Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Το «κόκκινο μπαλόνι» του Παπακωνσταντίνου



Της Βάλιας Μπαζού
απο το "Ποντικι"


Αυτή η εμμονή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου με την «κόκκινη γραμμή» αρχίζει να αποκτά θρυλικές διαστάσεις, διαστάσεις συνδρόμου. Τον ακολουθεί παντού, σε κάθε του δήλωση, σε κάθε του δέσμευση, σε κάθε του έμπνευση.

Η αλήθεια είναι ότι μετά και την τελευταία δήλωσή του για την «κόκκινη γραμμή στα αυθαίρετα», αρχίζει να μου θυμίζει όλο και πιο έντονα τον πιτσιρικά του Αλμπέρ Λαμορίς, στη θρυλική ταινία  του 1956, «Το κόκκινο μπαλόνι».


Η ιστορία είναι κάπως έτσι…  ένα αγόρι, καθώς τριγυρίζει στους δρόμους του Παρισιού βρίσκει ένα κόκκινο μπαλόνι δεμένο σε έναν στύλο. Το λύνει και από εκείνη τη στιγμή το αγοράκι και το κόκκινο μπαλόνι γίνονται αχώριστοι φίλοι και το απόλυτο talk of the town.

Το μπαλόνι ακολουθεί το αγόρι παντού, στους δρόμους, στο σχολείο, στο σπίτι. Παίζουν κρυφτό, κυνηγητό, μιλάνε, είναι αχώριστοι.

Κάπως έτσι έχει αρχίσει να προσδιορίζεται και η σχέση του υπουργού Οικονομικών με την «κόκκινη γραμμή», το ιδιότυπο «κόκκινο μπαλόνι» του… Τον ακολουθεί παντού, στην οριζόντια μείωση μισθών, στους φορολογικούς συντελεστές, στις δημόσιες επενδύσεις και τις τελευταίες μέρες και στα αυθαίρετα.

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου βγήκε στις εξοχές, έδεσε την κόκκινη γραμμή του στο πρώτο αυθαίρετο που βρέθηκε στο δρόμο του και δήλωσε «έχουμε διάθεση να καταλήξουμε σε μια λύση και να βάλουμε μια κόκκινη γραμμή με το παρελθόν όσον αφορά τα αυθαίρετα».

Και το ερώτημα είναι… τον παρέσυρε το «κόκκινο μπαλόνι» του και υπόσχεται τακτοποίηση των αυθαιρέτων; Και είναι τόσο ισχυρό αυτό το «μπαλόνι» που επιμένει παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις της ηγεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος;

Είναι τόσο ισχυρό αυτό το «κόκκινο μπαλόνι» που αλλάζει και τον επαγγελματικό προσανατολισμό του Γιώργου Παπακωνσταντίνου και από όψιμος οικονομολόγος γίνεται τώρα όψιμος πολεοδόμος και χωροτάκτης;

Ή μήπως ο υπουργός Οικονομικών βρίσκεται, απλώς, σε πλήρη πανικό και προσπαθεί να γίνει αρεστός χαϊδεύοντας τα αυτιά εκατομμυρίων ιδιοκτητών αυθαιρέτων;

Αλλά πάλι, όσο το σκέφτομαι ούτε το περιβάλλον, ούτε το Σύνταγμα, ούτε  η κοινή λογική δεν πρέπει να φοβούνται… ποια «κόκκινη γραμμή» του έκατσε έτσι κι αλλιώς μέχρι σήμερα; Καμία!


Υ.Γ
Για την ιστορία, στην ταινία του Λαμορίς το κόκκινο μπαλόνι σπάει και ξεφουσκώνει όταν δέχεται επίθεση από άλλα παιδάκια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου