Δουλευόμαστε μεταξύ μας;

του Γιώργου Λακόπουλου

Είναι χάρμα οφθαλμών και ώτων να ακούει κανείς τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να αναπτύσσει τις θέσεις της κυβέρνησής του. Ο Γ. Πεταλωτής δείχνει σαν να έχει αποφοιτήσει από τη σχολή του Δημήτρη Ρέππα που άφησε ιστορία στο πόντιουμ του πρες-ρουμ με τις χειμαρρώδεις απαντήσεις του, τις οποίες όταν ξαναδιάβαζες δεν καταλάβαινες σε τι ακριβώς έχει απαντήσει.

Ο Πεταλωτής διακρίνεται για την απολυτή αυτοπεποίθηση που αποπνέει για τον εαυτό του. Και για την απολυτή βεβαιότητα ότι πιστεύει με φανατισμό σ’ αυτά που λέει. Είναι ο ίδιος μια ομιλούσα κυβέρνηση. Για πορτ-παρόλ αυτό είναι προτέρημα. Για όσους τον ακούνε είναι απλώς βαρετό.

Μερικές φορές όμως, η ρητορική του κυβερνητικού εκπροσώπου απόκτα ιδιαίτερο ενδιαφέρον διότι διανθίζεται από ορισμένα καταπληκτικά επιχειρήματα. Όπως η απάντηση που έδωσε στην Έλλη Στάη το μεσημέρι της Τρίτης, όταν τον ρώτησε εάν η κυβέρνηση καλοβλέπει την ιδέα να παραπέμψει στο Ειδικό Δικαστήριο τον Καραμανλή. «Αυτό είναι θέμα της Προανακριτική Επιτροπής, κάνεις άλλος δεν έχει λόγο», απάντησε, με εντυπωσιακό αυτοματισμό.

Άραγε ο εκπρόσωπος εννοεί στα σοβαρά να μας πείσει ότι οι βουλευτές που μετέχουν στην Επιτροπή, κινούνται με δικαστική συνείδηση και ουδόλως από πολιτικές σκοπιμότητες; Ότι κρίνουν κατά συνείδηση και όχι με βάση τη γραμμή που παίρνουν από το κόμμα τους; Ότι η Προανακριτική είναι ανεξάρτητο δικαστικό όργανο; Και ότι οι αποφάσεις της δεν είναι τελικά αποφάσεις της πλειοψηφίας της, άρα του κυβερνώντος κόμματος;

Αν πράγματι θέλει να το πιστεύουμε αυτό, τότε πολύ άσχημη ιδέα έχει για όλους μας. Αν το πιστεύει ο ίδιος θα είχε την πλακά του να συμβεί το εξής: να βγει μια μέρα ένας από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και να πάρει διαφορετική θέση από τη θέση του ΠΑΣΟΚ σε κάποιο θέμα της Επιτροπής. Για πόσες ώρες θα παρέμενε μέλος της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ κύριε εκπρόσωπε; Είπαμε να λέμε ό,τι λέμε, αλλά να μην δουλευόμαστε και μεταξύ μας.

.protagon.gr