Υποτίθεται ότι για μεθαύριο Τετάρτη οι δύο μεγάλες εργατικές συνομοσπονδίες της χώρας, η ΓΣΕΕ του ιδιωτικού τομέα και η ΑΔΕΔΥ του Δημοσίου έχουν κηρύξει γενική απεργία, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική λιτότητας και με έμφαση στα μέτρα για την εφεδρεία.
Σήμερα μάλιστα, κκλοφόρησαν -επιτέλους- και στους δρόμους της Θεσσαλονίκης οι σχετικές αφίσες (δυστυχώς της ίδιας θλιβερής αισθητικής με τις προηγούμενες) που καλούν τους εργαζόμενους να συμμετέχουν.
Η απεργία αυτή ωστόσο, σύμφωνα πάντα με τις διοργανώτριες συνομοσπονδίες, δεν αφορά όλους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που μετέχουν στη ΓΣΕΕ, αλλά μόνο αυτούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένων των ΔΕΚΟ. Για τους υπόλοιπους, μαζί βέβαια με τους προηγούμενους, υπάρχει το κάλεσμα για -κανονική- γενική απεργία στις 19 Οκτώβρη. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες λοιπόν καλούν τους εργαζόμενους του δημοσίου (οι ΔΕΚΟ βέβαια μόνο δημόσιες δεν είναι πια), να απεργήσουν πρώτα μόνοι τους, για να αναδείξουν -υποθέτουμε- τα χωριστά ζητήματα "του κλάδου", και μετά να απεργήσουν μαζί και με τους υπόλοιπους.
Δεν θα σταθούμε στο ερώτημα κατά πόσο μπορεί να εμπνεύσει και να είναι αποτελεσματική μια μάχη, ή "μάχη", που αφορά κάποιους, τη στιγμή που όλοι μαζί οι εργαζόμενοι δέχονται την επίθεση που δέχονται. Ας υποθέσουμε -με καλή θέληση- ότι η απεργία αυτή εντάσσεται σε μια στρατηγική "κλιμάκωσης": πρώτα στο δημόσιο και αν δεν υποχωρήσουν, μετά παντού. Προφανώς, όλοι κατανοούν βέβαια ότι μια τέτοια στρατηγική ουδόλως αντιστοιχεί στις πράξεις και τα λόγια των συνδικαλιστικών ηγεσιών, ιδιαίτερα στη ΓΣΕΕ, που δεν πείθουν κανένα ότι μπορούν (ή θέλουν) να νικήσουν.
Ας είναι και έτσι. Τουλάχιστον όμως, ας εξηγούσαν ακριβώς τί σχεδιάζουν. Σχεδόν κανένας εργαζόμενος δεν έχει καταλάβει ποιοι απεργούν την Τετάρτη, ποιοι καλούνται να συμμετάσχουν ή έστω ποιοι καλύπτονται. Υποτίθεται ότι ένα κάλεσμα για "γενική απεργία" από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ καλύπτει όλους τους εργαζομένους, αυτό άλλωστε είναι και το ύστατο τους προνόμιο. Άλλες ανακοινώσεις μιλούν για απεργία στο δημόσιο, άλλες για γενική απεργία και κανείς δεν ξέρει τί ακριβώς ισχύει.
Ακόμα χειρότερα, ενώ η κινητοποίηση έχει προαποφασιστεί εδώ και εβδομάδες, το κάλεσμα άρχισε να κυκλοφορεί στοιχειωδώς μόλις σήμερα. Η απόλυτη ανικανότητα των συνομοσπονδιών να κινητοποιήσουν ακόμα και τα μέλη των ΔΣ που τους εκλέγουν, ξεδιπλώθηκε και αυτή τη φορά σε όλο της το μεγαλείο. Με αυτές τις συνθήκες, θα είναι θαύμα αν οι εργαζόμενοι την Τετάρτη, ή ακόμα και στις 19, κατάφερουν να ξεπεράσουν την απογοήτευση, το φόβο και την αδράνεια και απεργήσουν μαζικά.
Από την άλλη όμως, πέρα από τα θαύματα, δεν έχουμε και σε πολλά άλλα να ελπίζουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου