Το μόνον της ζωής του ταξίδιον…
Όσοι, κυριευμένοι από εθνικοανεξαρτησιακά, πατριωτικά, ίσως και παλαιοκομμουνιστικά πρωτόγονα ένστικτα, ελεεινολογούσαν τον Γιωργάκη ότι αυτοταπεινώθηκε και υποβιβάστηκε σε «υπάλληλο του ΔΝΤ», με την ιστορικής σημασίας συμφωνία για μεταβίβαση του ελέγχου της χώρας στις Μεγάλες Δυνάμεις, είναι φανερό ότι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να αντιληφθούν τι τρέχει με το πριγκιπάτο των Παπανδρέου.Ο Οίκος των Παπανδρέου όμως δεν παίρνει εντολές από κανένα.
Αντιθέτως, είναι αυτός που φόρτωσε -με το έτσι θέλω- στις πλάτες του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ το ασήκωτο βάρος να πολεμούν κάθε μέρα με την υπουργική Πασοκαρία για τα κρατικά χρέη και ελλείμματα, λες και του το χρωστούσαν
. Και αυτό μόνο και μόνο για να συνεχίζει απερίσπαστος ο Γιωργάκης το αγαπημένο του σπόρ, τα ταξίδια τις διαλέξεις και τις υποδείξεις.
Και όμως, αγόγγυστα, αυτοί οι διάκονοι της Παγκόσμιας Οικονομίας, καμπουριασμένοι από την πολλή δουλειά, φορούν τις μάσκες και τα γάντια τους για να βουτήξουν στα ιζήματα του κρατικού βάλτου.
Πολλοί άνθρωποι που έχουν πάρει στα σοβαρά τον ρόλο τους, και θεωρούν ότι έχουν μέρος της ευθύνης για το κράτος, έχουν κριτικάρει αυτή την «αμεριμνησία» του Πρίγκηπα να αναθέτει στους άλλους τις δουλειές που –υποτίθεται– ότι θα έπρεπε να κάνει ο ίδιος.
Προειδοποιούν μάλιστα: «mind the GAP» όπου –καλά καταλάβατε– GAP (κενό) o George A. Panandreou.
Και αυτοί αδυνατούν να δουν πέρα από την μύτη τους.
Απλώς έχει καλύτερα πράγματα να κάνει από το να διοικεί έλληνες.
Ας το παραδεχτούμε, ο Γεώργιος των Παπανδρέου δεν είναι κάποιος Πασόκος του συρμού. Είναι ένας σύγχρονος Μαχάτμα Γκάντι που ζει και αναπνέει για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση και δεν θα ησυχάσει αν δεν ταξιδέψει στα πέρατα του κόσμου για να μεταφέρει τα μηνύματά του.
Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε αυτούς τους ιδιότυπους τρελούς που λέγονται οραματιστές.
Ακόμα και το αεροσκάφος του τον εγκατέλειψε λόγω βλάβης μετά από εκατομμύρια χιλιόμετρα πτήσης και ο Γιωργάκης ήταν έτοιμος να ταξιδέψει τρέχοντας ως τις Βρυξέλλες, για να παραστεί στην σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, όπου το κύριο θέμα θα ήταν (τι άλλο;) η παγκόσμια διακυβέρνηση.
Ασφαλώς δεν υπάρχει τίποτα πιο ενοχλητικό για έναν Οραματιστή από το να του διακόπτουν τα οράματα οι κραυγές απόγνωσης εκατομμυρίων ανθρώπων που βλέπουν πως πρόκειται να γίνουν παρανάλωμα του πυρός, σαν ξερόκλαδα, από τους νέους εργασιακούς και ασφαλιστικούς νόμους. Τότε το ταξίδι γίνεται διέξοδος και φυγή από την πραγματικότητα.
Άλλα δεν έχει το δικαίωμα ένας –ανισόρροπος για τους πολλούς– οραματιστής να ζει και εκτός πραγματικότητας;
Αλλά, τι είναι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση;
Σε πολύ αδρές γραμμές είναι αυτό που έκανε πράξη ο ίδιος ο Γιωργάκης με την άνοδό του στην εξουσία. Ένα τεράστιο Πείραμα σε έναν ολόκληρο εδαφικό και κοινωνικό χώρο όπου η παραδοσιακή μορφή του κράτους υποκλίνεται ταπεινά μπροστά στο μεγαθηριακό υπερ-κράτος, που μία από τις επαρχίες του θα έχει την «τιμή» να είναι και ο ελλαδικός χώρος.
Με απόλυτη τάξη και καταμερισμό εργασίας. Την οικονομία αναλαμβάνει η ΕΕ, την αξιολόγηση της οικονομίας οι ΗΠΑ, το εμπόριο οι Κινέζοι, την στρατιωτική ασφάλεια του Αιγαίου και του Ιονίου ο τουρκικός στρατός, τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση των σωμάτων ασφαλείας το Ισραήλ κοκ. Διεθνή ύδατα παντού!
Με την οργιαστική φαντασία του ο Γιωργάκης καβάλα στο ξύλινο αλογάκι του καλπάζει από τις ασιατικές στέπες ως τις Βρυξέλλες, χαράζει και σβήνει σύνορα στην ψεύτικη υδρόγειο-αμπαζούρ, συντρώγει με Τσεγκισχάνους και Μωάμεθ Πορθητές, κερδίζει κρίσιμες μάχες, παρέα με τον πιστό του υπηρέτη, έναν νέγρο που του έσωσε κάποτε την ζωή ο πρίγκηπάς μας, ονόματι Μπαράκ Ομπάμα.
Έφτασε μάλιστα στο σημείο να απαιτήσει να… ενταχθούν αμέσως τα Δυτικά Βαλκάνια στο μηχανισμό της ΕΕ, για λογαριασμό του Ερντογάν.
Οι Μεγάλοι κοίταξαν συνοφρυωμένοι άλλα δεν του έκαναν καμία παρατήρηση. Τι νόημα έχει η παρατήρηση σε ένα παιδάκι που βρίζει και κάνει γκριμάτσες, επειδή το καημένο έχει κάποια νοητική υστέρηση!
«Πρόεδρε ξύπνα, έχεις υπουργικό συμβούλιο»! Και μονομιάς το όνειρο διαλύθηκε σαν σκόνη, ένας στρόβιλος πήρε και σήκωσε τα αλόγατα, τους χάρτες και τον φτωχό Ομπάμα.
Από μακριά ακουγόταν το μονότονο παραλήρημα ενός τρελού: Είναι τρομερά άδικο αυτό που γίνεται, αλλά πρέπει να γίνει για το καλό του τόπου, απεριόριστος πόνος, δάκρυ και δυστυχία αλλά πρέπει να σεβαστούμε το μνημόνιο και να φανούμε ακόμα πιο σκληροί.
Κόβουμε τις συντάξεις για να μην βρεθούμε στην δύσκολη στιγμή να τις κόψουμε, Λοβέρδο τι πας να κάνεις, πως θα ξανακατέβεις βουλευτής;
πηγη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου