Πρόσφυγες στου Γκίνη, σχεδόν αβοήθητοι......

Δύο ομάδες προσφύγων σε δύο αίθουσες
στο κτίριο Γκίνη, χωριστά η μία από την άλλη,
 δεξιά οι Ιρανοί, αριστερά οι Παλαιστίνιοι.
Κλειστές πόρτες, μπήκαμε δεξιά.
Καπου 10 άνθρωποι, 3-4 εβαφαν κάποια πανό,
αλλοι στη γωνία συζητάνε, στη μέση ένα παιδάκι
 τρέχει και παίζει γύρω από τα τραπέζια.
Στην γωνία ένα αναπηρικό καροτσάκι, πίσω από αυτό,
 σχεδόν κρυμμένος ένα άνθρωπος μισοξαπλωμένος στο πάτωμα.
 "Είναι παράλυτος λένε, δεν μπορεί να περπατήσει,
κάνει ότι μπορεί, ζητά το αυτονόητο, πολιτικό άσυλο" .
 Ηρθαν δύο νέα παιδιά κοντά, ξέρανε Ελληνικά,
από εκείνα της πιάτσας που τα μαθαίνεις στο δρόμο και στο γιαπί.
Καθαρά λόγια, εξήγησαν την περιπέτειά τους,
από τα γραφεία του ΟΗΕ στου Γκίνη.
Και από το Ιράν στην Ελλάδα.
Με την προκαταβολή στον σωματέμπορα.
Με το χρέος όταν εφτασαν να τον ξοφλήσουν.
Με τον νταβατζή που μοιράζει δουλειές στην πλατεία.
Δεν ξέρουν τους απέναντι δεν θέλουν να αναμιχθούν,
 ζουν παράλληλα.
Δεν είδαν πολλούς να ενδιαφέρονται.
Ζητάνε να ενταχθούν στην κοινωνία.
Πεινάνε.
Πήγαν κουβέρτες οι φοιτητές.


Απέναντι, μια Παλαιστινιακή σημαία στην πόρτα.
Στον τοίχο απλωμένα τα πανώ και τα πλακάτ με τις φωτογραφίες
από το Σύνταγμα χτες για τον Λίπερμαν.
 Που βρήκαν την Ισραηλινή σημαία που έκαψαν εκεί??
 Την έφτιαξαν, λεφτά δεν υπάρχουν !
Ανακατεμένα αναρχικά συνθήματα με πανό για την Παλαιστίνη.
Απλές φράσεις, λαϊκές.
Δεν μίλαγε κανείς Ελληνικά, ένα παιδί γύρω στα 20 μιλάει για όλα,
στα Αγγλικά, οι άλλοι ελπίζουν ακίνητοι.
Στη γωνία κανα δυό κοιμούνται πανω σε ενωμενα τραπέζια.
Στη βρύση 3 γαλατα και δύο πλαστικά με φαγητό.
Καποιος ταφερε για όποιον πεινάσει.
 Στη γωνία ένα λαπτοπ με αυτοκόλητα αραβικά γραμματα
πανω στα πλήκτρα.
Η επικοινωνία, η είδηση, έρχονται από εκεί.


Στου Γκίνη υπάρχει πείνα, για όλους .
Κάποιοι λίγοι δουλεύουν και φέρνουν στους άλλους.
 Πολλοί χάσανε δουλειές.
Δύο απέξω στη Στουρνάρη, στα τραπεζάκια μαζεύουν υπογραφές.
Οι εξαρτημένοι παραπέρα, δεν καταλαβαίνουν καλά.
 Κοιτάνε τις φωτογραφίες από τα σκοτωμένα παιδια στη Γάζα,
δεν μπορούν, δεν είναι ελεύθεροι να καταλάβουν,
 παλεύουν.
Μία φώναξε "τους είδα να τρώνε περιστέρια".
Μαζεύουν υπογραφές από περαστικούς.

Μια κοπέλα παραμέσα μοιράζει ένα χαρτί.
 Γραμμένο στο χέρι, λεει για μετανάστες,
νομιμοποίηση και προβολή σε μια αίθουσα.
Οι φοιτητές αποφάσισαν να τους υποστηρίξουν.
Ειπε η κοπελα, "δεν αφήνουμε να τους διώξουν."

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1248183