Με φόντο την παρακείμενη εκκλησία της Αγίας Τριάδος που δεσπόζει στο άλσος, έγινε εκδήλωση για να υποστηριχτεί το κοινωνικό πολιτιστικό κέντρο που μετά από οκτώ μήνες λειτουργίας κινδυνεύει να μετατραπεί ξανά σε καφετέρια από τον δήμαρχο του Βύρωνα! Με αφορμή τη συμμετοχή μου σ’ αυτή την εκδήλωση, όπως και σε άλλες που προηγήθηκαν, αντί άρθρου, σκέφτηκα να απευθύνω μια ανοιχτή επιστολή στον δήμαρχο του Βύρωνα, Νίκο Χαρδαλιά.
Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε,
Με τους ήχους και τις εικόνες του «ικαριώτικου» ακόμα μέσα
στο μυαλό μου, σας γράφω τις σκέψεις μου για τη Λαμπηδόνα. Το βράδυ της
Πέμπτης, 12ης Ιουλίου, προλόγισα την εξαίρετη συναυλία της κομπανίας
δημοτικής μουσικής του σπουδαίου συνθέτη και βιολιστή Νίκου Οικονομίδη, με την
Κυριακή Σπανού, στο πανέμορφο άλσος της Αγίας Τριάδος. Ήταν μαγικά. Μπορεί και
να ήταν πεντακόσιοι οι άνθρωποι που είχαν έρθει να ακούσουν δυο λόγια για την
πολιτική και τον πολιτισμό και να απολαύσουν τις υπέροχες αυθεντικές μουσικές
του Αιγαίου Πελάγους. Χωρίς εισιτήριο, χωρίς χορηγό. Ήταν μια βραδιά ελπίδας,
με ανθρώπους κάθε ηλικίας, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα υποστήριξης του
πολιτιστικού κέντρου και εκδήλωσαν αυθόρμητα τη βαθιά επιθυμία τους για έναν
άλλο τρόπο ζωής, πιο γήινο, πιο αδελφικό, πιο συμμετοχικό, πιο αλληλέγγυο, πιο
ουσιαστικό.
Τραυματισμένος κι ο Βύρωνας από την οικονομική κρίση, γεμάτος από κλειστά μαγαζιά, σίγουρα δεν χρειάζεται άλλη μια καφετέρια! Αντιθέτως, το πολιτιστικό κέντρο αποτελεί ένα πρότυπο κοινωνικού χώρου. Βασισμένο 100% στην εθελοντική εργασία, αποτελεί θετική πρόταση για συσπείρωση των πολιτών γύρω από ευγενικές επιδιώξεις. Ειδικά σε εποχές δύσκολες που τα δίκτυα κοινωνικής προστασίας συρρικνώνονται, εξασθενούν ή διαλύονται, οι πρωτοβουλίες των δημοτών που χαρακτηρίζονται από ανιδιοτέλεια και αίσθημα αλληλεγγύης πρέπει όχι μόνο να υποστηρίζονται, αλλά και να ενθαρρύνονται. Κανένα χρεοκοπημένο κράτος και καμία υποχρηματοδοτημένη δημοτική αρχή δεν μπορεί να εξισορροπήσει τις απώλειες και να γεφυρώσει τα τεράστια κοινωνικά, πολιτισμικά και ψυχολογικά χάσματα που προκαλούνται από τις κρίσεις που δημιουργούν οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων και των υπερεθνικών οργανισμών. Γι’ αυτό, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι επιτακτική η ανάγκη να ευαισθητοποιήσουμε και να κινητοποιήσουμε τα πιο δυναμικά άτομα και ομάδες της κοινωνίας για τη δημιουργία αντίβαρων που είναι απαραίτητα στην προσωπική μας ισορροπία και ικανά να αποτρέψουν το μπατάρισμα και τη βύθιση του πλοίου στο οποίο είμαστε όλοι επιβάτες.
Αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες και τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη θέση σας, αλλά επικαλούμαι την υπέρτατη ανάγκη να δημιουργήσουμε οάσεις επιβίωσης μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον που οι πολίτες έχουν περιέλθει παρά τη θέλησή τους. Ο Βύρωνας έγινε ένας μεγάλος και σφριγηλός αστικός πυρήνας χάρη στην εργασία και το μόχθο των κατοίκων του, εντοπίων, προσφύγων και εσωτερικών μεταναστών, και των απογόνων τους, που έχτισαν τα σπίτια τους πετραδάκι-πετραδάκι, σπούδασαν τα παιδιά τους, άνοιξαν επιχειρήσεις και συνεισφέρανε με ιδρώτα και αίμα στη συνολική ανάπτυξη της χώρας τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου. Τώρα, όμως, που οι πολιτικές των ισχυρών του κόσμου οδήγησαν τη χώρα στην κρίση και τον μαρασμό, οι δημότες βάλλονται πανταχόθεν. Πολλοί έχουν απολυθεί από τις δουλειές τους ή έχουν υποστεί τρομερές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, άλλοι έχουν αναγκαστεί να κλείσουν τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις τους και συνεχώς αυξάνονται αυτοί που κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και τα σπίτια τους.
Αυτή η τραγική εκτροπή φέρνει μαζί της την απογοήτευση, την κατάπτωση, την κατάθλιψη, ακόμα και το έγκλημα. Διευκολύνει τη βία των νεοφασιστικών συμμοριών που επενδύουν στο φόβο και την άγνοια και οδηγεί σε αυτοκτονίες τους απελπισμένους. Πώς θα αντιμετωπίσουμε, κύριε Δήμαρχε, αυτή την ολική κρίση που δεν αφήνει σχεδόν κανέναν ανεπηρέαστο; Έχετε τη δυνατότητα, εσείς, ως δημοτική αρχή, να αναπληρώσετε όλα τα κενά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και ψυχολογικά, που συνεπάγεται η κρίση; Ασφαλώς και δεν την έχετε. Μήπως, λοιπόν, ειδικά τώρα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε με ακόμα μεγαλύτερη κατανόηση και υποστήριξη τις δράσεις εκείνες των πολιτών που προσπαθούν, χωρίς να επιβαρύνουν κανέναν, να συμβάλλουν στην αποκατάσταση ενός ιστού που διαλύεται και στην αναβίωση της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού που κάποτε αποτελούσαν τη βάση της κοινωνικής ηθικής και πρακτικής επιβίωσης;
Ασφαλώς και γνωρίζετε τι είδους δραστηριότητες πραγματοποιούνται στη Λαμπηδόνα όλο αυτό το διάστημα που διαρκεί η «κατάληψη». Είμαι σίγουρος ότι το είδος και η ποιότητά τους καθόρισαν και τη μέχρι σήμερα στάση σας, της σιωπηρής ανοχής. Γιατί, λοιπόν, τώρα, που πλέον έχετε σαφή δείγματα γραφής των δημοτών σας που συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στην πρωτοβουλία, επανέρχεται η απειλή της ενοικίασης του αναψυκτηρίου και εκδίωξης των πολιτών που το χρησιμοποιούν με ευγενή κίνητρα, το κρατούν ανοιχτό σε όλους και το συντηρούν με κοπιώδη προσωπική εργασία;
Μπορεί ένα ενοίκιο να αντισταθμίσει όσα προσφέρει η εθελοντική προσφορά των συμπολιτών σας στο δήμο; Μπορεί ο δήμος να αξιοποιήσει με καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο για τους δημότες σας τη διάθεση και τον κόπο των πολιτών που λειτουργούν το αναψυκτήριο προς όφελος όλων; Δεν είναι κρίμα να διαλυθεί αυτή η εθελούσια συμμετοχή των πολιτών που δίνοντας τέτοια ζωή στη Λαμπηδόνα, συμβάλλουν στην αναβάθμιση ολόκληρης της περιοχής;
Μαθήματα για τα παιδιά φτωχών οικογενειών, παρουσιάσεις σημαντικών βιβλίων, διαλέξεις επιστημόνων και ομιλίες δημοσιογράφων, εκδηλώσεις μουσικής, θεάτρου και κινηματογράφου, τόσα και τόσα ωραία πράγματα γίνονται στη Λαμπηδόνα!
Βεβαίως, η κίνηση των πολιτών με κέντρο τη Λαμπηδόνα δεν μπορεί να λύσει τα συσσωρευμένα προβλήματα της κοινωνίας, μπορεί όμως να συνεχίσει να αποτελεί μία εστία αγάπης, αλληλεγγύης, δημιουργίας και συνοχής, ένα παράδειγμα αντίστασης στην πολύμορφη κρίση, μία εστία ανασύνταξης και έκφρασης των τσαλαπατημένων μας ευαισθησιών. Βάζει τον ανθρωπισμό πάνω από το κέρδος, τη συλλογικότητα πάνω από τον ατομισμό. Δείχνει ένα δρόμο αισιοδοξίας στους νέους. Ας μην αποθαρρύνουμε τους ανθρώπους της προσφοράς. Ήδη, ομάδες πολιτών σε άλλους δήμους, προσπαθούν να ακολουθήσουν το μοντέλο της Λαμπηδόνας.
Χωρίς τις Λαμπηδόνες μας δύσκολα θα αντέξουμε και θα ξεπεράσουμε την κρίση, κύριε Δήμαρχε. Σας παρακαλώ αυτό να μην το υποτιμήσετε.
Τραυματισμένος κι ο Βύρωνας από την οικονομική κρίση, γεμάτος από κλειστά μαγαζιά, σίγουρα δεν χρειάζεται άλλη μια καφετέρια! Αντιθέτως, το πολιτιστικό κέντρο αποτελεί ένα πρότυπο κοινωνικού χώρου. Βασισμένο 100% στην εθελοντική εργασία, αποτελεί θετική πρόταση για συσπείρωση των πολιτών γύρω από ευγενικές επιδιώξεις. Ειδικά σε εποχές δύσκολες που τα δίκτυα κοινωνικής προστασίας συρρικνώνονται, εξασθενούν ή διαλύονται, οι πρωτοβουλίες των δημοτών που χαρακτηρίζονται από ανιδιοτέλεια και αίσθημα αλληλεγγύης πρέπει όχι μόνο να υποστηρίζονται, αλλά και να ενθαρρύνονται. Κανένα χρεοκοπημένο κράτος και καμία υποχρηματοδοτημένη δημοτική αρχή δεν μπορεί να εξισορροπήσει τις απώλειες και να γεφυρώσει τα τεράστια κοινωνικά, πολιτισμικά και ψυχολογικά χάσματα που προκαλούνται από τις κρίσεις που δημιουργούν οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων και των υπερεθνικών οργανισμών. Γι’ αυτό, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι επιτακτική η ανάγκη να ευαισθητοποιήσουμε και να κινητοποιήσουμε τα πιο δυναμικά άτομα και ομάδες της κοινωνίας για τη δημιουργία αντίβαρων που είναι απαραίτητα στην προσωπική μας ισορροπία και ικανά να αποτρέψουν το μπατάρισμα και τη βύθιση του πλοίου στο οποίο είμαστε όλοι επιβάτες.
Αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες και τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη θέση σας, αλλά επικαλούμαι την υπέρτατη ανάγκη να δημιουργήσουμε οάσεις επιβίωσης μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον που οι πολίτες έχουν περιέλθει παρά τη θέλησή τους. Ο Βύρωνας έγινε ένας μεγάλος και σφριγηλός αστικός πυρήνας χάρη στην εργασία και το μόχθο των κατοίκων του, εντοπίων, προσφύγων και εσωτερικών μεταναστών, και των απογόνων τους, που έχτισαν τα σπίτια τους πετραδάκι-πετραδάκι, σπούδασαν τα παιδιά τους, άνοιξαν επιχειρήσεις και συνεισφέρανε με ιδρώτα και αίμα στη συνολική ανάπτυξη της χώρας τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου. Τώρα, όμως, που οι πολιτικές των ισχυρών του κόσμου οδήγησαν τη χώρα στην κρίση και τον μαρασμό, οι δημότες βάλλονται πανταχόθεν. Πολλοί έχουν απολυθεί από τις δουλειές τους ή έχουν υποστεί τρομερές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, άλλοι έχουν αναγκαστεί να κλείσουν τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις τους και συνεχώς αυξάνονται αυτοί που κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και τα σπίτια τους.
Αυτή η τραγική εκτροπή φέρνει μαζί της την απογοήτευση, την κατάπτωση, την κατάθλιψη, ακόμα και το έγκλημα. Διευκολύνει τη βία των νεοφασιστικών συμμοριών που επενδύουν στο φόβο και την άγνοια και οδηγεί σε αυτοκτονίες τους απελπισμένους. Πώς θα αντιμετωπίσουμε, κύριε Δήμαρχε, αυτή την ολική κρίση που δεν αφήνει σχεδόν κανέναν ανεπηρέαστο; Έχετε τη δυνατότητα, εσείς, ως δημοτική αρχή, να αναπληρώσετε όλα τα κενά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και ψυχολογικά, που συνεπάγεται η κρίση; Ασφαλώς και δεν την έχετε. Μήπως, λοιπόν, ειδικά τώρα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε με ακόμα μεγαλύτερη κατανόηση και υποστήριξη τις δράσεις εκείνες των πολιτών που προσπαθούν, χωρίς να επιβαρύνουν κανέναν, να συμβάλλουν στην αποκατάσταση ενός ιστού που διαλύεται και στην αναβίωση της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού που κάποτε αποτελούσαν τη βάση της κοινωνικής ηθικής και πρακτικής επιβίωσης;
Ασφαλώς και γνωρίζετε τι είδους δραστηριότητες πραγματοποιούνται στη Λαμπηδόνα όλο αυτό το διάστημα που διαρκεί η «κατάληψη». Είμαι σίγουρος ότι το είδος και η ποιότητά τους καθόρισαν και τη μέχρι σήμερα στάση σας, της σιωπηρής ανοχής. Γιατί, λοιπόν, τώρα, που πλέον έχετε σαφή δείγματα γραφής των δημοτών σας που συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στην πρωτοβουλία, επανέρχεται η απειλή της ενοικίασης του αναψυκτηρίου και εκδίωξης των πολιτών που το χρησιμοποιούν με ευγενή κίνητρα, το κρατούν ανοιχτό σε όλους και το συντηρούν με κοπιώδη προσωπική εργασία;
Μπορεί ένα ενοίκιο να αντισταθμίσει όσα προσφέρει η εθελοντική προσφορά των συμπολιτών σας στο δήμο; Μπορεί ο δήμος να αξιοποιήσει με καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο για τους δημότες σας τη διάθεση και τον κόπο των πολιτών που λειτουργούν το αναψυκτήριο προς όφελος όλων; Δεν είναι κρίμα να διαλυθεί αυτή η εθελούσια συμμετοχή των πολιτών που δίνοντας τέτοια ζωή στη Λαμπηδόνα, συμβάλλουν στην αναβάθμιση ολόκληρης της περιοχής;
Μαθήματα για τα παιδιά φτωχών οικογενειών, παρουσιάσεις σημαντικών βιβλίων, διαλέξεις επιστημόνων και ομιλίες δημοσιογράφων, εκδηλώσεις μουσικής, θεάτρου και κινηματογράφου, τόσα και τόσα ωραία πράγματα γίνονται στη Λαμπηδόνα!
Βεβαίως, η κίνηση των πολιτών με κέντρο τη Λαμπηδόνα δεν μπορεί να λύσει τα συσσωρευμένα προβλήματα της κοινωνίας, μπορεί όμως να συνεχίσει να αποτελεί μία εστία αγάπης, αλληλεγγύης, δημιουργίας και συνοχής, ένα παράδειγμα αντίστασης στην πολύμορφη κρίση, μία εστία ανασύνταξης και έκφρασης των τσαλαπατημένων μας ευαισθησιών. Βάζει τον ανθρωπισμό πάνω από το κέρδος, τη συλλογικότητα πάνω από τον ατομισμό. Δείχνει ένα δρόμο αισιοδοξίας στους νέους. Ας μην αποθαρρύνουμε τους ανθρώπους της προσφοράς. Ήδη, ομάδες πολιτών σε άλλους δήμους, προσπαθούν να ακολουθήσουν το μοντέλο της Λαμπηδόνας.
Χωρίς τις Λαμπηδόνες μας δύσκολα θα αντέξουμε και θα ξεπεράσουμε την κρίση, κύριε Δήμαρχε. Σας παρακαλώ αυτό να μην το υποτιμήσετε.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Στέλιος Ελληνιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου