Επιμένουμε!!
Σήμερα πραγματοποιήθηκε άλλη μια μέρα συντονισμένης δράσης για το ζήτημα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς από πρωτοβουλίες και συνελεύσεις κατοίκων, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις, πολιτικές συλλογικότητες και πρωτοβουλίες γειτονιών.
Εμείς από πλευράς μας, σήμερα το απόγευμα, επιλέξαμε να κινηθούμε στις τοπικές γραμμές της ΕΘΕΛ (054,203,732) και στο σταθμό του Μετρό Ευαγγελισμός. Αφού βρεθήκαμε, χωριστήκαμε σε 2 ομάδες και επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία μοιράζοντας τις προκηρύξεις μας και συνομιλώντας με τους επιβάτες και τους οδηγούς. Παράλληλα, ένας ή μία από εμάς ανακοίνωνε ανοιχτά το περιεχόμενο της παρέμβασής μας και γνωστοποιούσε στον κόσμο την ακύρωση των…ακυρωτικών μηχανημάτων! Καλούσαμε τους επιβάτες όχι μόνο να μην ακυρώνουν τα εισιτήριά τους αλλά και να αρνούνται συλλογικά τους ελέγχους και τα πρόστιμα διεκδικώντας άμεσα και αλληλέγγυα δωρεάν μεταφορές.
Αποβιβαστήκαμε και κατευθυνθήκαμε στο σταθμό του Ευαγγελισμού. Εκεί τοποθετήσαμε μαύρες σακούλες στα ακυρωτικά μηχανήματα ενώ ταυτόχρονα αποτρέψαμε με την παρουσία μας και την έκδοση εισιτηρίων. Μιλώντας με τον κόσμο τον καλούσαμε να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζομένων αλλά και να οικειοποιηθούμε συλλογικά την άρνηση πληρωμών για τις καθημερινές μας μετακινήσεις. Οι αντιδράσεις ήταν εξαιρετικά θερμές ενώ στην γνωστοποίηση των αυξήσεων στα εισιτήρια από 1η Φεβρουαρίου, ο κόσμος φάνηκε να θέλει να αντιδράσει. Η ωριαία παρουσία μας στον σταθμό μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε πολλά πηγαδάκια και να μιλήσουμε με πολλούς και πολλές σπάζοντας τον φρενήρη ρυθμό της καθημερινότητας και το αποστειρωμένο περιβάλλον του Μετρό. Και θα το ξανακάνουμε….
Εν όψει της 1ης Φλεβάρη και της ανακοινωμένης αύξησης του αντίτιμου των εισιτηρίων (1,20 και 1,40 ευρώ αντίστοιχα) ελπίζουμε οι χειρονομίες ανυπακοής και αλληλεγγύης να πληθύνουν και να δημιουργήσουν πραγματικά προβλήματα σε όσους επιβάλλουν χαράτσια, κόβουν μισθούς και δικαιώματα και υποτιμούν καθημερινά την ζωή μας.
Το κείμενο που μοιράστηκε
επιβάτες και εργαζόμενοι όλων των ΜΜΜ, ενωθείτε!
Μέσα Μαζικής Μεταφοράς: εμπόρευμα ή κοινωνικό αγαθό; Τα μέσα μαζικής μεταφοράς απαντούν στις στοιχειώδεις ανάγκες μετακίνησης που γεννά ο αστικός τρόπος ζωής. Για μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας η μετακίνηση με τα ΜΜΜ δεν είναι εναλλακτικός, ούτε ο καλύτερος, αλλά ο μοναδικός τρόπος πρόσβασης στην εργασία, στην εκπαίδευση και κάθε λογής διασκορπισμένη δραστηριότητα μέσα και γύρω από τις μητροπόλεις και τα αστικά κέντρα. Η ελεύθερη για όλους -χωρίς αποκλεισμούς- πρόσβαση στα ΜΜΜ (όπως στην υγεία, στην παιδεία και στα πεζοδρόμια που περπατάμε) εξασφαλίζεται μόνο μέσα από την κατοχύρωσή τους ως κοινωνικό αγαθό. Όταν δηλαδή παράγεται, οργανώνεται και προσφέρεται από την ίδια την κοινωνία έξω από τους όρους του κέρδους, της ελεγχόμενης πρόσβασης κα των κοινωνικών αποκλεισμών. Ο κοινωνικός χαρακτήρας των ΜΜΜ εξασφαλίζεται όταν λειτουργούν στον αντίποδα της λογικής της κερδοφορίας, ακόμα και της οικονομικής βιωσιμότητας. Δεν αντιμετωπίζουμε τις συγκοινωνίες και τις μεταφορές ως εμπόρευμα. Για μας, η καθημερινή χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς είναι ένα αδιαπραγμάτευτο κοινωνικό αγαθό.
«Αναδιάρθρωση και Εξυγίανση ΟΑΣΑ»: αναβάθμιση και αναδιοργάνωση ή απαξίωση και ξεπούλημα; Στα μέσα Δεκέμβρη ο Υπουργός εργολαβιών και παραχωρήσεων Ρέππας έστειλε σαφές μήνυμα μιλώντας για «αντιμετώπιση της παθογένειας των αστικών συγκοινωνιών», «περιορισμό του δημοσιονομικού κόστους», «πλεονάζον προσωπικό», «αντιμετώπιση του φαινομένου της εισιτήριο-διαφυγής», «αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας». Με άλλα λόγια, το κράτος εγκαταλείπει διακριτικά και τις μεταφορές (μετά την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια…κρατώντας μόνο την καταστολή!), κόβοντας επιχορηγήσεις, μεταβιβάζοντας ουσιαστικά το κόστος τους σε όσους έχουν περισσότερο ανάγκη. Δηλαδή, το κράτος «αθετεί την υπόσχεσή του» ότι όλα αυτά που μας έκλεβε, τουλάχιστον μέσω των φόρων θα τα επανατοποθετούσε στα λεγόμενα «δημόσια αγαθά και υπηρεσίες». Πλέον, το κράτος δεν χρειάζεται ούτε αυτήν την υπόσχεση. Εν ολίγοις, «εκεί που μας χρωστούσαν, μας παίρνουν και το βόδι». Η αύξηση του εισιτηρίου από την 1η Φεβρουαρίου κατά 20% και 40% αντίστοιχα, η εντατικοποίηση των ελέγχων, οι μειώσεις προσωπικού και δρομολογίων, η κατάργηση γραμμών, το ξεπούλημα της δημόσιας γης για κάθε είδους εμπορική εκμετάλλευση, αποδεικνύουν ότι όταν μιλάνε για «γενικότερη παθογένεια» των αστικών συγκοινωνιών εννοούν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα. Μετά την συνειδητή υποτίμηση και υποβάθμιση των Αστικών Συγκοινωνιών (όπως και όλες τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας) ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα σε ιδιώτες, επιχειρηματίες και άλλα παράσιτα είναι πλεόν ανοιχτός. Όποιος έχει λεφτά θα ζήσει. Οι υπόλοιποι….;
Αύξηση εισιτηρίων και αυτομείωση: Συναίνεση ή ανυπακοή; Σε μια ιστορική συγκυρία όπου η επίθεση όσων μας κυβερνούν είναι τόσο αβυσσαλέα, που καταπατά όχι απλά τα όρια της νομιμότητας, αλλά και αυτά της απλής κοινής λογικής, όπου η συνδικαλιστική δράση και η δυναμική διεκδίκηση των εργατικών δικαιωμάτων εξισώνεται με τρομοκρατική ενέργεια και διώκεται με τον (αναβαθμισμένο πλέον) τρομονόμο(!), όπου η μία απεργία μετά την άλλη κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές καταλύοντας στην πράξη και το πιο ισχυρό «νόμιμο» μέσο αγώνα των εργατών, με ποια λογική θα μείνουμε πιστοί σε μια νομιμότητα την οποία καταπατούν παράφορα οι ίδιοι μηχανισμοί που μας την έχουν επιβάλλει; Με ποια λογική θα αφήσουμε τον εχθρό μας να ορίσει τα μέσα με τα οποία θα αγωνιστούμε; Το σαμποτάζ και η πολιτική ανυπακοή είναι από τα σημαντικότερα μέσα αγώνα που έχουν κατοχυρώσει οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι και δεν θα έπρεπε να τα εγκαταλείπουμε τόσο εύκολα και αβίαστα στα πλαίσια μιας θολής έννοιας «νομιμότητας». Προτείνουμε συλλογική ανυπακοή απέναντι στην αύξηση του εισιτηρίου, αρνούμενοι να πληρώσουμε για τις καθημερινές μας μετακινήσεις ή παραδίδοντας το ακυρωμένο εισιτήριο μας στον επόμενο επιβάτη. Όσοι από τους ελεγκτές επιμένουν να διαχωρίζουν τους επιβάτες σε επιθυμητούς και μη επιθυμητούς, σε νόμιμους και παράνομους, θα μας βρουν απέναντί τους! Αν αντίθετα κατανοούν το δίκαιο του αγώνα αυτού και θέλουν να βρεθούν στο πλευρό αγωνιζόμενων επιβατών, δεν έχουν παρά να κάνουν λευκή απεργία, αρνούμενοι να κόψουν πρόστιμα σε όσους δεν έχουν εισιτήριο.
Τελικά μαζί τα φάγαμε; Μείωση ελλειμμάτων ή δωρεάν μεταφορές για όλους; Γνωστή η μέθοδος της εκάστοτε κυβέρνησης. Αρχικά, μεταμορφώνει τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας σε «ζημιογόνες», αφού εδώ και χρόνια έχει σταματήσει τις χρηματοδοτήσεις που όριζαν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, και τις αναγκάζει να δανείζονται από τράπεζες με δυσβάσταχτα επιτόκια. Μετά ρίχνει απ' τη μια τα βάρη της κακοδιαχείρισης στους εργαζόμενους μιλώντας για «ημέτερους, τεμπέληδες και υπεράριθμους» θέλοντας να ξεχάσουμε πως οι κομματικοί πάτρωνες χρησιμοποίησαν σε μεγάλο βαθμό τέτοιου είδους επιχειρήσεις και απ' την άλλη δείχνει τους επιβάτες ως υπεύθυνους για την οικονομική επιβίωση των εργαζόμενων στα ΜΜΜ. Στο τέλος, πετάει κι ένα «όλοι μαζί φάγαμε τα λεφτά» και ότι «πλέον θα μπει τάξη» και ο δρόμος για να πειστεί η κοινωνία έχει ανοίξει. .Η στοχοποίηση των εργαζομένων στα ΜΜΜ ως «προνομιούχων και τεμπέληδων» και των επιβατών που αρνούνται την πληρωμή εισιτηρίου ως «λαθραίων» και «υπαίτιων για τη διόγκωση των ελλειμμάτων», αποπροσανατολίζει την κοινωνική οργή και δημιουργεί πλασματικούς εχθρούς μεταξύ των εκμεταλλευόμενων. Οι αγώνες ενάντια στην απαξίωση και στο ξεπούλημα των ΜΜΜ, δεν αφορούν μόνο τους χρήστες-επιβάτες ή μόνο τους εργαζόμενους. Αντιμετωπίζοντας τα ΜΜΜ ως κοινωνικό αγαθό, απαντάμε στα ψευτοδιλήμματα «αν δεν πληρώνει ο άλλος εισιτήριο, πώς θα ταΐσω εγώ τα παιδιά μου;» και «γιατί να πληρώνω εγώ για τους τζαμπατζήδες;» με κοινούς αγώνες των από κάτω της κοινωνίας, ενάντια στην υποβάθμιση των ΜΜΜ, στην οικονομική επιβάρυνση των χρηστών-επιβατών και στο τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Πλάι στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα ΜΜΜ, προβάλλουμε και εμείς τις δικές μας ανάγκες μέσα από τις δικές μας «απεργίες»:
Αρνούμαστε να πληρώσουμε για τις καθημερινές μας μετακινήσεις
Παραδίδουμε το ακυρωμένο εισιτήριό μας στον επόμενο επιβάτη
Στέλνουμε μήνυμα ανυπακοής
απέναντι στην αύξηση του εισιτηρίου από 1η Φεβρουαρίου
Δημιουργούμε σχέσεις αλληλεγγύης
μεταξύ των εκμεταλλευομένων, επιβατών και εργαζομένων.
Αντιμετωπίζουμε συλλογικά και αλληλέγγυα
τους ελέγχους και τα πρόστιμα.
Απαιτούμε συλλογικά και έμπρακτα την κατάργηση τους
Δεν πληρώνουμε ούτε ένα ευρώ παραπάνω.
Ούτως ή άλλως, μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε!
ΟΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ
(σαν τα πεζοδρόμια που περπατάμε)
ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΒΥΡΩΝΑ, ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ,ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ
blog: syneleysikatoikwnvkp.squat.gr
e-mail: tapitourgeio@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου