Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Αστεγοι των Αθηνων...επιτελους ας κανουμε κατι

Μηπως επιτελους πρεπει να γινει κατι για αυτους τους ανθρωπους που η ζωη τους με η χωρις "Μνημονιο" ειναι ιδια.
Καλοι οι "αγωνες"...τροπος του λεγειν..για το Μνημονιο
Αλλα αυτοι οι ανθρωποι πεθαινουν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
Ας κανουν λοιπον ενα διαλειμα απο τον "αγωνα" κομματα,οργανωσεις,συνδικαλιστες,κινηματα,νεολαιες
η οπως στο διαολο θελουν να λεγονται και ας βοηθησουν πρωτα αυτους που πεθαινουν, και αργοτερα σωζουν και εμας τους "ζωντανους;".
EΠΙΤΕΛΟΥΣ  ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ

Σ' ΟΣΟΥΣ ΣΠΑΣΑΝΕ
Σ' ΟΣΟΥΣ ΚΡΑΤΑΝΕ
Κουρελιασμένοι απ' τ' αγριεμένα κύματα
πεταμένα υπολείμματα για πάντα από δω και μπρος
στο σκοτεινό θάλαμο της γης
με ισκιωμένο το μυαλό
απ' το ξέφρενο κυνηγητό
τις ασάλευτης πορείας των άστρων
οι τελευταίοι
απόθεσαν το κουρασμένο κεφάλι τους
θυσία
στην τελετουργία των ανεμοστρόβιλων καιρών.
Κι άνθρωποι δεν υπήρχανε.
κι ένα άσπρο χιόνι σιωπής
σκέπασε οριστικά τις βυθισμένες πόλεις...

Κατερινα Γωγου





4 σχόλια:

  1. Ενα καρφί ορατό..
    Εικόνες που πληγώνουν..και κάθομαι στην πολυθρόνα..κλείνοντας τη σελίδα θα τους ξεχάσω..
    ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια για την ανάρτηση!
    Είναι θέμα που πονάει, πληγώνει την ανθρωπιά μας. Και χειροτερεύει το πράγμα...
    Πιστεύεις πως μπορεί να γίνει κάτι από μεμονωμένους πολίτες έτσι όπως εξελίσσονται τα οικονομικά μας;
    Εγώ είμαι απαισιόδοξη, δυστυχώς...

    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγκλονιστικές φωτογραφίες.
    Κι η λατρεμένη Γώγου τα'χει πει πριν τόσα χρόνια όλα όσα βλέπουν τα μάτια μας σήμερα κι άλλα τόσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. φταιμε κι εμεις που περνωντας,στριβουμε αλλου το βλεμμα...Ειναι πολυ σκληρη η ζωη κει κατω, στην πρωτευουσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή