Πενήντα χρόνια εξεγέρσεις

«Ακούω παντού φιλαράκι μου τους ήχους των ποδιών που παρελαύνουν, των ποδιών που ορμάνε. 

 Γιατί είναι εδώ το καλοκαίρι, γιατί ήρθε ο κατάλληλος καιρός φιλαράκι μου για μάχες στους δρόμους. 

 Το όνομά μου είναι ταραχή και θα φωνάξω, θα ουρλιάξω, τον βασιλιά θα τον σκοτώσω και τους υπηρέτες του θα τους ξεφτιλίσω».  

Στίχοι από το άσμα «Street Fighting Man» των Rolling Stones.
Τίτλος τραγουδιού ταιριαστός για μια έκθεση φωτογραφίας αφιερωμένη στις νεανικές διαδηλώσεις. Τη λένε «Street Fighting Man, 50 Years of Youth Protest», οργανώνεται από τον οίκο «Flash Projects» και ανοίγει τις πύλες της την προσεχή Πέμπτη στο Λονδίνο.


Διόλου περιέργως, η έκθεση συμπίπτει με τη συμπλήρωση τριών δεκαετιών από τις ταραχές στη συνοικία του Μπρίξτον, που είχαν ως αποτέλεσμα να τραυματιστούν περισσότεροι από 250 φύλακες του νόμου και γύρω στους 50 πολίτες. Λεπτομέρειες, στο τραγούδι «Gunds of Brixton» των Clash.

Η διασύνδεση διαδηλώσεων και πενταγράμμου δεν είναι τυχαία. Αντιθέτως, την επεδίωξαν οι διοργανωτές πιστεύοντας ότι η ροκ κουλτούρα (με την απολύτως ευρεία έννοια) έχει εμπνεύσει πλείστες όσες ριζοσπαστικές κινητοποιήσεις αλλά έχει εμπνευσθεί κιόλας από αυτές.
Εξ ου και παραθέτουν μεγάλο αριθμό σχετικών φωτογραφιών, για να αποδείξουν του λόγου το αληθές.

Η επικεφαλής του «Flash Project», Κρίσταμπελ Αρμσντεν, μας είπε χαρακτηριστικά: «Θέλαμε να καταδείξουμε και να ερευνήσουμε πώς παντρεύονται η μουσική και οι διαδηλώσεις των νέων. Μην ξεχνάτε ότι οι σημερινές οικονομικές συνθήκες, οι δραστικές περικοπές θυμίζουν έντονα τις δεκαετίες του εξήντα και του εβδομήντα. Το αυτό και τα ρεύματα της κοινωνικής αναταραχής».

Αρκετές από τις φωτογραφίες της έκθεσης ανήκουν στην Κάρολαϊν Κουν, εικαστική καλλιτέχνιδα, δημοσιογράφο και ακτιβίστρια, η οποία, μεταξύ άλλων, έχει διατελέσει και μάνατζερ των Clash!

Μπορεί η τέχνη ν' αλλάξει τον κόσμο;
Φυσικά και μπορεί, γι' αυτό και οι κάθε είδους εξουσιαστές αγωνίζονται να την ελέγξουν, είτε απαγορεύοντάς την είτε χρησιμοποιώντας την.

Εντάξει με την τέχνη. Οι νεανικές διαδηλώσεις πόσο αλλάζουν τον κόσμο;
Μια ζωή ο κόσμος άλλαζε εξαιτίας των νεανικών διαδηλώσεων. Γι' αυτό και οι τύραννοι προσπαθούν να τις απαγορεύσουν, ενώ οι δημοκρατικές εκλεγμένες κυβερνήσεις προσπαθούν να τις ελέγξουν.

Ενίοτε, ωστόσο, οι νεανικές διαδηλώσεις καταλήγουν σε ταραχές. Αναπόφευκτο;
Εχω βοηθήσει στην οργάνωση πολυάριθμων διαδηλώσεων και ξέρω τι μπορεί να συμβεί. Είναι πολύ δύσκολο να ξεμπλέξεις από τους βίαιους αναρχικούς, που χρησιμοποιούν τις κινητοποιήσεις άλλων ομάδων για να εκφρασθούν. Υπάρχουν πάντως χιλιάδες ειρηνικές κινητοποιήσεις ανά την υφήλιο που μένουν στο σκοτάδι, γιατί τα κατεστημένα ΜΜΕ δεν λένε κουβέντα γι' αυτές. Μόνο τις βίαιες διαδηλώσεις προβάλλουν...

Για τις ελληνικές διαδηλώσεις έχετε ακούσει;
Φυσικά και έχω ακούσει, αλλά περί ελληνικής πολιτικής λίγα κατέχω. Πιστεύω ωστόσο ότι καθήκον όλων των πολιτών είναι να πληρώνουν τους φόρους τους για να στηρίζουν το κράτος πρόνοιας.

Το ροκ και το πανκ λειτούργησαν ως ένα απλό σάουντρακ των πάσης φύσεως διαδηλώσεων ή μήπως διαπλέχθηκαν δημιουργικά μαζί τους;
Πάντοτε η μουσική διαπλεκόταν με τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, από τον καιρό του φολκ κινήματος έως τις μέρες μας. Πώς να γίνει διαδήλωση χωρίς τραγούδια διαμαρτυρίας, που φτιάχνουν τη διάθεση και γεννούν ελπίδες;

Εδώ που τα λέμε, το πανκ δεν ήταν τόσο προοδευτική ιστορία στην αρχή. Πόσο καθοριστικός ήταν ο ρόλος των Clash στην αριστερή στροφή του;
Ενας σωρό κόσμος χώρεσε στο πανκ και άμα δεις τι έλεγαν τότε ο Malcolm McLaren με τον Bernie Rhodes, θα νόμιζες ότι ήταν όλοι αναρχικοί ή αριστεροί. Οσο για τους Clash, η ρητορεία τους ήταν αναμφισβήτητα προοδευτική αλλά στη διαδρομή εξελίχθηκαν σε αρσενικό σοβινιστικό γκρουπ -ιστορία απαρχαιωμένη και μάλλον προβληματική από πολιτικής απόψεως.

Πώς γίνεται να συνυπάρξουν οι ηλικιωμένοι ριζοσπάστες με τους επαναστατημένους νέους, δίχως οι πρώτοι να πατρονάρουν τους δεύτερους;
Δουλειά των ηλικιωμένων είναι να προσφέρουν συμβουλές. Αυτές τις συμβουλές μερικές φορές θα τις ακούνε οι νέοι, μερικές φορές θα μαθαίνουν πράγματα και όλες, μα όλες τις φορές θα κάνουν αυτό που γουστάρουν.

Μπορούν τα social media όπως το Facebook και το Twitter να βοηθήσουν τους νέους επαναστάτες;
Πρώτον, οι περισσότεροι διαδηλωτές πιστεύουν στις ειρηνικές κινητοποιήσεις. Δεύτερον, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι ειρηνικές κινητοποιήσεις είναι πιο αποτελεσματικές από τις βίαιες. Τόσο το Facebook όσο και το Twitter συνεισφέρουν σημαντικά στην ειρηνική οργάνωση μαζικών διαδηλώσεων.
Πιστεύω ότι μέσω των social media, και παρακάμπτοντας τα κρατικά ή κατεστημένα ΜΜΕ, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Οπως άλλωστε βλέπουμε από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας τον τελευταίο καιρό, τα social media έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην πτώση τυραννικών καθεστώτων.

 Eλευθεροτυπια