Μας κλέβουν, μας εξαθλιώνουν. Να τους πάρουμε φαλάγγι!

Αντί για δικό μας σχολιασμό, στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, τοποθετούμε ένα «φευγάτο» κειμενάκι του συντρόφου Θοδωρή (για όσους/όσες συχνάζουν σε πολιτικά chat room πιθανόν να τον γνωρίζουν με το nick “trapeziths”):

Να τους πάρουμε φαλάγγι!.

Με φόρα να ξεκινήσουμε να τους πάρουμε φαλάγγι, δεν είναι τόσο δύσκολο, μια απόφαση…

Πουτάνες θα κυνηγάνε νταβατζήδες, κουρελιασμένοι μετανάστες θα κυνηγάνε μπάτσους.

Εργάτες θα κυνηγάνε γραβατωμένους μπούληδες.

Να είσαι έτοιμη, θα ακούσεις τότε βουητό από πλήθος, φωνές με παράπονο και οργή. Θα δεις περιπολικά να καίγονται και λευκά κελιά να ανοίγουν.
Να το πάρεις χαμπάρι τότε μην φοβηθείς. Κατέβα στο δρόμο ζήτα πίσω τη ζωή που σου έκλεψαν και δείξε με το δάχτυλο σου τον χαφιέ. Κι ο κόσμος που θα φτιάξουμε συντρόφισσα, δεν θα έχει κράτη και σύνορα δεν θα έχει θεούς και αφέντες, ούτε παπάδες και εξουσιαστές. Και θα ζούμε για μας και θα δουλεύουμε για πάρτη μας. Και τα διαβάσματά μας για τους κομμουνάρους του Παρισιού, για τις φωτιές του Οκτώβρη στην Πετρούπολη, για τον μεγάλο Δεκέμβρη στην Αθήνα, θα γίνουν οδηγός για την ιντιφάντα της δικιάς μας γενιάς.

Να ΄χεις το νου σου σε αυτούς που θα μιλάνε για συναίνεση και αποτελεσματικότητα, για διάλογο και μεταρρυθμίσεις. Χομπίστες επαναστάτες που εξιλεώνονται με φιλανθρωπίες και το κούνημα μιας σημαίας. Θα τα κατεβάσουν με την πρώτη απειλή.
Οι σύντροφοι μας δεν θα μιλάνε ακαταλαβίστικα και δεν θα σου χτυπάνε φιλικά την πλάτη. Θα έχουν ροζιασμένα τα χέρια τους και την ψυχή τους και φλόγα στα μάτια, δεν θα κρατάνε πολύχρωμες σημαιούλες..

Κι εκείνο τον τοίχο που όλο τον γράφαμε και πάντα την άλλη μέρα τον έσβηναν, τούτη τη φορά θα πάμε μέρα να τον γράψουμε, όχι πια στα κρυφά. Mόνο που δεν θα γράψουμε τα γνωστά μας συνθήματα. Δυο μονάχα λέξεις με μεγάλα κεφαλαία γράμματα. ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ.

Μεθυσμένες στιγμές, η αδρεναλίνη στο κόκκινο και o κόσμος τσαμπουκάς και λεύτερος.


  Υ.Γ. Αποδοκιμάζω ενεργά τόσο τους κλεφτές όσο και τα κολλητήρια που τους στηρίζουν πολιτικά. Σας ξέρω σαν κάλπικες δεκάρες και σας έχω στη μπούκα. Σε οποία πολιτική λιτότητας θα ‘μαι σκληρός αντίπαλος κι εχθρός. Σας αρνούμαι το δικαίωμα να μιλάτε εν ονόματι μου. Είμαι αντίθετος στον κοινοβουλευτισμό σας, της ληστείας της σήψης της και διαφθοράς. (Από προκήρυξη της 17 Ν. 9-6-1999)


http://tsak-giorgis.blogspot.com/2012/01/blog-post_6979.html