταυτόχρονα και βαθιάς ανθρωπιάς. Άρα, είναι ένα χρήσιμο υλικό.Για να ξαναθυμηθούμε εμείς και για να μάθουν οι νέοι ».

Δεν έλειψαν οι δυσκολίες και τα κυνηγητά. Αλλά αυτό δεν πείραζε γιατί «καταγράψαμε σημαντικά πράγματα από ταράτσα σε ταράτσα, όπως τα γεγονότα στη Νομική. Ίσως η ποιότητα να μην είναι πάρα πολύ καλή,όμως το γεγονός που καταγράφεις είναι» συμπλήρωσε στο τέλος της παρουσίασης ο Νίκος Καβουκίδης.

 http://rigasili.blogspot.gr/2012/11/1967-1974.html

To κράτος τρομοκράτης επιτίθεται ξανά.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 14 Νοέμβρη 2012


To κράτος τρομοκράτης επιτίθεται ξανά.

Τις ώρες αυτές, το Ισραήλ σφυροκοπεί την πολύπαθη Γάζα. Βομβαρδίζει την αποκλεισμένη πόλη δολοφονώντας δεκάδες Παλαιστίνιους, αμάχους, γυναίκες και μικρά παιδιά. Μετά τη δολοφονία του στελέχους της Χαμάς Άχμαντ Τζάμπαρι,, οι ισραηλινές....
στρατιωτικές δυνάμεις κλιμάκωσαν τις επιχειρήσεις τους, ξεκινώντας μια πολύνεκρη πολιορκία στη λωρίδα της Γάζας. Όπως μάλιστα απείλησε ο πρωθυπουργός Νετανιάχου, το Ισραήλ προετοιμάζεται και για χερσαία επιδρομή. Αυτή είναι η δολοφονική πολιτική του κράτους- τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής, του συμμάχου των ΗΠΑ, της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης. Αυτή είναι η πολιτική του προέδρου Σιμόν Πέρεζ και του επανεκλεγέντα Μπάρακ Ομπάμα, όσες αυταπάτες και υπάρχουν για αυτούς ακόμα και εντός της Αριστεράς. Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι συνένοχη στο έγκλημα Από το καλοκαίρι έχουν ενταθεί οι ανταλλαγές επισκέψεων ελλήνων και ισραηλινών αξιωματούχων, ενώ πάνω από το Αιγαίο πραγματοποιήθηκαν ασκήσεις των ισραηλινών μαχητικών, κάνοντας πρόβα τζενεράλε για το βομβαρδισμό των αμάχων.

Οι λαοί του αραβικού κόσμου βρίσκονται σε επαναστατικό ξεσηκωμό εδώ και δύο χρόνια, έχουν ανατρέψει δικτατορίες και παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Στο επίκεντρο των επαναστάσεων βρέθηκαν οι ματοβαμμένες σχέσεις των αραβικών καθεστώτων με το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ. Η επίθεση στη Γάζα μπορεί να γίνει αφορμή για έναν ακόμη μεγαλύτερο ξεσηκωμό που δεν θα μείνει στα μισά του δρόμου. Η επανάσταση στον αραβικό κόσμο μπορεί να σαρώσει και τα καθεστώτα και τους ιμπεριαλιστές και το σιωνιστικό τους μαντρόσκυλο.

Καταγγέλλουμε την αεροπορική επιδρομή στη Γάζα. Οι λαοί όλου του κόσμου βρίσκονται στο πλευρό των ανδρών, των γυναικών και των παιδιών της Παλαιστίνης που αντέχουν ενάντια στην ισχυρή πολεμική μηχανή του Ισραήλ, ζητώντας την άμεση παύση της επίθεσης και την ανατροπή κάθε σχεδίου για κλιμάκωση του βομβαρδισμού και χερσαία επιδρομή. Στηρίζουμε τον ιστορικό αγώνα των Παλαιστινίων και την ένοπλη αντίστασή τους, παλεύουμε για την ανατροπή των ιμπεριαλιστικών πολιτικών και για την ειρήνη και την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΗΡΩΙΚΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ                https://www.facebook.com/pressantarsya?ref=stream  

Αλ σικιμί βουρ ντουβαρά

Του Θανάση Καρτερού

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι χτεσινός. Είναι ο άνθρωπος που ανέτρεψε την κυβέρνηση του κόμματός του, επειδή διαφώνησε ως υπουργός Εξωτερικών με τον χειρισμό του θέματος των Σκοπίων. Που δημιούργησε δικό του κόμμα, με στόχο να αλλάξει το φθαρμένο πολιτικό σκηνικό. Που επέστρεψε ταπεινά στο κόμμα του και πήρε μια θεσούλα στο φθαρμένο πολιτικό σκηνικό. Που μετακίνησε ως υπουργός Πολιτισμού όχι μόνο δεκάδες πατριώτες του στο Μουσείο της Ακρόπολης, αλλά και τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα στην εκλογική του περιφέρεια. Που κατάγγειλε το πρώτο Μνημόνιο και τον Παπανδρέου που το αποδέχτηκε. Που προσυπογράφει έκτοτε όλα τα Μνημόνια -καλύτερος και πιο μαχητικός από τον Παπανδρέου στην επιβολή του «μείγματος» που ο ίδιος χαρακτήριζε καταστροφικό. Που παρέλαβε από τον Καραμανλή μια Ν.Δ. ηττημένη μεν, ισχυρή και ενωμένη δε, για να την κάνει τρία κόμματα και δέκα κομμάτια.

Οι φωτογραφίες με τα «incognito» παιδιά της Αστυνομίας που παραδόθηκαν στη Βουλή

left.gr

Ο βουλευτής Ζακύνθου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Σταύρος Κοντονής, στη συζήτηση της 9ης Νοεμβρίου, πέρα από την τοποθέτησή του για τον μνημονιακό προϋπολογισμό, αναφέρθηκε στην επίθεση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Νίκου Δένδια, στον ΣΥΡΙΖΑ για την παρέμβαση των βουλευτών του σε μπλόκα της αστυνομίας και στη δημοσιοποίηση φωτογραφιών, μέσω του left.gr, από αυτήν την παρέμβαση.

Ο Στ. Κοντονής χαρακτήρισε τις δηλώσεις Δένδια ως «βρώμικη επίθεση» και «δεκάρικο λόγο εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ», ενώ παράλληλα κατέθεσε στο προεδρείο του Κοινοβουλίου παλαιότερες φωτογραφίες με ασφαλίτες - κουκουλοφόρους, οι οποίοι στέκονται πίσω από άντρες των ΜΑΤ στην περιοχή του Χίλτον. Ζήτησε μάλιστα οι εν λόγω φωτογραφίες να δοθούν στον κύριο Δένδια... 

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ τόνισε, επιδεικνύοντας τις άθλιες αυτές εικόνες, «δείτε τα χάλια σας», κάνοντας λόγο για άθλιες προβοκάτσιες και επίθεση στις λαϊκές κινητοποιήσεις με την εκμετάλλευση νεαρών αστυνομικών και την παρουσία τους σε ρόλο κουκουλοφόρων στις πορείες και τις συγκεντρώσεις.

Το left.gr εξασφάλισε και δημοσιεύει δύο από αυτές τις φωτογραφίες που παραδόθηκαν στη Βουλή.

 

 

«Ευχαριστώ, δεν θα πάρουμε»

  Τέσσερις μόλις λέξεις χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει ο Δημήτρης Παπαδημούλης για να δώσει τέλος στις συζητήσεις για ενδεχόμενη μετακίνηση του Μίμη Ανδρουλάκη στον ΣΥΡΙΖΑ....

 Κλείνοντας την πόρτα της Κουμουνδούρου στον ανεξάρτητο πλέον βουλευτή, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ έγραψε στο twitter: «Ευχαριστώ, δεν θα πάρουμε».

Λίγο αργότερα ο Δημήτρης Παπαδημούλης σε ραδιοφωνική του συνέντευξη τόνισε πως «ο κ. Ανδρουλάκης χθες ψήφισε τα μέτρα, σήμερα ανεξαρτητοποιήθηκε από το αποσυντιθέμενο ΠΑΣΟΚ, είπε ότι δεν θα ήθελε να είναι υπουργός της κυβέρνησης που στήριξε χθες, αλλά θα ήθελε να είναι μέσα στους υποψήφιους για μία κυβέρνηση της Αριστεράς».

Στο άνοιγμα Ανδρουλάκη ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε λέγοντας ότι «αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε είναι να επιδιώξουμε μεταγραφές με υλικά κατεδαφίσεως από τα σμπαράλια του πάλαι ποτέ δικομματικού συστήματος». 

http://tvorini-gr.blogspot.gr

Κερδίσαμε τον πόλεμο... αλλά μας φάγαν ... ψύλλοι

Πάντα μ άρεσε να ψάχνω πίσω απ τις λέξεις , τα ψιλά γράμματα. τα φευγαλέα βλέμματα..και τα λόγια των μεθυσμένων..
Χτες πολλοί έριξαν τα βέλη τους  βουτηγμένα σε μπόλικη ειρωνεία για τους ανθρώπους του καναπέ..
"Δεν το έχω" να εκπροσωπώ άλλους, ούτε να απολογούμαι για το τί κάνω με τον καναπέ μου ...την πολυθρόνα μου..
Εξ άλλου ούτε οι άλλοι με πληροφορούν τί κάνουν με τις "καρέκλες " τους..
Όμως πρέπει κάποτε να τα βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους..
Χθες διέλυσαν μια μεγάλη συγκέντρωση..
αφού πρώτα πιάσανε τα πόστα ..κλείδωσαν τις εισόδους της Βουλής  ( αν αληθεύει ...και γιατί να μην αληθεύει?)
Που πάει να πει ότι φοβούνται...
Φοβούνται ακόμα κι αν ξέρουν πως τα "όπλα" της μιας πλευρά με της άλλης είναι άνισα.
Τον άνισο "οπλισμό" της μιας μεριάς τον ενισχύουν και δηλώσεις του τύπου : Ειρηνική διαμαρτυρία..
Και βέβαια αφού τους καθησυχάζεις.... βαράνε...που πάλι θα βαράγανε ..αλλά λέμε τώρα για το τί μπορεί να μειώσει μπροστά στα μάτια της εξουσίας ένα πλήθος αποφασισμένο ή όχι δεν ξέρω..
Απ τα παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι σε κάθε δύσκολη στιγμή θα γίνεται το ίδιο  γαϊτανάκι :
Διαμαρτυρία...καταστολή...διάλυση
Διαμαρτυρία ..καταστολή διάλυση..
Σας αρέσει αυτό?
Αν σας αρέσει μπορείτε άνετα να βαυκαλίζεστε ότι κάνετε αγώνα , ότι σας λαμβάνουν υπ όψιν τους και ότι κάτι θα αλλάξετε..
Οτι θα "αλλάξετε" θα "αλλάξετε" αλλά κάτι που έχει προγραμματιστεί για να αλλάξει δημιουργώντας σας την ψευδαίσθηση ότι εσείς το καταφέρατε..
Αν ψάχναμε να βρούμε άλλους τρόπους οι οποίοι θα ροκάνιζαν αργά ..αλλά σταθερά..τα ήδη σάπια θεμέλια ενός συστήματος??
Δεν νομίζω να σας αρέσει...Δεν αρέσει εξ άλλου και στα κόμματά σας..Γιατί άν καταφέρουμε κάτι μ αυτό τον τρόπο ..θα είναι μόνο δικό μας και όχι των κομμάτων ( αν δεν καπελώσουν βέβαια την όποια προσπάθεια..)
Ένα πράγμα με φοβίζει και με τρομάζει...
Ο όποιος νέος συνειδητοποιημένος που παίρνει μέρος σε ένα τέτοιο - εκ των πραγμάτων... αλλά  και άνισων δυνάμεων - γαϊτανάκι..θα απογοητευτεί..
Έχουμε όμως παραδείγματα απ τον ξεσηκωμό παλιά στην κατοχή...θα μου πει κάποιος πολύ σωστά..
Ναι...αλλά τότε υπήρχαν και πολιτικοί - πατριώτες...και οργανώσεις που πάλευαν βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους ..
......Και μη ξεχνάμε ..πως και τα παιδιά έκαναν σαμποτάζ στους Γερμανούς..
 Σήμερα ας γίνουμε επί τέλους ψύλλοι στις νίκες τους..
Έτσι κι αλλιώς σαν έντομα μας βλέπουν..Μας δείχνουν τον τρόπο ..Δεν το βλέπουμε ???
Πως θα γίνουμε "ψύλλοι" ???
Αυτό είναι ποιο δύσκολο ακόμα και από το να ρίξουμε μια κυβέρνηση...
Γνωρίζω μόνο το πρώτο βήμα ...αλλά δεν θα σας το πω...
Δεν σας νοιάζει έτσι κι αλλιώς..

απο την ελιτσα

Ο ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.. ΚΙ ΑΛΩΝΙΖΕΙ

Έχω μια συνηθισμένη φοβία.  Όταν ήμουν μικρή φοβόμουν να το πω γιατί νόμιζα πως ήμουν μόνη μου. Μεγαλώνοντας ανακάλυψα πως πάρα πολλοί μοιραζόμασταν τον ίδιο φόβο. Τους κλόουν και κάτι περίεργες μαριονέτες που κοιτάνε με ένα γυάλινο , παγερό βλέμμα κι από κάτω ένα σαρδόνιο χαμόγελο. 

Αισθανόμουν όμως μια ασφάλεια γιατί ήμουν ελεύθερη να τους απομονώσω.  Δεν τους έβαζα στο παιδικό μου δωμάτιο, δεν χρειαζόταν απαραίτητα να πάω στο τσίρκο, δεν μου έφερναν δώρο κάτι τέτοιο κι όλα καλά.

Το πρόβλημα όμως είναι όταν αυτές οι παιδικές φοβίες, ξαφνικά γίνονται πραγματικότητα. Όταν εκεί που είσαι ήσυχος πως "το αυτό " είναι ο μπαμπούλας σε κάποια ταινία  τρόμου, το βλέπεις να έχει βγει από το πανί και να περιφέρεται ανενόχλητο ανάμεσα στο κόσμο. Όταν ο φόβος πως τελικά ο μπαμπούλας υπάρχει επαληθεύεται.

Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιατί βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι που πιστεύαμε πως δεν υπήρχε. Είχαμε πείσει τον εαυτό μας πως είχαμε απομονώσει το μπαμπούλα σε κάποια άλλη διάσταση κι εδώ δεν μπορούσε να φτάσει. Και τώρα είμαστε ανήμποροι να αντιδράσουμε, προς το παρόν, γιατί είμαστε ξαφνιασμένοι και φοβισμένοι.

Τσιμπιόμαστε για να καταλάβουμε αν όλος αυτό το αίσχος είναι αλήθεια ή ένας εφιάλτης. Ακόμα κι όταν μαζευόμαστε εκατό, διακόσιες χιλιάδες μπροστά του δεν μαζευόμαστε οι περισσότεροι με την ιδέα να τον διώξουμε, να τον απειλήσουμε κι εμείς, να του δείξουμε πως δεν μας φοβίζει, μαζευόμαστε κάνοντας ανούσιες τελετές εξευμένισης στο θηρίο.  Γιατί ένα πλάσμα που ζητάει συνέχεια θυσίες, θυσίες με αίμα είναι τέρας. Ένας μπαμπούλας. Ένας αρχαίος δαίμονας που παίζει με τους πιο μεγάλους φόβους των ανθρώπων.

Κι όσο πείθει πως είναι, άτρωτο, ανίκητο, "η μόνη λύση",  δεν φωνάζουμε. Ψελλίζουμε. Και σ΄ολες τις ιστορίες τρόμου κανένα τέρας δεν έφυγε ποτέ με παρακάλια. Κανένα τέρας δεν έδειξε ποτέ κατανόηση. Αν θυμάστε ο ήρωας δίνει πάντα μια μάχη τρομαχτική μέχρι να νικήσει. Με ότι βρίσκει μπροστά του. Προσπαθεί στην αρχή να σπάσει τις αλυσίδες με κάθε τρόπο την ώρα που το τέρας έχει πάει βόλτα. Μετά ψάχνει πως να ξεφύγει και τι υπάρχει γύρω να αμυνθεί αν ξαφνικά τον δει μπροστά του. Και στο τέλος δίνει μάχη σώμα με σώμα κι όποιος γλυτώσει.

Δεν υπάρχει ακόμα ταινία τρόμου που ο ήρωας με το τέρας απλά.... συνεννοήθηκαν.

Οι τρομακτικοί  κλόουν, οι μαριονέτες με το παγερό βλέμμα και το σαρδόνιο χαμόγελο, οι μπαμπούλες είναι εδώ. Έχουν ξαμολυθεί κι αλωνίζουν στις ζωές μας. Είναι αληθινοί. Δεν είναι εφιάλτης. Είναι αυτό που μας συμβαίνει τώρα. Κι αν δεν καταφέρουμε να κάνουμε κάτι άμεσα, πολύ απλά θα μας φάνε.

 ....τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια, τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά
βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια, έλα μέσα και μίλα πιο σιγά

Αχ, ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει και ο Χίτλερ του χαϊδεύει τα μαλλιά
διαμαντένιο δαχτυλίδι του φοράει και πετούν αγκαλιασμένοι μακριά

θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι, θα ‘ναι όλη η παλιά μας συντροφιά
και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι και την πιο πικρή γουλιά

ο μαρκήσιος Ντε Σαντ μ’ ένα χίπη, ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά
ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη κι η παρθένα με τον σατανά

Όλα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα
και το χιόνι πέφτει από ψηλά
τα ζευγάρια στροβιλίζονται πιο πέρα
κι η κοπέλα μου αστράφτει από χαρά.....

 

 http://vasiliskos2.blogspot.gr/2012/11/blog-post_8.html

Εμπρός για άγρια γενική απεργία διαρκείας, τώρα

 ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΡΑ!!!


Κάλεσμα σύσκεψης σωματίων …Κυριακή 4-11-2012 στο κτίριο Γκίνη στο Πολυτεχνείο 12:00 

“ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ – ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ – ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ – ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΑΝΕΡΓΩΝ, ΝΕΟΛΑΙΑΣ, ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΥ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΜΕ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΝΕΑ ΣΥΣΚΕΨΗ – ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΩΝΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 12.00, ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ (κτίριο Γκίνη)

Συνέλευση – σύσκεψη πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 31-10-2012 στο ΕΚΑ. Συμμετείχαν με απόφασή τους μια σειρά σωματεία, καθώς και δεκάδες εργαζόμενοι και μέλη Δ.Σ. από πολλά άλλα του δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα. Επιδίωξη της πρωτοβουλίας είναι σ’ αυτή την κομβική στιγμή για το εργατικό κίνημα και τους εργαζόμενους, να οργανώσει μέχρι τέλους και να συμβάλλει στο συντονισμό των δράσεων συγκροτώντας μία ανοιχτή πρωτοβουλία αντίστασης και ανατροπής των μέτρων κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

Το ρολόι της ζωής μας γυρνάει 100 χρόνια πίσω! Η επίθεση που δεχόμαστε είναι πρωτοφανής σε σφοδρότητα και αγριότητα.

Ο εχθρός έχει παρατάξει τις δυνάμεις του και ετοιμάζεται για τη σύγκρουση.

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, ο λαός, να κάνουμε το ίδιο για τη συνολική αναχαίτιση της επίθεσης σήμερα.

Αυτά τα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν και η διαμαρτυρία δεν αρκεί.

Για να μη ζήσουμε μια τέτοια ζωή, για να μην παραδώσουμε τα παιδιά μας δούλους του 21ου αιώνα, αξίζει να αγωνιστούμε!

Τα ψέματα τέλειωσαν. Τα βήματα σημειωτόν, οι σκόρπιες απεργιακές κινητοποιήσεις, μια εδώ και μια εκεί, που οργανώνουν μέχρι σήμερα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ είναι εντελώς αναντίστοιχες της επίθεσης, ανίκανες να βάλουν φραγμό και να την ανατρέψουν.
Είναι ανάγκη να σαλπίσουμε συνολικό και πολιτικό αγώνα με όλα τα μέσα, με μαχητικότητα, αποφασιστικότητα και διάρκεια, αγώνα ανατροπής!

Οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με πολύμορφο απεργιακό αγώνα διαρκείας, που δε θα σταματήσει την Τετάρτη αλλά θα συνεχιστεί και μετά από αυτήν, μέχρι να πάρουν τα μέτρα πίσω, με μαχητικές συγκεντρώσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα μπορούν και πρέπει να γίνουν φραγμός στη γενική και τελική πλέον λεηλασία που μας ετοιμάζουν.

Τώρα είναι η ώρα να γίνουν πράξη οι αγωνιστικές διακηρύξεις, μίας σειράς συνδικάτων και να κλιμακώσουν με πράξεις και όχι με λόγια.

Για να μην περάσουν τα μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, για να ανατραπεί η κυβέρνηση ΝΔ -ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, για να φύγει η ΤΡΟΙΚΑ

Για να σπάσει η τρομοκρατία και η βία εργοδοσίας, κυβέρνησης, κράτους απέναντι στις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα.

Μπορούμε να νικήσουμε πρέπει να τους σταματήσουμε.

Για όλα αυτά καλούμε και προτείνουμε σε όλα τα συνδικάτα και ομοσπονδίες στο συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στους άλλους κλαδικούς συντονισμούς, πρωτοβάθμια σωματεία, και γενικές συνελεύσεις εργαζομένων τον παρακάτω απεργιακό και κινηματικό σχεδιασμό:

Κυριακή 4-11-2012 στο κτίριο Γκίνη στο Πολυτεχνείο 12:00 το μεσημέρι συνέλευση αγώνα.

Τη Δευτέρα 5-11-2012 με την κατάθεση του πακέτου συμμετέχουμε στα απεργιακά συλλαλητήρια και προτείνουμε να συγκροτηθεί κοινή απεργιακή διαδήλωση 12:30 το μεσημέρι προς τη βουλή.

Τη Δευτέρα 5:00 το απόγευμα καλούμε σε απογευματινό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα.

Την Τρίτη συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση στο Μουσείο 10:30πμ.

Παραμένουμε στο Σύνταγμα όπου πραγματοποιούμε ανοιχτή συνέλευση αγώνα για να αποφασιστεί ο σχεδιασμός των επόμενων ημερών.

Για την Τετάρτη 7/11, διερευνούμε σε επικοινωνία με τα σωματεία των άλλων πόλεων τη δυνατότητα πανελλαδικού συλλαλητηρίου.

Η συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων και μετά την Τετάρτη είναι η δηλωμένη μας επιδίωξη.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙA…. Σωματείο δήμου Ν. Ιωνίας, Σωματείο δήμου Παιανίας, Ένωση τεχνικών δήμου Αθηναίων, Σύλλογος εργαζομένων ΑΤΤΙΚΟΥ νοσοκομείου, Σύλλογος εργαζομένων νοσοκομείου Αγ. Σάββα, Σύλλογος εργαζομένων Θριάσιου νοσοκομείου, ΜΕΤΡΟ, ΣΕΠ/ΔΕΗ, Σωματείο εργαζομένων σε ιδιωτικά ΚΤΕΟ, Σύλλογος εκπ/κών Π.Ε. «ο Αριστοτέλης», Σύλλογος εκπ/κών Π.Ε. Αιγάλεω, Σύλλογος εκπ/κών Π.Ε. Κορυδαλλού-Αγ. Βαρβάρας, Α’ ΕΛΜΕ Δ. Αττικής, Ε’ ΕΛΜΕ Ανατ. Αττικής, Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας, Πανελλήνιος Σύλλογος Προσωπικού ΕΡΤ, και δεκάδες συνδικαλιστές από σωματεία και συλλόγους δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

ΑΘΗΝΑ 31-10-12″

http://magikosaulos.wordpress.com/2012/11/02/εμπροσ-για-αγρια-γενικη-απεργια-διαρκ/