Το Σάββατο της 28ης Γενάρη και λίγο μετά τις 12.00 το μεσημέρι η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Ηλιούπολης προχώρησε σε μια μαζική παρέμβαση ενάντια στη λειτουργία ενεχυροδανειστηρίων στις γειτονιές μας. Η παρέμβαση αυτή κατά την οποία κολλήθηκαν αφισάκια, μοιράστηκαν κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια ξεκίνησε από την πλατεία Κανάρια και δια μέσου της οδ. Φιλίας των λαών και της λεωφ. Ειρήνης κατέληξε στην κεντρική πλατεία (και στις δύο πλατείες βρίσκονται σε περίοπτη θέση 2 ενεχυροδανειστήρια / ένα τρίτο βρίσκεται ενδιάμεσα αυτών επί της λεωφ. Ειρήνης).…απέναντί τους αντιτάσσουμε την αλληλεγγύη και την «από τα κάτω» οργανωμένη, συλλογική κι ανυποχώρητη δράση μας ενάντια σε όσους μας καταληστεύουν τη ζωή.
> ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:
Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε να ξεφυτρώνουν στις γειτονιές μας, όπως και σε όλη την ελληνική επικράτεια άλλωστε, διάφορα μαγαζάκια με ταμπελάρες που αναγράφουν:
«ΑΓΟΡΑΖΩ ΧΡΥΣΟ», «ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΗΤΑ», «ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΟ»,…
Παράλληλα, κάτω από τις πόρτες των σπιτιών μας, στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων μας και στο δρόμο (…αλλά ακόμα και σε φυλλάδιο εκδηλώσεων του Δήμου Ηλιούπολης), διαρκώς συναντάμε το διαφημιστικό υλικό αυτών των κατ’ ευφημισμό μαγαζιών.
Λεφτά δεν υπάρχουν… Και ποτέ δεν υπήρχαν άλλωστε για όσους είτε δεν επέλεξαν, είτε, κυρίως, δεν είχαν τη δυνατότητα να έχουν μια εξέχουσα θέση στο μεγάλο φαγοπότι που στήθηκε στις πλάτες των καταπιεσμένων από τους τραπεζίτες (δηλαδή τους νόμιμους μεγαλοτοκογλύφους) και το σύνολο των φορέων της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας.
Τα λεφτά που φαγώθηκαν και συνεχώς τρώγονται είναι, άλλωστε, οι χαμένες εργατοώρες και τα πενιχρά μεροκάματα που αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε «για να τα βγάλουμε πέρα», για να καρπώνονται βέβαια την υπεραξία μας τα αφεντικά. Ένας ατέρμονος κύκλος που σε αναγκάζει να δανειστείς, αφού δε φτάνουν αυτά που σου δίνουν, και που καταλήγει πάντοτε στο να χρωστάς σ’ αυτούς που σε καταναγκάζουν να χρωστάς. Και βέβαια δεν αναφερόμαστε σ’ αυτούς που χρωστάνε επειδή ήθελαν διαρκώς να καλύπτουν τις υπερκαταναλωτικές τους ορέξεις, αλλά σ’ αυτούς που δεν έφτανε ο μισθός τους ούτε καν για βασικές ανάγκες, όπως στέγαση, διατροφή, (τη λεγόμενη δωρεάν) παιδεία και ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
Έτσι, τώρα που το ρευστό δε μοιράζεται απλόχερα και ανεξαιρέτως, και που οι τραπεζίτες έχουν ξεφύγει από την κρατική «φρούρηση» “διότι αρκετά έχασε το κεφάλαιο από την ανταποδοτικότητα προς τον λαό”, κάποια λαμόγια μυρίστηκαν την αγωνία που γεννά η επισφάλεια. Γι’ αυτό βλέπουμε συνεχώς να ξεπηδούν ολοένα και περισσότερα «καλλωπισμένα» ενεχυροδανειστήρια που καμία σχέση δεν έχουν με αυτά τα «κακόφημα» της πλατείας Ομονοίας∙ από εμφάνιση μπορεί, αλλά στην ουσία είναι ίδια και χειρότερα, είτε λειτουργούν νομότυπα, είτε όχι. Τώρα είναι που έρχονται και πατούν στον τρόμο και στην εξαθλίωση του κόσμου που στήθηκε με τις επιταγές της ευμάρειας. Τώρα είναι που έρχονται και κλέβουν ό,τι σου απέμεινε και δε “σκοτώνεται” από τις τράπεζες, όπως χρυσός και άλλα τιμαλφή. Αυτοί λοιπόν που παρουσιάζονται ως μεσάζοντες για τη διευκόλυνσή σου στο να βρεις γρήγορα λεφτά, είναι αυτοί που ανταλλάζουν το αντικείμενό σου, με την όποια συναισθηματική αξία μπορεί να έχει αυτό για σένα, σε εξευτελιστική τιμή, κλέβοντας τον κόπο που έκανες για να το αποκτήσεις. Με το να σε ωθούν στο να εκποιείς στοιχεία της ζωής σου, σε εξωθούν και στη συνολική παραίτησή σου από τη ζωή. Είναι οι σύγχρονοι μαυραγορίτες, που κερδοσκοπούν σε βάρος σου, επενδύοντας στον ανθρώπινο πόνο και στην επιβαλλόμενη από τα πάνω εξαθλίωση.
Απέναντί τους,
Προτάσσουμε την αξιοπρέπεια του αγώνα. Τη συλλογική και οργανωμένη «από τα κάτω» δράση ενάντια σε όσους μας ληστεύουν τις ζωές, στα καταναγκαστικά μεροκάματα και στη βίαιη καθημερινότητα της οξυμένης ανεργίας, των πετσοκομμένων ή και απλήρωτων μισθών, της ολοκληρωτικής ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, του αποκλεισμού ολοένα και μεγαλύτερων τμημάτων της κοινωνίας από τα στοιχειώδη μέσα διαβίωσης, όπου όλο και περισσότερο τείνει να επικρατήσει ο νομός της ζούγκλας και ο κοινωνικός κανιβαλισμός.
Προτάσσουμε την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια μεταξύ των καταπιεσμένων. Μέσα από την αυτοοργάνωσή μας σε συνελεύσεις γειτονιών σχεδιάζουμε συλλογικά και αντιιεραρχικά το πώς θα πάρουμε τις ζωές μας στα χεριά μας στην πράξη. Διαμορφώνουμε την αυτοάμυνά μας απέναντι στη γενικευμένη επίθεση που δεχόμαστε από το κεφάλαιο και το κράτος.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Ηλιούπολης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου