Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

ΚΑΜΙΝΗΣ...ενας Δημαρχουλης τοσο δα μικρος !!!

Τη στιγμη που στην Αθηνα αναμενονται χιονοπτωσεις και πολικες θερμοκρασιες,
 ο Καμινης αντι να κανει καποιες ενεργειες για τη προστασια των χιλιαδων αστεγων της Αθηνας, αυτος πεταει αετο στου Φιλοπαπου και τσαμπουκαλευεται με νομιμους μικροπωλητες.

Δικαιολογημενα τον γιουχαρε αγρια ο κοσμος σημερα το πρωι οταν αφησε την οικογενεια του και συνοδευομενος απο αστυνομικους προσπαθουσε να εκδιωξει μικροπωλητες με παραδοσιακα προιοντα, οι οποιοι σημειωτεον ηταν νομιμοι με ταμιακες μηχανες κλπ.
Οταν μαλιστα τα πραγματα αρχισαν να ζοριζουν γι αυτον αρχισε να ζηταει απο τους Δημοτικους αστυνομικους να επεμβουν.

 Καμινη κανε κατι για τους Αστεγους των Αθηνων
παρε καποια μετρα
εστω και τωρα

                       ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ !!!

ρε θλιβερο ανθρωπακι...

1 σχόλιο:

  1. Κάνουν σημαία την ανημπόρια τους, το θράσος τους, την αλήτικη συμπεριφορά τους,, κάνουν σημαία τους την βρωμιά και την χυδαιότητά τους και
    εμείς σημαία μας την ανοχή και την αναμονή του από μηχανής θεού.
    Μοιάζουν αποσπασματικοί οι αγώνες μας, μοιάζουν υποτονικοί, δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των καιρών,κοντεύουν να γίνουν υπόθεση ρουτίνας.
    Αν δεν καταφέρουμε να πείσουμε τον κόσμο,αν περιοριστούμε στην επιδίωξη επιμέρους διεκδικήσεων και δεν συνδέουμε τους αγώνες αυτούς στην ανάγκη και στην κατεύθυνση της ανατροπής τους, φοβάμαι ότι ο Ελληνικός λαός θα ζήσει μια τραγωδία.
    Καιρός είναι να πούμε τις προτάσεις μας για το πως.
    Να προβληματιστούμε, να προτείνουμε και να συμβάλουμε.Πρακτικά και συγκεκριμένα.
    Καιρός είναι να αφήσουμε τους λογής λογής επαΐοντες να διαβουλεύονται,, να φιλοσοφούν να βουλιάζουν μέσα στην μιζέρια, τις φοβίες τους, τις αντιπαλότητες τους,τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, καιρός είναι να δούμε εμείς, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, να δούμε πως θα συμβάλουμε, ώστε να δημιουργηθεί ένα παλλαϊκό κίνημα ανατροπής, με κατεύθυνση την λαϊκή εξουσία.Να πιέσουμε και την Αριστερά στο σύνολό της να βρεθεί ένας κοινός λόγος ένας κοινός βηματισμός μια συμπόρευση έστω μέχρι εκεί που μας παίρνει.
    Διαφορετικά να δεις θα συνηθίσουμε να μεμψιμοιρούμε, να βαυκαλιζόμαστε και να βουτιώμαστε όλο και περισσότερο στην μιζέρια και στην ένδεια μας, κάνοντας απλά διαπιστώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή