Αλλαγή της χρονιάς σπάζοντας τη σιωπή των φυλακών

"Οι φωνές μας δε θα πάψουν να υψώνονται και να περνούν μέσα από τους τοίχους και τα κάγκελα της φυλακής, να ενώνονται με τις φωνές αυτών που βρίσκονται στα κολαστήρια του κράτους και αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.

Θα δυναμώνουν μέχρι αυτοί οι τοίχοι να γκρεμιστούν".

 

Συγκέντρωση έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού

Συγκέντρωση στις Φυλακές Διαβατών Θεσσαλονίκης

Συγκέντρωση έξω από τις φυλακές Αλικαρνασσού Ηράκλειο

 http://athens.indymedia.org/

Ας ειναι το 2012 χρονια Ανατροπων Φιλιας και Αλληλεγγυης!

                                                                  Καλη χρονια

.....

-Πειτε μας δυο λεξεις για την οικονομικη σας κατασταση....

το τελευταίο πράγμα εδώ

Νεκροί

Καθόμαστε σε μαγαζί των Εξαρχείων και τρώμε. Μπαίνει μέσα ηλικιωμένη γυναίκα. Κρατάει μπλε σακούλα και ένα πακέτο χαρτομάντιλα στα χέρια. Μας λέει να πάρουμε ένα, για πενήντα λεπτά. Λέμε όχι, ευγενικά ή απλά αδιάφορα. Λέει κάτι ακόμη δείχνοντας τα πιάτα μας, δεν το πιάνουμε ακριβώς, μιλάει μέσα απ’ το στόμα της. Αρνιόμαστε από συνήθεια.
Πηγαίνει στους διπλανούς. Της δίνουν το πολυπόθητο πενηντάλεπτο. Δείχνει και σε κείνους το τραπέζι. Κάτσε, της λένε. Παίρνει το πιάτο με το μακαρόνια που έχει μισοφάει η γυναίκα της παρέας. Με το ίδιο πιρούνι τρώει αυτό, που δεν επέτρεψε να φαγωθεί, η σιλουέτα και η διατροφή της προηγούμενης. Ταυτόχρονα συζητάνε. Παιδιά, ατυχίες, επαρχίες.
Ανοίγει η πόρτα του μαγαζιού. Μετανάστης με ακορντεόν ζητάει πενηντάλεπτο. Λέμε όχι να μη σπάσουμε την παράδοση. Πηγαίνει στο διπλανό τραπέζι. Σκύβει, παίζοντας ένα χαρούμενο σκοπό, πάνω απ’ τη γυναίκα με τα χαρτομάντιλα. Της ζητάει ένα κέρμα. Αυτή, μπουκωμένη, γελάει. «Από μένα ζητάς βρε συ»; Γελάνε και οι υπόλοιποι.

Αγια Νυστα...

Τι εγινε ρε παιδια;
Mας ψεκαζουνε;
Μας επιασε το πνευμα των Χριστουγενων;
Παψαν να κυκλοφορουν αναμεσα μας;
Mεταλαχθηκανε;
η απλα ειμαστε μαλακες;
Ενα ολοκληρο τριημερο (και μαλιστα εορταστικο) και ουτε ενας ξυλοδαρμος, ενα κραξιμο, ενα γιαουρτακι εστω για το καλο των ημερων;
Δεν ηταν γιορτες αυτες, αυτο ηταν χειμερια ναρκη κυνηγου και θηραματος ταυτοχρονα.
Η Αγια Νυστα σε ολο της το μεγαλειο.
Ξερετε αυτη που προσμενουμε με χαρα οι χριστιανοι...τρομαρα μας.

Και να αδελφε μου που "μας μαθανε" να κουβεντιαζουμε ησυχα - ησυχα και απλα...

Και να αδελφε μου που "μας μαθανε" να κουβεντιαζουμε ησυχα - ησυχα και απλα.

Αναπαραγωντας την αδυναμια μας για κατι ουσιαστικο.

Για αγωνα για ζωη ας πουμε και οχι για επιβιωση.

Και η αληθεια ειναι οτι "μαθαινουμε" γρηγορα!

Οπως κυριως ξεχναμε γρηγορα!

To εργαστήρι του Άι-Βασίλη στα εργοστάσια της σκλαβιάς στην Κίνα

Οι υγειονομικοί όροι στις εταιρείες παραγωγής παιχνιδιών στην Κίνα είναι τρομακτικοί και αυτό δεν περιορίζεται στον τομέα των παιχνιδιών, αλλά σε όλα τα εργοστάσια παραγωγής. Τα παιχνίδια που αγοράζουμε δεν είναι φθηνά, αλλά είναι σίγουρα φτηνά για την παραγωγή τους στην Κίνα. Αυτό αφήνει ένα τεράστιο κενό, ακριβά παιχνίδια που παράγονται φτηνά, έτσι, μαντέψτε ποιος ωφελείται;

Το χειρότερο σχετικά με αυτό το θέμα είναι ότι οι εταιρείες που παραγγέλνουν αυτά τα παιχνίδια δεν έχουν επίγνωση των συνθηκών των εργοστασίων. Ή μάλλον, υποθέτουν ότι όλα είναι καλά και δεν μπαίνουν στον κόπο να το ψάξουν μέχρι να βρεθούν εκτεθειμένες.

Οι εργαζόμενοι σ’ αυτές τις εταιρίες υποχρεώνονται να εργάζονται υπερωρίες αλλιώς δεν θα παίρνουν τον μηνιαίο μισθό τους. Τέτοια περίπτωση, είναι μιας γυναίκας που δήλωσε ότι εργάζεται 7 ημέρες την εβδομάδα, χωρίς διάλειμμα και από τις 6 το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα. Κατά τη διάρκεια των ημερών αιχμής, όπου οι συμβάσεις κατασκευών πλημμυρίζουν το εργοστάσιο, αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι το πρωί. Φανταστείτε ότι δουλεύουν από τις 6 το πρωί, μέχρι περίπου τις 3 ή 4 το άλλο πρωί και στη συνέχεια θα αρχίσουν δουλειά στις 6 το πρωί και πάλι.

χρονια καλα....

Καλα Χριστουγεννα σε ολους οσους προσπαθησαμε να συνεχισει ο χρονος να τραβαει μπροστα με οποια δυναμη ειχε ο καθενας μας και που δυστυχως δεν τα καταφεραμε να σταματησουμε ολους αυτους που σπρωχνανε με λυσσα τους δεικτες του ρολογιου πισω.
Πισω σε καιρους δυσκολους που νομιζαμε οτι ειχαν περασει ανεπιστρεπτι, αλλα που η "αδυναμια" μας μας εκανε να ξαναγυρισουμε εκει.

Και αυτες τις μερες ας παψει να βγαινει απο τα στοματα η ευχη για "χρονια πολλα".

Χρονια καλα χρειαζομαστε...

Χωρις πορτες κλειστες, χωρις ανθρωπους με σκυμενα κεφαλια στις ουρες των συσιτιων, χωρις φοβο αλλα με αισιοδοξια για το μελλον.

Ειναι υποχρεωση μας εστω κι αν χασαμε μια μαχη, να κερδισουμε τον πολεμο!!!

Και ειναι σιγουρο οτι μπορουμε να τα καταφερουμε!

Το μονο που χρειαζεται ειναι να κρατησουμε γερα το χερι του διπλανου και ολα τα αλλα θα ερθουν.

Θα καταφερουμε οι δειχτες του ρολογιου να παψουν να γυρνανε πισω.
Μονο μπροστα απο δω και μπρος.

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Στο χερι μας ειναι....

Οπως τοτε....ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ;;;

             Mαυραγοριτες και στρατος κατοχης...

                   Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Οπως τοτε... 

                          ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ;;; 

Oι φωτο απο sibilla

6/12/08 ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

Είναι ΑΣΧΗΜΗ η ''δικαιοσύνη'' σας κύριε Παπαϊωάννου. Γι'αυτό και σας τη χαρίζουμε.

ΑΠΟ ΤΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ


Καταλαμβάνουμε το πολιτικό γραφείο του υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, σε ένδειξη αλληλεγγύης στην αναρχική Στέλλα Αντωνίου, που παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, εξακολουθεί να βρίσκεται προφυλακισμένη στις φυλακές Κορυδαλλού, κατηγορούμενη για συμμετοχή στη Συνομωσία πυρήνων της φωτιάς, και κατέθεσε αυτές τις μέρες αίτηση αποφυλάκισης.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΩΡΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΜΑΣ?

Είναι δυνατόν να παρακολουθούμε φλυαρόντας τους συνανθρώπους μας να στήνονται στις ουρές για ένα πιάτο ψωμί?
Στην Ελλάδα?
Να διαβάζουμε για παιδάκια που λιποθυμάνε στα σχολεία. Στην Ελλάδα?
Για γονείς που αφήνουν τα παιδιά τους στη πρόνοια γιατί δεν έχοιυν να τα ταίσουν. Στην Ελλάδα?

Υπάρχει κανένας μωρέ που να έχει τα λογικά του σ΄αυτό εδώ το μπουρδέλο που έχει χτιστεί γύρω μας? Στην Ελλάδα που όπου σπείρεις θα φυτρώσει κάτι. Που και στα πιο δύσκολα χρόνια τα κελάρια στα χωριά και της πιο φτωχής οικογένειας είχαν το λάδι, το κρασί, το μέλι, το ψωμί, το γάλα τα τυριά τους?

Μήνυμα των απεργών της “Ελληνικής Χαλυβουργίας” στον εργαζόμενο λαό

 

ΨΗΦΙΣΜΑ

Προς την εργατική τάξη, Τον εργαζόμενο λαό.

Συνάδελφοι

Διαδώστε το μύνημά μας: Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!

Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.

Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!

Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε.

Σπάσαμε την σιωπή, αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουμε μεγάλη δύναμη. Οι βιομήχανοι ανησυχούν, ο βιομήχανος  Μάνεσης αν και τρομοκρατημένος, δεν είναι μόνος του. Τον στηρίζουν γιατί έχει το ρόλο του λαγού.