ΣΕ ΦΟΝΤΟ ΜΑΥΡΟ

 Από τον περασμένο Μάιο, οι New York Times σε ανταπόκρισή τους από την Αθήνα, έγραφαν ότι «οι Έλληνες ψηφοφόροι φαίνεται να επανασχεδιάζουν ριζικά τον πολιτικό χάρτη, ενισχύοντας την “άκρα αριστερά” και τη “νεοναζιστική δεξιά”».


Το ίδιο παιχνίδι ξεκίνησαν να παίζουν κάποιους μήνες νωρίτερα τα γερμανικά ΜΜΕ. Το ΚΚΕ, αλλά κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, βαφτίστηκαν αίφνης ακροαριστερά και ταυτίστηκαν με τη «νεοναζιστική δεξιά» κατά τους NYT ή την ακροδεξιά κατά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ.

Δεν είναι, λοιπόν, κάποιο καινούριο φρούτο αυτό που σερβίρεται τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα. Τα ελληνικά ΜΜΕ, στα πλαίσια της εντεταλμένης αποστολής τους, αναπαράγουν απλώς την ταύτιση της ακροδεξιάς με την Αριστερά.

Δύο είναι τα σκέλη αυτής της γκεμπελικής αθλιότητας.
Οι σπογγοειδείς εγκέφαλοι των τηλεθεατών, εύκολα θα απορροφήσουν την ταύτιση της ακροαριστεράς με τα κόμματα της Αριστεράς. Από τη στιγμή που αποδέχθηκαν ως λύση τη «Χρυσή Αυγή», σιγά μην κολλήσουν σε λεπτομέρειες. Αρκετοί από αυτούς, λοιπόν, θα αποσύρουν τη στήριξή τους στην Αριστερά από «μία απέχθεια ενάντια στα άκρα». Αυτό, βέβαια, είναι το λιγότερο και αδιαφορώ πού θα βάλουν την ψήφο τους στις επόμενες εκλογές. Το σημαντικό είναι ότι αυτοί σπογγοειδείς εγκέφαλοι θα νιώσουν φρίκη ακόμη και στην ιδέα να συμμετέχουν σε κάποιο συλλαλητήριο ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, από φόβο μήπως εμπλακούν με «ακροαριστερά στοιχεία». Άρα ένα πιθανό κίνημα αντίστασης, αμέσως αποδυναμώνεται.

Το δεύτερο σκέλος αυτής της πρακτικής είναι η «αναγκαστική» συντηρικοποίηση των κομμάτων της Αριστεράς, που θα συμβεί αντανακλαστικά στο φόβο της απώλειας ψήφων. Θα πρέπει να δείχνουν πλέον πιο συμμαζεμένα, πιο κουστουμαρισμένα, με λιγότερο ριζοσπαστικό λόγο ώστε να αποδεικνύουν καθημερινά στο μέσο πολίτη ότι δεν είναι ακραία κόμματα. Βέβαια, όχι ότι δεν αρέσει αυτό το «νοικοκύρεμα» στην Αριστερά, αλλά τώρα πλέον θα διαθέτει ένα άλλοθι παραπάνω.

Εν ολίγοις, ο πολίτης θα μπορεί εκλογικά να εκφραστεί μέσα από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, την ακροδεξιά ΝΔ, την κεντρώα Δεξιά ΔΗΜΑΡ, τους υμνητές της κοινοβουλευτικής επαναστατικότητας του ΣΥΡΙΖΑ και τους ζαλισμένους του ΚΚΕ.

Κάπου εδώ, κι ενώ οι αριστεροί πολίτες βαφτίζονται ακροαριστεροί τρομοκράτες και ταυτίζονται με τους μαχαιροβγάλτες νεοναζί, παρεμβαίνει ο Δένδιας για να ανακοινώσει α) την εμπλοκή της Κρατικής Ασφάλειας, οι άνδρες της οποίας αναλαμβάνουν να παρακολουθούν στενά τις κινήσεις μελών του ακροδεξιού χώρου γενικότερα και β) την παρακολούθηση, σε συνεργασία με την υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, συγκεκριμένων ιστοσελίδων που διακινούν υλικό και πληροφορίες σχετικά με κινήσεις ακροδεξιών οργανώσεων στη χώρα.

Λέτε αυτά τα μέτρα να τρομάξουν τους μπράβους της Χρυσής Αυγής; Πιστεύει κανείς ότι θα περιορίσουν τη δράση τους; Θεωρεί κανείς ότι όντως η αστυνομία θα ενοχλήσει χρυσαυγίτες; Ας μη γελιόμαστε. Η αλήθεια είναι αλλού και είναι απλή.

Την ώρα που ο Δένδιας ανακοίνωνε ότι θα πάρει μέτρα καταστολής εναντίον της δράσης των χρυσαυγιτών, η αστυνομία και οι μπάτσοι της Βουλής με τα πολιτικά έβαζαν στο στόχο τους το Indymedia και την κατάληψη ΔέΛΤΑ στη Θεσσαλονίκη.

Διότι σου λέει ο Δένδιας &Co «ε, δε μπορούμε να στρεφόμαστε μόνο εναντίον του ενός άκρου, είμαστε δίκαιοι, θα κυνηγήσουμε όλα τα άκρα». Και τσουπ, η Κρατική Ασφάλεια και η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος μπορούν επίσημα πλέον να μαρκάρουν στενά και να παρακολουθούν την κίνηση κάθε προοδευτικού πολίτη, «στο όνομα της διαφύλαξης του πολιτεύματός μας από ακροδεξιές πρακτικές (!!!)».

Καλό ε; Δε μπορείτε να πείτε. Βλάκες, βλάκες, αλλά σε κάτι τέτοια φορτσάρει το μυαλό τους.
Η Χρυσή Αυγή είναι το άλλοθι του καθεστώτος. Ακόμη κι αν δεν υπήρχε η Χ.Α., θα έπρεπε να τη δημιουργήσει το καθεστώς, αν όντως δεν τη δημιούργησε το ίδιο το καθεστώς για να το εξυπηρετεί στις βρωμοδουλειές του.

Για να τελειώνουμε, σήμερα οι αριστεροί θεωρούνται ακροαριστεροί και οι αντεξουσιαστές κάτι σαν εγκληματίες που θα πρέπει να συλλαμβάνονται προληπτικά.

Αν αυτό το λέτε δημοκρατία κι αν περιμένετε μέχρι τις επόμενες εκλογές ελπίζοντας ότι θα αλλάξουν τα πράγματα, τότε μην τρομάξετε για τα χειρότερα που έρχονται. Η νύχτα αυτή θα είναι αφέγγαρη.

  ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ