Αγαπητή φίλη, φίλε παίρνω το θάρρος να απευθυνθώ σ’ εσένα τον σκεπτόμενο Έλληνα που αποτελεί τη «σιωπηρή» άγρυπνη πλειοψηφία της χώρας. Εσύ δεν προσποιείσαι αστόχαστα όπως οι δημαγωγοί ότι δεν έχεις πια να χάσεις τίποτα αν γλιστρήσουμε από το σημερινό κακό σενάριο στο χειρότερο. Έχεις να χάσεις ακόμα περισσότερο την εθνική σου αξιοπρέπεια, τη δουλειά σου, τις καταθέσεις σου, το συνταξιοδοτικό σου κεφάλαιο, μέρος της αξίας των ακινήτων σου και των άλλων περιουσιακών σου στοιχείων, την ποιότητα της ζωής σου, το μέλλον των παιδιών σου. Εσύ μοιράστηκες με ενθουσιασμό το κοινό ευρωπαϊκό όνειρο πρώτα απ’ όλα για να ξεφύγεις από τις εθνικές και πολιτικές τραγωδίες του παρελθόντος και να συγκλίνεις με τις προηγμένες χώρες του Βορρά.
Πραγματικο θρασος!
Το κειμενο τελειωνει ετσι...
Μ’ αυτή την αναλυτική εξομολόγηση σκεπτόμενε πατριώτη ήθελα να σε βάλω σε σκέψεις.
Κράτα ό,τι εσύ κρίνεις. «Όλο τον κόσμο να ρωτάς, τη γνώμη σου ακολούθα», λέμε στην Κρήτη. Σ’ αποχαιρετώ με την ευαγγελική ρήση: Γρηγορείτε, ποτέ δεν ξέρετε ούτε τη μέρα ούτε την ώρα!
Και μεις σε αποχαιρετουμε Μιμη με την ευαγγελικη ρηση:
Γρηγορείτε, ποτέ δεν ξέρετε ούτε τη μέρα ούτε την ώρα.. που θα σας γαμησουμε. Μιμη!Ολοκληρο το κειμενο για οσους ενδιαφερουν ακομα τα λογια μιας κοτας ΕΔΩ
Εγω για να λεμε την αληθεια δεν ειχα τη διαστροφη να το διαβασω. Απλα μου τραβηξε την προσοχη οταν ειδα τον τιτλο σε καποια σελιδα.
Κόλακας = "Γλύφτης της εξουσίας"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητό ασπόνδυλο Ανδρουλάκη, κανένα τσουτσέκι σαν εσένα δεν έμεινε στην ιστορία ούτε σαν ανέκδοτο, διανοούμενε του μ(ν)ιού, τιποτένιε μπαρούφα. Ευνουχισμένε "αριστερέ" του σαλονιού, ο λόγος σου, ρευστό σκατό, χωρίς σχήμα κυλά και μολύνει τα πάντα.
Για το μόνο που ανυσυχώ είναι μην σε πατήσω νύχτα και λερώσω το παπούτσι μου, ανύπαρκτε πουθενά.