νιώθω ταπεινωμένος κι εξαγριωμένος. πουλιόμασταν με την οκά σαν κρέατα από τους κομματικούς (δια)πραματευτές.
αηδιασμένος, με το αισχρό ένοπλο σκυλολόι που φύλαγε στην πόρτα,όλο το βράδυ ανθρώπους για κάμποσα ευρά.μαγεμένος από τους λίγους απεργούς που γνωρίσαμε. όταν κοίταζα τα πρόσωπά τους καθώς συζητούσαν για την απόφαση τους ενθουσιάστηκα.όταν τους είδα να πακετάρουν και να ζαλώνονται σάκους και κουβέρτες για πολλοστή τους φορά, έσπασα.κι όταν φωνάξαμε μαζί και βγήκαμε στο δρόμο στις 4.00 σιγουρεύτηκα.πως αυτά τα πουλιά τα έχουν διώξει πολλές φορές από τα χωράφια τους οι κάθε τοποτηρητές, και πλέον δεν τρομάζουν και δε θα φύγουν τόσο εύκολα.
Λ. από το Σινιάλο
μέσα στο μυαλό μου κάθε λέξη,κάθε γραμμή..
ΑπάντησηΔιαγραφήήμουν εκεί,είδα,ένιωσα..
όλοι αυτοί οι κομματικοί (δια)πραγματευτές-αηδία..
ΧΑΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ... ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ… ΑΣ ΜΗ ΧΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήgalaxiako.blogspot.com