Δεν επιτρέπω κανέναν να με σώσει απ’ το τσιγάρο, ήταν η ατάκα που «έγραψε» στη σχετική εκδήλωση κατά της απαγόρευσης του καπνίσματος. Σωστό γενικώς, αλλά εν τω μεταξύ το τρένο της σωτηρίας μας όχι μόνο από το τσιγάρο, αλλά κι από το φαγητό, την υπερκατανάλωση, τον δανεισμό, την υπερβολική ένδυση και υπόδηση, την άχρηστη παιδεία, την ακριβή υγεία, τα πάσης φύσεως επιδόματα, και τη θέρμανση ακόμα, περνάει από πάνω μας.
ΣΟΦΟΝ το σαφές: τον τελευταίο καιρό έχει γίνει μόδα, εντελώς ταπεινωτική πρέπει να πούμε, να αναλαμβάνουν άλλοι να μας σώσουν από πολλά και διάφορα. Και δεν μιλάμε εδώ μόνο για την πρόθυμη κυβέρνηση, που πειθόμενη τοις κείνων ρήμασι, τράβηξε πιστόλι για το τσιγάρο. Μιλάμε για τους άλλους έξω και πάνω από την κυβέρνηση, έξω κι από τη χώρα, οι οποίοι το λένε και το κάνουν ότι θα μας σώσουν, έστω κι αν χρειαστεί γι’ αυτό να μας στενοχωρήσουν, να μας τιμωρήσουν, να μας στριμώξουν, να μας αφαιμάξουν, να μας κόψουν τον βήχα. Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο.
ΤΟ ΔΝΤ φερ’ ειπείν μας σώζει με τον τυφλοσούρτη με τον οποίο έσωσε, που να μη σώσει, τόσες και τόσες χώρες, ενοχλείται μάλιστα και από τη στάση της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, που δεν εννοεί να καταλάβει ότι η συνταγή σωτηρίας είναι μία και μοναδική. Μπορεί εμείς να μη θέλουμε αυτή τη σωτηρία, μπορεί να προτιμάμε κάποια λιγότερο επώδυνη θεραπεία, μπορεί να μην προσυπογράφουμε για το είδος της επέμβασης στην οποία ήδη προβαίνουν. Ε και; Υπεράνω όλων αυτών, της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας, της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας είναι η σωτηρία μας.
ΚΑΙ ΠΑΜΕ καλά, λένε. Ο πλασιέ της μεθόδου στην Ελλάδα Γιώργος Παπανδρέου ενημερώνει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ότι μας το δίνει κάθε πρωί το πικρό φάρμακο, μας συμπαραστέκεται που στραβώνουμε τα μούτρα -κι αυτός θα διαδήλωνε αν ήταν απλός πολίτης!- αλλά θριαμβολογεί ότι τελικώς το καταπίνουμε. Στο αμφιθέατρο των δανειστών και των δανειστών των δανειστών κάθε τόσο ξεσπούν χειροκροτήματα είτε με τη δική του εμφάνιση, είτε με την εμφάνιση των άλλων νοσηλευτών μας, οι οποίοι φέρουν τον τίτλο του υπουργού. Οι Financial Times της παγκόσμιας κοινότητας θεραπευτών χαρακτηρίζουν ιατρικό θαύμα την πρόοδο της σωτηρίας μας. Κι αυτό εις πείσμα του γεγονότος ότι αισθανόμαστε όπως εκείνος ο παλιός φυλακισμένος: εσωτερικά καλά, εξωτερικά καλά, κι ο Αργύρης πάντα μέσα...
ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε τόσο αποφασισμένους γιατρούς, θεραπευτές, χειρούργους και εν γένει σωτήρες, τι μπορεί να κάνει το υπό υποχρεωτική σωτηρία υποκείμενο; Να φωνάξει, θα πείτε, να διαδηλώσει, να τα κάνει γης μαδιάμ, να καταλάβουν οι δόκτορες Πόλσεν και Μαζόυχ και Ντερούζ και όσοι βρίσκονται πάνω τους και πίσω τους, ότι η θεραπεία τους μπορεί να έχει ανεπιθύμητες παρενέργειες, να προκαλέσει νοσοκομειακές λοιμώξεις οι οποίες μάλιστα θα απειλήσουν και άλλες ειρηνικές και υπό θεραπεία -έστω ηπιότερη- χώρες. Να καταλάβει και ο αφοσιωμένος βλάκας που νομίζει ότι καθοδηγεί όλο το πρόγραμμα ακούσιας σωτηρίας μας ότι οι ιατρικές αποφάνσεις του είδους «υποφέρουμε αλλά αλλάζουμε» μπορεί να εξελιχθούν σε κάτι προς «υποφέρουν και μας αλλάζουν τα φώτα».
ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΙ δεν είναι ακόμα πρόθυμοι για την ανάγκη του χυδαίου πεζοδρομίου, έχουν τουλάχιστον την ευκαιρία στις εκλογές που έρχονται να φωνάξουν τον πόνο τους, να δώσουν μια κλωτσιά στους γιατρούς, να πάρουν στα χέρια τους ένα χιλιοστό της τύχης τους και να δείξουν βρε αδελφέ παντού ότι δεν τη θέλουν τη θεραπεία και δεν επιτρέπουν σε κανένα να τους σώζει όπως τον βολεύει. Αφού δεν μπορούμε ακόμα να δαγκώσουμε τους δόκτορες των οίκων αξιολόγησης και τους πλασιέ τους, ας δαγκώσουμε τουλάχιστον το ψηφοδέλτιο και ας το ρίξουμε δαγκωτό.
ΒΕΒΑΙΑ ο Παπανδρέου λέει ότι δεν είναι ευγενές να μπλέκουμε το Μνημόνιο με τον Καλλικράτη. Δάσκαλε που δίδασκες... Ο ίδιος έμπλεξε το Μνημόνιο με τα μεροκάματα, τους μισθούς, τις συντάξεις, το δικαίωμα στη δουλειά, την υγεία, την παιδεία, την αυτοδιοίκηση. Με τα πάντα. Του οφείλουν συνεπώς οι πολίτες μια απάντηση για τα πάντα και οι εκλογές είναι μοναδική ευκαιρία..
Κοντός ψαλμός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου