ΒΑΡΥΠΟΙΝΙΤΕΣ

Μια ακόμη δίκη έλαβε τέλος. Μετά την προηγούμενη και πριν την επόμενη. Το δικαστήριο θα μας καταδικάσει κι αυτή τη φορά.

Ερήμην. Δε μας κάλεσε κανείς. Δεν απολογηθήκαμε. Δεν κρίθηκε απαραίτητη η παρουσία μας.

Το δικό μας «Εξπρές του Μεσονυκτίου». Όχι σε άλλη χώρα. Εδώ. Στην πρώην δική μας χώρα. Ο εισαγγελέας και οι άλλοι δικαστές, ξένοι. Δεν καταλαβαίνουμε τη γλώσσα. Συνεδρίασαν και θα βγάλουν απόφαση.


Όχι τώρα. Τον Σεπτέμβρη θ’ ανακοινωθεί η νέα ποινή μας. Μέχρι τότε θα την καθαρογράψουν οι γραμματικοί. Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος κι ο Κουβέλης. Το διοικητικό προσωπικό του δικαστηρίου.
Είναι οι ίδιοι που προσκομίζουν τα στοιχεία στους δικαστές. Τόσοι συνταξιούχοι περισσεύουν, τόσοι εργαζόμενοι πληρώνονται ακόμη πάνω από 400 ευρώ το μήνα, τόσοι άνεργοι δε ζητιανεύουν για ένα πιάτο φαγητό.

Όλοι αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά. Να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι. Να σταματήσουν να ζητάνε. Να καταλάβουν ότι ακόμη κι αυτό το πιάτο νερόσουπα που έχουν, είναι αρκετό.
Οι εκπρόσωποι της τρόικας έφυγαν. Οι υπάλληλοι της τρόικας έμειναν. Πρέπει να μας εξηγήσουν πως, όσο βαριά κι αν θα είναι η ποινή που θα μας απαγγείλουν, είναι απαραίτητη. Δίκαιη. Κυρίως, είναι για το καλό μας.

Κι εμείς ζούμε με την αγωνία μέσα στα κελιά μας. Ανησυχούμε μήπως η μερίδα γίνει ακόμη πιο μικρή. Μήπως οι βουρδουλιές γίνουν περισσότερες. Μήπως έρθει η ώρα που δε θ’ αντέξουμε και θα σφηνώσουμε το κεφάλι μας ανάμεσα στα κάγκελα για να τελειώνει το μαρτύριο μια ώρα νωρίτερα.
Οι γραμματικοί, υπόσχονται ότι θα ζητήσουν επιμήκυνση. Και πολλοί από εμάς χαίρονται. Ίσως επειδή χαζέψαμε εντελώς και δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Χαιρόμαστε που μας υπόσχονται ότι θα διεκδικήσουν την επιμήκυνση της ποινής μας.

Δεν έχει χρόνια αυτή η ποινή. Δε θα τελειώσει ποτέ από μόνη της. Μας το ξεκαθαρίζουν. Κι εμείς νοιαζόμαστε για τη μερίδα. Για τις βουρδουλιές. Εθελοντές βαρυποινίτες. Εθελοντές στο απόσπασμα. Καλά ζωάκια. Υπάκουα.

Περιμένουμε με λαχτάρα τη στιγμή που θα μας βγάλουν στον κήπο. Να δουλέψουμε. Να σκάψουμε. Να παράγουμε για να πληρωθούν οι Φύλακές μας. Να παράγουμε για να ξεπληρώσουμε το συσσίτιό μας. Το ενοίκιο για το κελί μας. Να παράγουμε για να κερδίσουν οι δικαστές μας. Να βγάλει το κέρδος του ο εισαγγελέας.

Ακόμη και η κατσαρίδα, όταν την κυνηγάς τρέχει να σωθεί. Ακόμη και η κατσαρίδα! Αν μ’ εννοείς…

 http://kartesios.com/?cat=28