ΣΤΑΘΗΣ : Πού (το) πάει το ΚΚΕ;

 Του ΣΤΑΘΗ*

Οι ημέρες που έρχονται «είναι γκαστρωμένες», όπως έλεγε ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης. Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς κι αδίστακτος με τους αδύναμους. Συνεπώς η στάση που θα κρατήσει το ΚΚΕ για το επόμενο διάστημα έχει ιδιαίτερη σημασία για τις τύχες του λαού και της χώρας.

Η επ’ εσχάτοις συρρικνωμένη απήχηση του ΚΚΕ στο εκλογικό σώμα δεν....
το βγάζει, τουλάχιστον όχι ακόμα, απ’ το πλαίσιο των αγώνων του λαού εναντίον της παλινόρθωσης του πιο άγριου και πρωτόγονου καπιταλισμού από την εποχή του Ντίκενς σε όλη την Ευρώπη και βεβαίως στην Ελλάδα, έτσι όπως εκφράζεται με την κόλαση των Μνημονίων - κι όχι μόνον.


Πέρα απ’ τις απλουστεύσεις (του στυλ «το Μνημόνιο δεν είναι το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός») oι οιωνοί για τον δρόμο που έχει πάρει το ΚΚΕ δεν είναι καλοί.
Ας μείνουμε κατ’ αρχήν στα γεγονότα: την ημέρα που η ανίερη Ιερά Συμμαχία των Τριών της Τρόικας πέρναγε απ’ τη Βουλή το θανατηφόρο πακέτο των μέτρων, η κ. Παπαρήγα ανάλωσε την ομιλία της, κατά 80%, επιτιθέμενη στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορούσε να θεωρηθεί υστερία, αν δεν ήταν λάθος.



«Μόνον διαφορές τακτικής ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ», διακρίβωσε η Αλέκα.
Δεν έμεινε όμως μόνον στις διακριβώσεις, αλλά πέρασε και στις προφητείες: «ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει σοσιαλδημοκρατία, μάλιστα λιγότερο ριζοσπαστική απ’ όσον το ΠΑΣΟΚ της πρώτης του εποχής».
Είναι κρίμα (στην πραγματικότητα ντροπή) να ξεπέφτει κανείς, πόσο μάλλον ένας μαρξιστής, σε «δίκες προθέσεων».
Αλλά είναι ακόμα πιο θλιβερό, την ίδια ταραχή που έπαθαν τα παπαγαλάκια του Mega με τον κ. Λαφαζάνη ομιλούντα περί «κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος» να παθαίνει ταυτοχρόνως και η κυρία Παπαρήγα μέσα στην αίθουσα. Ως «πασαρέλα» απαξίωσε τις διαμαρτυρίες του ΣΥΡΙΖΑ κι άλλων δυνάμεων για το πραξικόπημα που επιχειρούσε φόρα παρτίδα από του βήματος της Βουλής ο κ. Στουρνάρας για το αυτοδιοίκητο της Βουλής.
Θλιβερά παράδοξα με ακόμα πιο θλιβερά παρεπόμενα: να εισπράττει αίφνης το ΚΚΕ επαίνους κι εύσημα απ’ τον κ. Σαμαρά, τον κ. Πρετεντέρη, τον κ. Βενιζέλο, την ευμενή ανοχή του... κ. Βορίδη, ακόμα και τα ιντερνετικά εύγε του κ. Κικίλια!!! - «με επαινούν οι εχθροί μου, κάπου κάνω λάθος» κάποτε, κάποιος, έλεγε.
Μαζεύτηκαν πολλά; Οχι! έχει κι άλλα, ακόμα πιο παράδοξα, τουλάχιστον για τους κομμουνιστές και τους αριστερούς: «Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει εκλογές προτού προλάβει το κίνημα να οργανωθεί(!) και να ξεσκεπαστεί(!) ο πραγματικός χαρακτήρας της δικής του πολιτικής, που είναι η πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού(!)» (σ.σ.: τα θαυμαστικά δικά μου).
Εδώ το ΚΚΕ βγάζει με τα χέρια του τα μάτια του: «προτού προλάβει το κίνημα να οργανωθεί»; - τριάντα χρόνια το οργανώνουμε, με το ΚΚΕ στην πρωτοπορία.
Αλλά ας πούμε, για την οικονομία της συζήτησης, ότι το κίνημα δεν είναι ακόμα οργανωμένο επαρκώς - έως ότου να οργανωθεί, τι; - μαμ, κακά και νάνι; Ή μήπως ένα κίνημα οργανώνεται μέσα απ’ τους αγώνες, χωρίς να περιμένει πρώτα... να οργανωθεί κι ύστερα... να αγωνισθεί; - παιδαριώδεις σκέψεις. Και λογικά άλματα προκειμένου να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα.
Τέλος, το ότι ο σατανικός ΣΥΡΙΖΑ «θέλει να διαχειρισθεί την κρίση σε βάρος του λαού» το ισχυρίζεται μόνον ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης (όταν έχει διαβάσει πολύ Νεφελίμ).
Είναι πιθανόν ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτύχει εν τέλει να προασπισθεί τον λαό, αλλά να πιστεύει κανείς ότι θέλει να τον χαντακώσει, αυτό ξεπερνά τα όρια της πολιτικής σκέψης και εισέρχεται στο πεδίο της συνωμοσιολογίας.
Δυστυχώς, ως φαίνεται, το ΚΚΕ έχει εγκλωβισθεί στην ίδια του τη ρητορική (αριστερίστικη και σεχταριστική) σε πολιτικές που απάδουν της κομμουνιστικής παράδοσης: «Αδιάφορο το ΚΚΕ για τις παραβιάσεις του Συντάγματος», δήλωσε από του βήματος της Βουλής ο κ. Παφίλης. «Αστικό Σύνταγμα είναι έτσι κι αλλιώς, εμάς δεν μας κόφτει, εμείς δεν το έχουμε ψηφίσει», συνέχισε.
Αγαπητέ μου Θανάση, για τη Δημοκρατία, την αποκατάστασή της -συνεπώς και για αυτό το Αστικό Σύνταγμα- χιλιάδες κομμουνιστές, αριστεροί και δημοκράτες εξορίσθηκαν, βασανίσθηκαν, έδωσαν τη ζωή τους! - τι έχετε πάθει;
Τι είναι αυτά που λέτε; Σε Ελληνες πολίτες απευθύνεσθε, σε σκεπτόμενους ανθρώπους ή σε οπαδίτες και χούλιγκανς;
Είναι δυνατόν να κατηγορεί η Αλέκα τον ΣΥΡΙΖΑ για «μπλοκ της δραχμής», ακριβώς όπως τον κατηγορεί ο κ. Σαμαράς για «λόμπι της δραχμής»;
Είναι δυνατόν να μη συναινεί το ΚΚΕ στην παραπομπή Γιωργάκη στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής για τη λίστα Λαγκάρντ;
Μάλιστα με το σκεπτικό που ανέπτυξε η Αλέκα: «Περιμένει ο λαός να τιμωρηθεί ο Παπανδρέου και τι θα γίνει; Θα ανεβεί η σύνταξη;»..!!!
Αν αυτό το έλεγε άλλος, θα μιλούσα για κυνισμό, για αμοραλισμό, το είπε όμως η κυρία Παπαρήγα - τα έχετε χάσει; Δεν είναι
η κάθαρση, δεν είναι η απόδοση δικαιοσύνης προϋπόθεση της δημοκρατικής ανασύνταξης; της επαναπολιτικοποίησης του λαού και της επανενασχόλησής του με τα κοινά;
Στο 11ο Συνέδριο, ο Χαρίλαος είχε προτείνει και το κόμμα είχε επεξεργασθεί μια «δύσκολη» αλλά «γόνιμη» γραμμή: απευθυνόμαστε στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, όχι στο ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα εσείς κατηγορείτε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι γίνεται ΠΑΣΟΚ, επειδή πολλοί πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ (κι άλλων κομμάτων) προστρέχουν σε αυτόν.
Το ίδιο ισχυρίζονται ο ΔΟΛ, το Mega κι όλες οι άλλες δυνάμεις του κακού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ΠΑΣΟΚ αν γίνει κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ κι όποιον άλλον μας έφερε έως εδώ.
Ομως κάνετε, ενώ αφελείς δεν είσθε, πως δεν καταλαβαίνετε τη διαφορά. Δηλαδή τι θέλετε; Οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ. να μην έχουν καταφυγή, ούτε προσδοκία; και τότε, αν δεν μετακινηθούν αυτοί οι πολίτες, πώς θα αναταχθούν οι συσχετισμοί μέσα στον λαό, υπέρ του;
Κάνετε όμως και κάτι άλλο, ακόμα χειρότερο: λέτε στον λαό ότι μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει κι ότι ώσπου να σας δώσει εντολή για τον σοσιαλισμό, ματαιοπονεί.
Ετσι, όχι μόνον απογοητεύετε τον λαό (ο οποίος ώσπου να σας δώσει την εντολή για τον σοσιαλισμό πρέπει να επιζήσει) αλλά ταυτίζοντας
τον στρατηγικό σας στόχο με την τακτική σας διαπράττετε αυτό που ο Λένιν έλεγε αριστερισμό.
Και, κατ’ ακολουθίαν, για να υποστηρίξετε αυτή την πολιτική αυτοακυρώνεσθε: λέτε στον λαό: στον σοσιαλισμό θα λυθούν όλα (στο μεταξύ ο άλλος πεινάει, άλλος αυτοκτονεί), οργανωθείτε στα σωματεία, στις γειτονιές, παντού και παλέψτε για τον σοσιαλισμό.
Ο σοσιαλισμός δεν είναι κακός στόχος, είναι μάλλον ο καλύτερος, αλλά ώσπου να σχηματισθεί η λαϊκή πλειοψηφία που χρειάζεται (καθώς οι ίδιοι λέτε), ώστε να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό, οι καπιταλιστές μάς αλαλιάζουν. Χθες με τις πιστωτικές κάρτες, φέρ’ ειπείν, σήμερα με το Μνημόνιο, αύριο πιθανόν με τίποτα φαιοχίτωνες.
Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι το Μνημόνιο είναι απλώς μια έκφανση του καπιταλισμού, ότι ο καπιταλισμός είναι οι κρίσεις του, ότι ο φασισμός είναι σύμφυτος με τον καπιταλισμό όσον και ο πόλεμος.
Ομως όλα αυτά είναι διαπίστωση, όχι πολιτική.
Για τους μαρξιστές, όπως έλεγε κι ο θείος Κάρολος, το πρόβλημα δεν είναι μόνον να ερμηνεύουμε τον κόσμο, αλλά να τον αλλάζουμε.
Τα τελευταία πολλά χρόνια αλλάζουν τον κόσμο επί τα χείρω οι αντιδραστικές δυνάμεις της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς με τη συνεπικουρία της σοσιαλδημοκρατίας.
Αν θεωρείτε αδιάφορο τον χαμό και των τελευταίων εργατικών κατακτήσεων, ώσπου να τις πάρουμε πίσω όλες μια και καλή στον σοσιαλισμό, καλώς πορεύεσθε.
Πορεύεσθε όμως μέσα σε μια δική σας μεταφυσική, ολωσδιόλου δική σας.

 Δημοσιεύθηκε στο www.enikos.gr την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012.