ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΑΙΛΑΠΑ

Στην φωτογραφία αυτή, η συνέχεια της οποίας είναι λίγο πολύ γνωστή και αιματηρή, αντανακλάται η ουσία της χθεσινής μέρας. Αποτυπώνει τη στιγμή όπου ο διαδηλωτής εκφράζει μια επιθυμία και μάλιστα με προστακτικό τρόπο: μη με βαρέσεις.

Δυστυχώς δεν ήξερε πως του μπάτσου τα αυτιά είναι απευθείας συνδεδεμένα με τα τύμπανα του δημοκρατικού πολέμου και δεν μπορεί να ακούσει τίποτα.
Γιατί ο μπάτσος θα βαρέσει. Πάντα βαράει ο μπάτσος.

Η χθεσινή μέρα, για όποιον βρέθηκε στο κέντρο και στα περίχωρά του, ήταν μια μέρα αποκαθήλωσης των ειρηνικών και καθιστικών φαντασιώσεων μεγάλης μερίδας των διαδηλωτών που έτρεφαν μέχρι και την τελευταία στιγμή αυταπάτες.

Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε πως στη κορυφαία στιγμή της σύγκρουσης με το καθεστώς και τις δυνάμεις του, εκεί όπου γεννιέσαι ως πολιτικό ριζοσπαστικό υποκείμενο, δεν μπορεί να κάνεις διάλογο με τον εχθρό, δεν υπάρχουν κανονάκια όπως στα videogames, και φυσικά δεν υπάρχει από μηχανής θεός.

Ο λαός δεν αντιπροσωπεύεται από τους βουλευτές, οι βουλευτές εκπροσωπούν τα ΜΑΤ και χω ξαναπεί πως χωρίς αυτά το κράτος θα διαρκούσε 3 δευτερόλεπτα ακριβώς.

Είναι προφανές λοιπόν πως τα γκλομπς των ΜΑΤ εχθές ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο. Διότι, εδώ που τα λέμε, η μόνη περίπτωση να μην ψηφιζόταν περνούσε από τα δικά μας χέρια.
Και πολλών ήταν γυμνά.
Για άλλη μια φορά.



http://toportatif.blogspot.com/2011/06/blog-post_30.html