Ήταν ένα σταθερό στοιχείο αναφοράς κάθε βράδυ. Εκπροσωπούσε τη "σοβαρή" φωνή και άποψη της (πρώην) αριστεράς. Έβαζε τα πράγματα στη θέση τους, όταν οι άνδρες συνάδελφοί του τα είχαν οδηγήσει στα "κάγκελα". Είχε αυτό το ύφος της "χαμηλοβλεπούσας μουνίτσας" που τον έκανε συμπαθή στους πάσχοντες από άνοια τηλεθεατές του καναλιού.
Τις δύο τελευταίες βραδιές εξαφανίστηκε. Το κανάλι δεχόταν εκατοντάδες τηλέφωνα, που σε κάποια οι άνθρωποι ζητούσαν πληροφορίες για την τύχη του και σε άλλα, έβριζαν τους υπεύθυνους του καναλιού επειδή νόμιζαν ότι τον είχαν απολύσει. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν εύκολα ότι το κανάλι δεν γνώριζε πού βρισκόταν.
Η απουσία του με είχε απασχολήσει κι εμένα. Ρωτούσα όποιον πίστευα ότι θα μου έδινε μια σοβαρή πληροφορία, χωρίς αποτέλεσμα. Χθες το βράδυ στα Εξάρχεια, στρίβω σ' ένα πεζόδρομο και τα φώτα της μοτοσικλέτας πέφτουν σ' έναν σκυφτό τύπο μπροστά σε τοίχο που έγραφε "ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΑΥΛΟ ΤΣΙΜΑ". Στο χέρι του κρατούσε πινέλο και δίπλα του είχε έναν κουβά. Είχε ήδη σβήσει το "Τ". "Τί κάνεις εκεί" του λέω, γυρίζει να δει και βλέπω τον Τσίμα κάθιδρο. "Καλησπέρα Παύλο", είπα κι έφυγα. Στην επόμενη γωνία, υπήρχε ένα κομμάτι τοίχου φρεσκοβαμμένο. Φαίνονταν ακόμα κάποια γράμματα: Π, Θ ΧΡ, Σ, Π, ΣΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου